Οταν πέθαναν οι γονείς τους, τον Ευθύμη τον πήρε ένας θείος του στην Κρήτη και η Εύα υιοθετήθηκε από μια πλούσια οικογένεια Ελλήνων στο εξωτερικό, που την αγάπησαν, τη μεγάλωσαν με άνεση και τη σπούδασαν. Η Εύα είναι αρχιτεκτόνισσα. Μετά τον θάνατο του Ευθύμη, κλείνει τις δουλειές της και έρχεται στο χωριό για να βρει αυτόν που σκότωσε τον αδερφό της. Εμφανίζεται σε όλους ως επαγγελματίας, που ήρθε να ασχοληθεί με τον αγροτουρισμό, αγοράζοντας οικόπεδα με σκοπό να φτιάξει αγροκτήματα με πέτρινα σπίτια, για επισκέπτες που θα κάνουν διακοπές, συμμετέχοντας σε αγροτικές εργασίες. Εγκαθίσταται στο χωριό και γίνεται συμπαθής σε όλους.

Ο Παύλος είναι ο μόνος που τη γνωρίζει και η Εύα καταφεύγει σ’ αυτόν, πιστεύοντας πως ήταν κάτι σαν πατέρας για τον Ευθύμη. Ενώ δεν πρόκειται για έναν κακό άνθρωπο, ο πόνος της για τον χαμό του αγαπημένου της αδερφού την κάνει να βάλει σκοπό της την εκδίκηση. Το πρόσωπο που βγάζει προς τα έξω είναι μίας μειλίχιας, ευγενικής, συμπαθητικής κοπέλας, άψογης επαγγελματία, που γίνεται σύντομα αγαπητή στο χωριό.

Ο Βασίλης Μπισμπίκης, όμως, θα αναστατώσει όσο κανένας άλλος αυτή τη σεζόν. Είναι ο «εισβολέας», ο αστάθμητος παράγοντας, το πρόσωπο που φτάνει απροειδοποίητα στην Ανω Ποριά.  Ο Αντρέας Βρουλάκης έρχεται κι όλοι μένουν παγωμένοι κι ανυπεράσπιστοι, νικημένοι απέναντι στη μοίρα όπως οι κατακτητές μπροστά στον θάνατο. Χαρά, πόνος, συγκίνηση, πάθος. Θάνατος. Πώς θα γραφτεί ο επίλογος; Με τι χρώμα; Κι εάν ο ήχος του είναι ο ήχος του όπλου, ποιον θα βρει η σφαίρα στην καρδιά; Ο Αντρέας είναι πρώτος ξάδελφος του Παύλου και αδερφός του Τηλέμαχου.

Ο πατέρας του, Μανούσος Βρουλάκης, ήταν αδερφός του Γιάννη Βρουλάκη, του πατέρα του Παύλου και του Πετρή Βρουλάκη, του πατέρα του Μάρκου. Παραδοσιακός Κρητικός, από μικρός έδειξε μια άγρια και σκληρή φύση, επιρρεπή σε έχθρες και βεντέτες. Οταν ο παπα-Μιχάλης διαπίστωσε πως ήταν ο πιο σκοτεινός και αιμοβόρος από όλους τους Βρουλάκηδες κι ότι μεγαλώνοντας θα αποτελούσε τη μεγαλύτερη απειλή απέναντι στην ειρήνη και στον σασμό, προέτρεψε την οικογένειά του να τον απομακρύνει από το χωριό. Ετσι, από μικρός ο Αντρέας μπάρκαρε στα καράβια, βοηθώντας μ’ αυτόν τον τρόπο και οικονομικά την οικογένειά του. Με τη σκληρή δουλειά του, κατάφερε να γίνει καπετάνιος σε εταιρία φορτηγών πλοίων μεταφοράς υγρών καυσίμων. Σαν καπετάνιος σε τόσο μακρινά και δύσκολα ταξίδια, που τις περισσότερες φορές κρατούσαν πολλούς μήνες, έδειξε τις άριστες διοικητικές και ηγετικές του ικανότητες.

Πριν από έξι χρόνια, συνελήφθη από την τουρκική ακτοφυλακή για παράνομη μεταφορά καυσίμων. Από τον έλεγχο που έγινε, διαπιστώθηκε ότι το φορτίο του πετρελαιοφόρου του ήταν λάθος ζυγισμένο και ο ίδιος μετέφερε παράνομα μία μεγάλη επιπλέον ποσότητα, σχεδόν το μισό φορτίο.

Καταδικάστηκε και μπήκε για τρία χρόνια στις τουρκικές φυλακές του Μάλτεπε, που βρίσκονται στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Αψύς όπως είναι, πάνω σε έναν καβγά με έναν συγκρατούμενό του από την Ανατολία, τον χτύπησε τόσο πολύ, που τον οδήγησε στο νοσοκομείο. Οταν επενέβησαν οι αστυνομικοί της φυλακής, επιτέθηκε και σε αυτούς, δικάστηκε πάλι και έφαγε άλλα τρία χρόνια φυλάκισης. Αρτι αποφυλακισθείς, επιστρέφει στην Ανω Ποριά, την περίοδο που ο Παύλος έχει καλέσει τον Λάζαρο και τον Τηλέμαχο για να συζητήσουν για τον σασμό. Κάνει έκπληξη στον αδερφό του, αλλά και στον Παύλο, με τον οποίο τους συνδέει αγάπη και φιλία χρόνων.