Τις τελευταίες ημέρες κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται σε ένα ρεσιτάλ άγνοιας περί των οικονομικών, ανευθυνότητας περί των φορολογικών και επικίνδυνων προτάσεων για εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Πρέπει μάλιστα να είναι πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά που κόμματα της αντιπολίτευσης συναγωνίζονται για το ποιο θα επιβάλει τους περισσότερους φόρους, στο όνομα πότε του «σοσιαλισμού» και πότε της «αριστεράς». Από μία άποψη οι πολίτες είναι τυχεροί, εάν είχε συγκροτηθεί η αποκαλούμενη «προοδευτική διακυβέρνηση» ήδη θα είχαν επιβληθεί 5-6 φόροι για τις πρώτες ημέρες.

Εχουμε και λέμε. Η Τσαπανίδου μίλησε για έκτακτη φορολόγηση στα «υπερέσοδα» των μεγάλων επιχειρήσεων που θα επιβληθεί με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνεται η αύξηση του φόρου στα μερίσματα άνω των 50.000 ευρώ, εδώ υπάρχει προγραμματική σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ, που προτείνει επίσης φόρο στα υπερκέρδη των τραπεζών, αυξήσεις φόρων σε γονικές παροχές, ενώ ένας βουλευτής του κάτι ψέλλιζε για την ενίσχυση του ΕΝΦΙΑ και της άμεσης φορολογίας.

Η οικονομία επηρεάζει τις ζωές των πολιτών και είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για φορολογικά πειράματα.

Ο Τσίπρας θεωρεί «υποτιμητικό» να διαβιβάσει το πρόγραμμά του σε μία ανεξάρτητη αρχή για να το κοστολογήσει, όπως δήλωσε στο Star, αλλά δεν θεωρεί υποτιμητικό ότι το 2015 κορόιδεψε τους πολίτες δεσμευόμενος για το «κοστολογημένο» «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», που μόλις θα το αντίκριζαν στο Βερολίνο οι δανειστές θα παρακαλούσαν να μας δανείσουν.

Τα ακοστολόγητα προγράμματα και οι νέοι φόροι δεν αποτελούν λύσεις για την οικονομία.

Την ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κοντράρονται για το ποιος θα αυξήσει τους πιο «δίκαιους φόρους», οι φορολογούμενοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη επί 4 χρόνια μείωνε τις φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις προς όφελος της ανάπτυξης και εν τέλει των δημοσίων εσόδων.

Οι κορόνες για φορολογία μεγάλων επιχειρήσεων στο πλαίσιο της μάχης των τάξεων είναι και επικίνδυνες και αναποτελεσματικές. Κάθε αύξηση φορολογίας αντιμετωπίζεται από τις επιχειρήσεις με μείωση δαπανών σε εργατικό δυναμικό, περιστολή επενδύσεων ή μεταφορά του κόστους στην τελική τιμή προϊόντων σε βάρος των καταναλωτών.

Η αύξηση στους φόρους των μερισμάτων δεν θα έχει δημοσιονομικό όφελος, καθώς επαγγελματίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις είτε θα αλλάξουν φορολογική έδρα (όπως έγινε κατά κόρον στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ με φορολογική μετανάστευση σε Βουλγαρία και Κύπρο) είτε με λογιστικές πρακτικές που θα μειώνουν την κερδοφορία για να μη φορολογηθεί έξτρα.

Οταν όμως η φορολογία πέφτει στα χέρια μαθητευόμενων μάγων μπορεί να γίνει «φονικό όπλο» με θύμα την οικονομία. Η χώρα έχει μπει στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης και των πρωτογενών πλεονασμάτων, κάποιοι οραματίζονται επιστροφή στην υπερφορολόγηση και τη στασιμότητα. Γι’ αυτό πλέον ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν σταματήσει να αλληκατηγορούνται για το ποιος είναι ο «χορηγός» του Μητσοτάκη. Και τα δύο κόμματα της Κεντροαριστεράς έχουν βάλει τα δυνατά τους για να σπάσει νέο ρεκόρ η Ν.Δ. στις εκλογές της 25^ης Ιουνίου.