Σύμφωνα με πληροφορίες, οι οποίες, ωστόσο, μένουν να επιβεβαιωθούν, μιας και – ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις – επισήμως οι εμπλεκόμενοι τις διαψεύδουν, εμφανίζουν τις δύο πλευρές να βρίσκονται ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση ενός «χρυσού» deal.

Το ποσό, άλλωστε, με το οποίο θα συνδράμει ο γερμανικός όμιλος τη θυγατρική του MyTaxi για την εξαγορά της ελληνικής startup φέρεται να ξεπερνά τα 40 εκατ. ευρώ.

Το who is who της Daimler…

Το γεγονός ότι η Daimler έχει τα τελευταία χρόνια εντάξει στο χαρτοφυλάκιό της εταιρείες, όπως η MyTaxi – εξαγοράστηκε το 2014 – και η Hailo, με πεδίο δραστηριοποίησης παρόμοιο με αυτό της Taxibeat, αποτέλεσε, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, την αφορμή, για να πυκνώσουν οι φήμες περί εξαγοράς. Η πρώτη δε διαθέτει ακόμη και υπηρεσία, που προσομοιάζει με το Taxibeat Boxi. Πρόκειται για το MyTaxi Delivery, σκοπός του οποίου είναι – όπως και στην περίπτωση της ελληνικής υπηρεσίας – η μεταφορά αντικειμένων μέσα στην πόλη.

«Η ψηφιοποίηση ανοίγει τον δρόμο για νέα concepts στον τομέα των μεταφορών. Είμαστε πρωτοπόροι στο κομμάτι της μετακίνησης, προσφέροντας στους πελάτες μας μία ευρεία γκάμα εφαρμογών, τόσο για ιδιωτική, όσο και για επαγγελματική χρήση», επισημαίνει η Daimler στην ιστοσελίδα της και προσθέτει: «Θέλουμε να εξαπλωθεί ο ενθουσιασμός για τις νέες ψηφιακές τεχνολογίες μεταξύ των εργαζομένων μας και να ενισχύσουμε την κουλτούρα της καινοτομίας». Ειδικότερα, ο γερμανικός όμιλος διαθέτει την πλατφόρμα μεταφορών Moovel, η οποία προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες μετακινήσεων στους ενδιαφερόμενους από ένα σημείο, ανεξάρτητα εάν πρόκειται για ιδιωτικό ή δημόσιο μέσο μεταφοράς.

Παράλληλα, λειτουργεί την υπηρεσία ενοικίασης αυτοκινήτων με την ώρα, Car2Go, σε επιλεγμένες πόλεις σε όλο τον κόσμο, με τους χρήστες να ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο. Οσον αφορά στα οικονομικά μεγέθη του όμίλου, τα κέρδη προ φόρων για το γ’ τρίμηνο του 2016 διαμορφώθηκαν σε 4,037 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 2,746 δισ. ευρώ προέρχονται από τα αυτοκίνητα και τα 464 εκατ. ευρώ από τα φορτηγά. Στο δυναμικό του απασχολούνται περισσότεροι από 280.000 εργαζόμενοι.

…και του Taxibeat

Τον Μάιο του 2017 το Taxibeat θα συμπληρώνει έξι χρόνια παρουσίας στην ελληνική αγορά. Η ιδέα της δημιουργίας του, όπως πολλάκις έχει περιγράψει ο επικεφαλής του, κ. Νίκος Δρανδάκης, προέκυψε όταν ένα βράδυ δυσκολευόταν να εντοπίσει κάποιο ταξί. «Τότε άνοιξα το smartphone, έτσι ώστε να δω πόσο κοντά είναι η οδός Κηφισίας, για να κινηθώ προς τα εκεί. Αυτομάτως σκέφτηκα ότι αφού μπορούμε εμείς να καταγράψουμε ηλεκτρονικά την τοποθεσία μας στον χάρτη του κινητού, θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο και τα ταξί. Και μέσω αυτού του τρόπου, να καλούμε το ταξί, ώστε να μας παραλάβει. Αυτή η ιδέα στην πορεία εξελίχτηκε και οδήγησε στο Taxibeat», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παρουσίασε ο ίδιος στην περυσινή επέτειο, η εταιρεία του «τρέχει» με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης, που αγγίζει το 180%, ενώ οι εγγεγραμμένοι χρήστες υπολογίζονται σε περισσότερους από 800.000. Οσον αφορά στο εξωτερικό, μετά τη Λίμα, που το Taxibeat κατάφερε να αναδειχθεί σε Νο 1 παίκτη, η εταιρεία επεκτάθηκε και σε δύο ακόμη πόλεις του Περού, το Cusco και την Arequipa. Την ίδια στιγμή, όμως, υποχρεώθηκε σε υποχώρηση από αρκετές αγορές (Παρίσι, Βουκουρέστι, Οσλο και Μεξικό), με τελευταία αυτή της Βραζιλίας.

«Στο ξεκίνημά μας δεν αναζήτησα μεγάλα κεφάλαια. Δεν προσπάθησα, δηλαδή, να αναπτύξω την εταιρεία, βασισμένος στο χρήμα. Προτίμησα να προωθήσω την εταιρική κουλτούρα, να “χτίσω” το προϊόν σε μία πιο αργή βάση. Αυτό μπορεί να μην μας επέτρεψε να ανταποκριθούμε στη Βραζιλία, από την άλλη, όμως, ευθύνεται για το γεγονός ότι σήμερα είμαστε κερδοφόροι», τόνιζε σε παλαιότερη συνέντευξή του στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής και συνέχιζε: «Την ίδια ώρα, δηλαδή, που εμείς “τρέχουμε” με ανάπτυξη 180% ετησίως, οι ανταγωνιστές μας στη Βραζιλία βλέπουν τα νούμερά τους να πέφτουν, ενώ συζητούν ακόμη και το ενδεχόμενο της συγχώνευσης».

Σε αντιδιαστολή δε με την τωρινή εξέλιξη και το κυοφορούμενο deal με τον γερμανικό όμιλο, ο κ. Δρανδάκης δήλωνε ότι «κοιτά» προς χώρες της Νότιας Αμερικής, όπως Αργεντινή, Χιλή και Ουρουγουάη, που αφενός είναι μεγάλες και αφετέρου δεν έχουν έντονο ανταγωνισμό και είναι έτοιμες να δεχτούν την ελληνική εφαρμογή. «Από την άλλη υπάρχει και το ευρωπαϊκό κομμάτι. Μία καλή υποψήφια είναι η Τουρκία, ενώ το ενδιαφέρον μας στρέφεται τόσο προς Ιταλία όσο και προς Ισπανία, με τις οποίες έχουμε κοινή κουλτούρα, χωρίς, ωστόσο, να έχουμε πάρει κάποια απόφαση», κατέληγε.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΗ

[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου