Πολλοί συνταξιούχοι δυσκολεύονται να ζήσουν με τη σύνταξή τους, ενώ άλλοι βρίσκουν πιο ενδιαφέρουσα την επιστροφή στην εργασία με νέους όρους. Στις ΗΠΑ, το 32% των πολιτών 65- 69 ετών βρισκόταν ακόμη στην εργασία του το 2017 και στη Βρετανία το ποσοστό των ατόμων άνω των 65 που συνέχιζε να εργάζεται διπλασιάστηκε μεταξύ του 1993 και του 2018.

Οταν ξέσπασε η πανδημία της νόσου Covid, οι αλλαγές στον εργασιακό τομέα έγιναν με ταχύτητα φωτός. Σημειώθηκε μαζική έξοδος εργαζομένων από τις θέσεις τους (τουλάχιστον 250.000 Βρετανοί ηλικίας 50-64 ετών αποχώρησαν από τις εργασίες τους και πάνω από 3 εκατομμύρια Αμερικανοί συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα).

Ταυτόχρονα με την πρόωρη συνταξιοδότηση ενός ποσοστού εργαζομένων στη Βρετανία, τα δύο τρίτα όσων βγήκαν στη σύνταξη την προηγούμενη διετία συνέχισαν να εργάζονται με άλλης μορφής εργασιακή σχέση. Το 48% εξ αυτών που ξανάρχισαν να εργάζονται δηλώνει ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στο αυξημένο κόστος ζωής, ενώ το 23% δήλωσε ότι δεν αντέχει τη ζωή του συνταξιούχου.

Αρκετοί επιλέγουν τη επιστροφή στην εργασία, αλλά με πιο ελαστικούς όρους. Πολλοί από αυτούς είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία της οικονομίας (δάσκαλοι, καθηγητές, γιατροί, νοσοκόμες, ειδικοί τεχνολογιών κ.λπ.)

Στη Βρετανία, το 69% όσων (50-70 ετών) συνταξιοδοτήθηκαν κατά την πανδημία δήλωσε ότι θέλει να εργάζεται, αλλά με ελαστικό ωράριο, σε ένα καθεστώς «ημι-συνταξιοδότησης». Εξάλλου, οι αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον, με την επικράτηση της τηλεργασίας, τους βολεύει και επιζητούν επάνοδο στην εργασία με αυτούς τους όρους.