ΑΜΕΣΩΣ μετά την εκλογική πανωλεθρία με 41% – 20%, όλοι αυτοί ανέπτυξαν διάφορες νέες θεωρίες, για να δικαιολογήσουν την παταγώδη αποτυχία τους. Το «σύνδρομο της Στοκχόλμης», ο κόσμος που δεν ψηφίζει σωστά αλλά άδικα, τα «κατευθυνόμενα» Μέσα Ενημέρωσης, η… ορμπανοποίηση της Ελλάδας και ένα σωρό ακόμα μπαρουφολογίες.
ΒΕΒΑΙΑ, δεν τα έλεγαν όλα αυτά, όταν ισχυρίζονταν μέχρι λίγες ώρες πριν από τις κάλπες ότι το ματς θα ήταν ντέρμπι. Αν και αυτό είναι το λιγότερο.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
ΤΟ μεγαλύτερο πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα και των συντρόφων του είναι πως θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα, μόνο όταν κερδίζουν εκείνοι σε εκλογές και δημοψηφίσματα. Τότε όλα είναι μια χαρά. Οι θεσμοί λειτουργούν ρολόι. Ο λαός είναι σοφός.
ΟΤΑΝ χάνουν, αρχίζουν την καραμέλα που χρησιμοποιεί και ο Τραμπ στις ΗΠΑ. Για το «σύστημα» και για τα συμφέροντα που τους πολεμούν. Ετσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντιγράψει αρκετά πράγματα από την τραμπική καμπάνια με κορυφαίο το εμετικό «#Μητσοτάκη γ…»!
ΕΙΝΑΙ αστείο. Γιατί το πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι δομικό. Επιμένουν να ασκούν την ίδια αντιπολίτευση που ασκούσαν όταν ήταν στο 4%. Να λένε τα ίδια πράγματα που έλεγαν το 2015, όταν η ανεργία ήταν στο 27%, τα επώδυνα μνημονιακά μέτρα έπεφταν βροχή και η κοινωνία ήταν γεμάτη οργή και απογοήτευση. Να κραυγάζουν κάθε μέρα με την ίδια ένταση για ελάσσονα και μείζονα ζητήματα, σαν να καταστρέφεται η χώρα.
ΚΑΙ τι έχουν καταλάβει; Τίποτα. Η γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, που φιγουράρει στο Νο1 της περιβόητης νέας εκλογικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το δήλωσε ξεκάθαρα: «Ο στόχος μας είναι να διεκδικήσουμε κάθε ψήφο και κάθε πιθανότητα για να κερδίσουμε». Τι να πει κανείς; Ζουν στη δική τους εικονική πραγματικότητα. Στις 26 Ιουνίου θα τους φταίνε πάλι οι πολίτες…