Ο ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκε στη Ν.Δ. λέγοντας πως «στο μέλλον των παιδιών μας δεν χωρούν ψηφιακοί ερασιτεχνισμοί», ενώ οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ βρήκαν την ευκαιρία να ζητήσουν την κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων.

 ΠΡΟΦΑΝΩΣ και αυτό που συνέβη είναι απαράδεκτο. Το ψηφιακό σύστημα έπρεπε να διαθέτει τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας ώστε να μην μπορούν να το χτυπήσουν χάκερ.

 ΜΕΧΡΙ εδώ όμως. Η διαδικασία άντλησης θεμάτων για τις εξετάσεις επαναλαμβάνεται καθημερινά για όλα τα μαθήματα και σε χιλιάδες σχολεία. Ποτέ άλλοτε δεν είχε προκύψει πρόβλημα.

 ΤΟ θέμα είναι πως τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι εργατοπατέρες δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην Εκπαίδευση. Αντιδρούν από την πρώτη στιγμή που εφαρμόστηκε η Τράπεζα Θεμάτων. Αντιδρούν στην αξιολόγηση PISA, μέσα από την οποία αναδεικνύεται το επίπεδο των μαθητών σε Γλώσσα και Μαθηματικά. Ενα εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει ώστε να διορθωθούν αστοχίες στη διαδικασία εκπαίδευσης σε Δημοτικό και Γυμνάσιο. Αντιδρούν στα Εργαστήρια Δεξιοτήτων. Αντιδρούν και στο πολλαπλό βιβλίο που πρόκειται να εφαρμοστεί.

 ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως αντιδρούν σε οποιαδήποτε μορφής αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων. Δεν θέλουν να ελέγχονται και να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ενώ φτάνουν μέχρι και στο σημείο να είναι αρνητικοί σε σεμινάρια επιμόρφωσης εκπαιδευτικών. Μόνο στην εγκατάσταση 36.000 διαδραστικών πινάκων σε σχολικές τάξεις δεν έχουν δηλώσει, έως τώρα, αντίθεση.

 ΠΟΛΥ απλά δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην Εκπαίδευση.

 ΚΑΙ η αλήθεια είναι πως δύσκολα αλλάζουν τα πράγματα, αν το μπλοκάρουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο στο σύστημα.

 ΑΥΤΗ την τετραετία έγιναν αρκετά σημαντικά μεταρρυθμιστικά βήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Βέβαια, χρειάζονται πολλά ακόμα μέχρι να ξεφύγουμε από την υπερ-φροντιστηριοποίηση και την περαιτέρω υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

 ΤΟ υψηλό ποσοστό της Ν.Δ. στις πρώτες κάλπες δίνει ένα σαφές μήνυμα. Οι πολίτες επικροτούν και υποστηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις που γκρεμίζουν παθογένειες. Στη δεύτερη τετραετία πρέπει να μπουν στην άκρη οι ιδεοληψίες κομμάτων και συνδικαλιστών και να υλοποιηθεί μια αυστηρή διαδικασία αξιολόγησης. Οσοι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν ή δεν μπορούν, δεν νοείται να συνεχίζουν να βρίσκονται σε σχολικές τάξεις. Δεν γίνεται να βαδίζουμε στο 2030 και να κάνουμε συζήτηση για την Παιδεία με όρους του 1980.