Ο πολιτικός που έκανε διεθνώς γνωστόν τον όρο «κωλοτούμπα», καθώς νομοθέτησε και έπραξε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που υποσχόταν από το καλοκαίρι του 2015 και μετά, πάσχει από σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας.

Οι πολίτες ψηφίζουν για πρωθυπουργό κάποιον που εμπιστεύονται και θεωρούν ότι είναι ικανός να φέρει σε πέρας το έργο του. Ο Τσίπρας ανάλωσε γρήγορα το προσωπικό του κεφάλαιο, μην ξεχνάμε ότι τον Φεβρουάριο του 2015, όταν η «περήφανη» διαπραγμάτευση βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, η δημοτικότητά του είχε ξεπεράσει το 70%.

Η δεύτερη ευκαιρία που συνήθως δίνει ο λαός στους πρωθυπουργούς ξοδεύτηκε τον Σεπτέμβριο, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξανακέρδισε τις εκλογές, όμως έμεινε χωρίς προσωπικές εφεδρείες. Η νίκη του Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την «κυριαρχία» Τσίπρα, που βρέθηκε αντιμέτωπος αφενός με έναν πολιτικό αρχηγό που δεν είχε καμία διάθεση συνεννόησης μαζί του και αφετέρου με τις υπογραφές του τρίτου Μνημονίου του.

Ομως, το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο ο Τσίπρας. Στο θέμα των πλειστηριασμών, για παράδειγμα, ο βασικός εσωκομματικός αντίπαλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, όχι μόνο δεν είχε φέρει αντιρρήσεις στη διενέργειά τους, αλλά έλεγε ότι οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες είναι θετικό μέτρο για την οικονομία.

Ο ίδιος, άλλωστε, εφάρμοσε πλήρως τις περικοπές του τρίτου Μνημονίου, ενώ ως υπουργός «πέτυχε» διπλάσια και τριπλάσια πρωτογενή πλεονάσματα σε σχέση με τις δεσμεύσεις από την τρόικα, πνίγοντας την αγορά και τους επαγγελματίες. Το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άφησε «μαξιλάρι» 33 δισεκατομμυρίων και χάρη σε αυτό σωθήκαμε την περίοδο της πανδημίας δεν ισχύει. Το απόθεμα σήμερα παραμένει στα ίδια επίπεδα, αν και η κυβέρνηση Μητσοτάκη διέθεσε πάνω από 50 δισ. για τη στήριξη της οικονομίας και της κοινωνίας, ενώ από τα 33 δισ. που είχαν συγκεντρωθεί επί Τσίπρα τα 16 δισ. ήταν δεσμευμένα για την αποπληρωμή του χρέους και τα υπόλοιπα προέρχονταν από τη συγκέντρωση των διαθεσίμων όλων των δημόσιων φορέων σε κοινό λογαριασμό.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ακόμη και στις έρευνες της Prorata, που τα ευρήματά της είναι πιο «φιλικά» προς την αξιωματική αντιπολίτευση. Στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η Prorata βρίσκει τη Ν.Δ. να είναι μπροστά με 5 μονάδες έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, θυμίζουμε ότι μία εβδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές του 2019 η ίδια εταιρία είχε εκτιμήσει το γαλάζιο προβάδισμα στις 4,9 μονάδες, αλλά τελικώς η διαφορά ήταν διπλάσια.

Στο ερώτημα για «εάν είστε ικανοποιημένος από το κυβερνητικό έργο», το 34% των πολιτών απάντησε θετικά. Ωστόσο, η κατάσταση είναι χειρότερη όταν το ερώτημα αφορά στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μόλις το 22% δηλώνει ικανοποίηση για την αντιπολιτευτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ, το 14% για το ΠΑΣΟΚ και 13% για το ΚΚΕ.

Η Ν.Δ. θεωρείται το πιο αξιόπιστο πολιτικό κόμμα με 40%, με δεύτερο το ΚΚΕ (34%) και τρίτο τον ΣΥΡΙΖΑ με 32%. Ολα αυτά δείχνουν ότι οι ισορροπίες στο πολιτικό σκηνικό δύσκολα αλλάζουν. Ο Μητσοτάκης δεν ξόδεψε το πολιτικό του κεφάλαιο σε τυχοδιωκτισμούς και είναι στο χέρι του τους επόμενους μήνες να πάρει τη δεύτερη ευκαιρία. Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα είναι «δομικό», που θα έλεγε και ο Τσίπρας ως πολιτικός μηχανικός.