Επιπλέον, βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο, κατηγορούμενος για σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκου και πιο συγκεκριμένα για την παρενόχληση της κόρης της Μία Φάροου και δικής του θετής κόρης, Ντίλαν.

Για αυτά και άλλα πολλά μιλά ο Γούντι Αλεν στην αυτοβιογραφία του «Apropos of nothing» που μόλις κυκλοφόρησε, αφού πρώτα οι εργαζόμενοι του εκδοτικού οίκου που ο Αλεν είχε αρχικά συμφωνήσει, διαμαρτυρήθηκαν και εξανάγκασαν τον οίκο να μην τυπώσει το βιβλίο. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης βρήκε αμέσως αλλού ασφαλές καταφύγιο (Arcade Publishing) και το «Apropos of nothing» έκανε τελικά την εμφάνισή του στα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Για την επίμαχη υπόθεση ο Αλεν τονίζει ότι «εγώ και η σύντροφός μου Σουν-Γι περιμένουμε με ανοικτή αγκαλιά την Ντίλαν αν ποτέ θελήσει να μας προσεγγίσει, όπως κάναμε με τον Μόουζες Φάροου. Μέχρι τότε όμως αυτό ανήκει στη σφαίρα του ονείρου», γράφει ο Γούντι Αλεν που λυπάται επειδή «αποκλείστηκα από την περίοδο που η Ντίλαν μεγάλωνε και δεν μπόρεσα ποτέ να της δείξω το Μανχάταν και τις όμορφες γωνιές του Παρισιού και της Ρώμης».

Βέβαια, όταν η Μία Φάροου έβγαινε για ψώνια, προειδοποιούσε τους πάντες να έχουν στον νου τους τον Γούντι Αλεν. «Θυμάμαι ένα πρωινό που ήταν όλα τα παιδιά μαζεμένα σε ένα δωμάτιο και έβλεπαν τηλεόραση με τις νταντάδες τους. Οταν μπήκα κι εγώ στο δωμάτιο είδα ότι δεν υπήρχε θέση να καθίσω και ξάπλωσα στο πάτωμα δίπλα στον καναπέ. Εγειρα το κεφάλι μου και μπορεί αυτό να βρέθηκε στα πόδια της Ντίλαν για λίγο. Σίγουρα δεν έκανα κάτι ανάρμοστο», υποστηρίζει ο Νεοϋορκέζος δημιουργός.

Για τον Γουάινστιν

Ενα άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι η σχέση του Γούντι Αλεν με τον Χάρβι Γουάινστιν ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε για σεξουαλική παρενόχληση σε 23 χρόνια φυλάκισης. «Σε καμία ταινία μου δεν αναμείχθηκε ο Γουάινστιν στην παραγωγή, παρά τα όσα γράφονται στις εφημερίδες. Μόνο τη διανομή έκανε σε κάποιες. Δεν θα του επέτρεπα να συνεργαστούμε περισσότερο, άλλωστε, γιατί είναι από εκείνους τους παραγωγούς που επεμβαίνουν στις ταινίες με αλλαγές και κοψίματα. Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να δουλέψουμε μαζί».

Για τον πεσιμισμό που τον χαρακτηρίζει, ο Γούντι Αλεν γράφει ότι αυτός δεν προήλθε από κάποιο τραύμα, ούτε από κάποιο θλιβερό γεγονός που τον άλλαξε όταν ήταν παιδί. «Υποψιάζομαι ότι ο πεσιμισμός μου οφείλεται στο γεγονός ότι στα 5 μου χρόνια συνειδητοποίησα τι είναι ο θάνατος. “Ποτέ δεν συμφώνησα ότι θα πεθάνω. Θα ήθελα τα λεφτά μου πίσω”, σκεφτόμουν».

Για το πώς αντιμετωπίζει την επίθεση και την κριτική που του ασκείται για την προσωπική του ζωή, ο Αλεν λέει ότι «το καλό με το να είσαι μισάνθρωπος είναι ότι οι γύρω σου δεν μπορούν να σε απογοητεύσουν ποτέ». Προσθέτει επίσης ότι σπάνια απαντάει στις επιθέσεις που δέχεται γιατί «τι είναι μια λανθασμένη κατηγορία μπροστά στο χάος και την ασημαντότητα αυτού του κόσμου;».

Η αυτοβιογραφία είναι αφιερωμένη στη σύντροφό του Σουν-Γι με την εξής φράση: «Κάποτε έτρωγε από το χέρι μου μέχρι που συνειδητοποίησα ότι μου έλειπε το χέρι».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου