Αυτό υποστηρίζει στο τελευταίο άρθρο του ο Ομέρ Τασπινάρ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Εθνικής Αμυνας της Ουάσιγκτον και στο Κέντρο Διεθνών Μελετών του Johns Hopkins.
Ο Τασπινάρ είναι ένας από τους τυχερούς Τούρκους διανοητές, που απολαμβάνουν την ασφάλεια του εξωτερικού και δεν κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να συλληφθούν ή να διωχθούν, όπως έγινε προχθές με 126 στελέχη του κουρδικού κινήματος στην περιφέρεια του Ντιγιάρμπακιρ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, σε μια «κανονική χώρα» ο Ερντογάν θα έχανε πανηγυρικά τις εκλογές στις 14 Μαΐου λόγω της κακής κατάστασης της οικονομίας, της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού στους φονικούς σεισμούς και της συσπείρωσης της αντιπολίτευσης γύρω από τον «έντιμο, αλεβίτη εφοριακό», Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ομως σε μια «ανελεύθερη δημοκρατία» όπως η τουρκική, ο προεδρο-σουλτάνος ίσως να μην αποδεχτεί την ήττα του, ιδίως αν χάσει με μικρή διαφορά.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
(Το έχει άλλωστε ξανακάνει, όταν αποπειράθηκε να αντιστρέψει ανεπιτυχώς το αποτέλεσμα υπέρ του Εκρέμ Ιμάμογλου στην Κωνσταντινούπολη).
Η μακρά παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία -σχεδόν 21 χρόνια- και η πληθωρική διεθνής του παρουσία, έχουν πείσει και πολλούς Δυτικούς παρατηρητές ότι ο ισλαμιστής ηγέτης δεν θα εγκαταλείψει το προσκήνιο, ακόμη και αν ηττηθεί. Κανείς δεν ξέρει τι μορφή θα λάβει η κρίση, αλλά δεδομένων των άγριων καταστάσεων που έζησε η Τουρκία μετά το πραξικόπημα του 2016, ακόμη και το χειρότερο σενάριο βρίσκεται στο τραπέζι.
Ο Ομέρ Τασπινάρ, πάντως καθησυχάζει ότι τυχόν παραμονή του 69χρονου ισλαμο-εθνικιστή στην εξουσία δεν θα σημαίνει μετατροπή της Τουρκίας σε ανοιχτά ολοκληρωτικό καθεστώς, όπως το ρωσικό ή το κινεζικό.
Ο Ερντογάν δεν είναι τόσο πανίσχυρος όσο δείχνει και η Τουρκία είναι απείρως πιο σύνθετη και αινιγματική σε σχέση με τις μεγάλες δυνάμεις του ευρασιατικού στρατοπέδου.