ΟΛΑ αυτά μέχρι τον Ιανουάριο του 2016, όταν εξελέγη πρόεδρος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η Ν.Δ. μέσα σε λίγους μήνες κατάφερε να περάσει πρώτη στις δημοσκοπήσεις και να πιάσει 39,85% στις εθνικές εκλογές του 2019, σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση. Πώς έγινε αυτή η μεταστροφή του κλίματος στην κοινωνία; Πώς υλοποιήθηκαν ο μετασχηματισμός και η ενδυνάμωση του κόμματος; Δεν ήταν ούτε νομοτελειακό ούτε κάτι εύκολο.
ΑΠΑΙΤΗΘΗΚΑΝ σχέδιο, προγραμματισμός και αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Στην ουσία έγινε rembranding της Νέας Δημοκρατίας από το μηδέν. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του έχτισαν βήμα βήμα ένα ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, ενώ συγχρόνως ασκούσαν ρεαλιστική αντιπολίτευση. Η Νέα Δημοκρατία απέκτησε ένα ξεκάθαρο μεταρρυθμιστικό προφίλ, που απευθυνόταν σε διευρυμένες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Το πρόγραμμα περιλάμβανε δραστικές μειώσεις φόρων και εισφορών, αυξήσεις εισοδημάτων, ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και προσέλκυση επενδύσεων. Δηλαδή, τα ακριβώς αντίθετα από όσα υλοποιούσε η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, που αύξανε φόρους – εισφορές, μείωνε εισοδήματα, παρέμενε πιστή σε οπισθοδρομικές πολιτικές σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και έδιωχνε επενδύσεις. Με πολλή δουλειά και πολύ κόπο η Νέα Δημοκρατία έχτισε μια κυριαρχία πολιτική και κοινωνική, ανοίγοντας την πόρτα σε πολιτικά στελέχη από τη Δεξιά έως την Κεντροαριστερά, ακολουθώντας πάντοτε τις αρχές και τις αξίες της κεντροδεξιάς παράταξης. Ετσι, έφτασε στον εκλογικό θρίαμβο του 2019.
Kινεζική απόβαση στην πίσω αυλή του Τραμπ
ΑΠΟ το 2019 έως σήμερα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη υλοποιεί το πρόγραμμα που χτίστηκε τότε, με τις απαραίτητες, πάντοτε, προσαρμογές, ανάλογα με τις διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες. Γι’ αυτό και πέρσι πέτυχε το πρωτοφανές, να κερδίσει τις διπλές εθνικές εκλογές με 41%, ποσοστό μεγαλύτερο από την πρώτη της εκλογή. Και δεν κατάφερε μόνο να θριαμβεύσει, αλλά συγχρόνως να γκρεμίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%. Το πολιτικό σκηνικό άλλαξε άρδην. Πλέον, υπάρχει η Ν.Δ. ως μοναδική αξιόπιστη κυβερνητική επιλογή και απέναντί της μια πολυκερματισμένη αντιπολίτευση, που βαδίζει δίχως ρότα και σχέδιο και ψάχνει διαρκώς και μάταια κάποιον που να μπορεί σταθεί απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΜΕΣΑ σε αυτό το σκηνικό διεξήχθησαν οι ευρωεκλογές, στις οποίες η Ν.Δ. πήρε 28,3%, ο ΣΥΡΙΖΑ 14,4% και το ΠΑΣΟΚ 12,8%. Σε μια κάλπη, δηλαδή, χωρίς ουσιαστικό διακύβευμα για τη χώρα και την κοινωνία. Προφανώς και έχουν υπάρξει αστοχίες και λάθη. Προφανώς και υπάρχει πολιτική φθορά, καθώς βρισκόμαστε στο έκτο έτος διακυβέρνησης. Προφανώς και δεν γίναμε… Ελβετία. Είναι βέβαιο, όμως, πως η Ελλάδα του 2019 απέχει έτη φωτός από την Ελλάδα του 2024. Οπως είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα του 2027 θα έχει κάνει ακόμα περισσότερα βήματα προς τα εμπρός.
ΠΟΥ βρίσκονταν, λοιπόν, ο διαγραφείς κ. Σαλμάς και άλλοι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές της Ν.Δ. αυτά τα εννιά χρόνια; Σε κάποιο άλλο κόμμα ή σε κάποια άλλη χώρα; Δεν είχαν αντιληφθεί τις δομικές αλλαγές μέσα στη Ν.Δ., που έχτισαν αυτή την πρωτοφανή πολιτική κυριαρχία; Τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψαν τις πολιτικές της κυβέρνησης; Γιατί βγήκαν στο αντάρτικο σε αυτό το timing; Γιατί το θέμα δεν είναι η κατάθεση ερωτήσεων προς υπουργούς. Κάποιοι βουλευτές διαφωνούν συνολικά με την κυβερνητική πολιτική. Τότε, πέρσι, γιατί κατέβηκαν υποψήφιοι και εξελέγησαν με το 41%; Γιατί δεν βγήκαν να πουν ξεκάθαρα πως αφού διαφωνούν ριζικά και σε όλα δεν θα συμμετέχουν στις λίστες του κόμματος; Ή μήπως τα αίτια για τις διαφωνίες είναι διαφορετικά; Μήπως έχουν σχέση με το ότι δεν υπουργοποιήθηκαν ή δεν «αξιοποιήθηκαν» γενικότερα; Μήπως δεν βλέπουν να εκλέγονται ξανά το 2027; Μήπως λοξοκοιτάζουν αλλού;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη διαγραφή Σαλμά στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα εντός και εκτός Ν.Δ. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υλοποιεί το πρόγραμμα για το οποίο την ψήφισαν οι πολίτες. Η άσκηση κριτικής είναι θεμιτή, αλλά δεν θα υπάρξει ανοχή σε υπερβολές, που τραυματίζουν τη συνοχή του κόμματος και της κυβέρνησης, καθώς μπροστά υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις για τη χώρα και την κοινωνία. Και αν κάποια συμφέροντα επιχειρήσουν να εμφανίσουν τη Ν.Δ. πως παρουσιάζει παρόμοιες «ασθένειες» με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, τότε θα βρουν μπροστά τους τοίχο.