Μία ακόμη για την παράδοση μαθημάτων νεοελληνικής γλώσσας, για τους υποψήφιους βουλευτές, θα ήταν πολύ χρήσιμη.

Ωστε «να μη διασχίει το μυαλό -της Αχτσιόγλου- ότι θα μπορούσε να συμβεί αυτό», να μην ψάχνει η Νοτοπούλου για «τον διευθύνων σύμβουλο» και να «καθαρίσουν την κόπρο του Αυγέα».

Μπορεί να εξυπηρετεί είκοσι μαθητές πρωινούς και είκοσι απογευματινούς ,ώστε ως την 21^η Μαΐου να φοιτήσουν, υποχρεωτικά, τουλάχιστον οι υποψήφιοι του λεκανοπεδίου και μετά να ακολουθήσουν οι περιφερειακοί, ακόμη και με τηλεκπαίδευση. Βέβαια, μπορεί να περιοριστεί το κλίμα ευθυμίας στο Κοινοβούλιο. Αλλά και να τσακίζουν από βήματος, ρήματα, αντωνυμίες, κλίσεις και να κάνουν «μαύρο» το συντακτικό, είναι θέμα επιβίωσης της γλώσσας μας.

Για καθηγητές δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Θα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εχει μέλη του στην ΟΛΜΕ να επιστρατεύσει. Θα χρειαστεί φιλολόγους που θα διδάξουν Γραμματική και Συντακτικό, αρχίζοντας από απλά πράγματα.

Πώς, για παράδειγμα, πρέπει οι υποψήφιοι να χρησιμοποιούν λεξικά, π.χ. το «Λεξικό Μπαμπινιώτη» ώστε να αναζητούν, κατ’ αρχήν, την ερμηνεία των λέξεων, αποφεύγοντας τον πειρασμό να γίνονται γλωσσοπλάστες. Ελλοχεύει ο κίνδυνος, ενώ θα σηκωθεί ο Παλαμάς, εκ του τάφου του, μη μπορώντας να κατανοήσει τα ελληνικά τους, να επιστρέψει, δρομαίως, στο Πρώτο! Τι θα καταλάβει όταν «είμαστε ανοικτοί, διάτρητοι… να έρθουν όλοι να δουν τους λογαριασμούς μας»; Θα μου πείτε τόσο οι «διάτρητοι» όσο και οι «διαφανείς» από «διά» αρχίζουν.

Άλλο ο προγραμματιστής και άλλο «πρέπει να είμαστε προγραμματιστικοί» του Κωνσταντινέα, γιατί το προγραμματιστικό παράδειγμα είναι η ιδιαίτερη τεχνική να προσεγγίζεται ένα υπολογιστικό πρόβλημα και η αλγοριθμική λύση του στο προγραμματισμό των υπολογιστών. Τι εννοούσε «ο ποιητής»; Θα σας γελάσω. «Έχουν φράξει τα μέσα μας» απεφάνθη η Ραλλία, αναφερόμενη στο φράχτη του Εβρου. Αφήνω, εκτός παιδιάς, τη Βαγενά, με το πώς έδειξε το ενδιαφέρον της για την υγεία του συνάδελφου της Χαρακόπουλου: «Πώς αισθάνεσαι που είσαι σε κόμμα βιαστών».

Η δική μου η γενιά έζησε μία Αριστερά που εκτιμούσε τη μόρφωση ως χειραφέτηση και πράξη επαναστατική. Ηταν και ο τρόπος να ανεβεί κάποιος στην ιεραρχία. Με εντυπωσιάζει η έλλειψη παιδείας του Τσίπρα, αλλά πολλώ μάλλον, όταν απόφοιτος του Μετσοβίου «κάνει στροφή 360 μοιρών» και θεωρεί «αναγκαία τη δημιουργία λιμανιού ξηράς στην Καστοριά». Αναφέρεται στο «δόγμα του σοκ της Ναόμι Κάμπελ» και δηλώνει ότι «θέλουμε να ανοιχτούμε σε χώρες, όπως η Αίγυπτος, το Ιράν και λοιπές αραβικές χώρες».

Πώς να μη θυμηθώ τον Αρκά;

«Όταν ένας κυβερνήτης κακοποιεί μια ξένη γλώσσα το ζήτημα είναι αισθητικό.

Όταν όμως κακοποιεί την επίσημη γλώσσα της χώρας του, είναι ζήτημα βαθιά πολιτικό».