Η φωτογραφία της στιγμής δείχνει την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει την γκρίνια των πολιτών για την ακρίβεια, αλλά και πάλι η ψαλίδα με τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στις 8-9 μονάδες, όπως δηλαδή αποτυπώθηκε και στις εκλογές του 2019.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια σημαντική επιτυχία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ. Η κυβέρνηση αντιμετώπισε διαδοχικά προσφυγική κρίση, ακραίες τουρκικές προκλήσεις, την πρωτοφανή πανδημία και τώρα τον πόλεμο στην Ουκρανία και το παγκόσμιο πληθωριστικό κύμα. Ποτέ στο παρελθόν κανένα κόμμα δεν διέθετε τέτοια δημοσκοπική διαφορά μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιστρέψει για τα καλά στο 2014. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την παγκόσμια ακρίβεια και υπόσχεται να τη «σκίσει με ένα νόμο και ένα άρθρο». Το πρόβλημα για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως υποσχόταν ακριβώς τα ίδια και πριν από μία δεκαετία. Και, τελικά, όταν ανήλθε στην εξουσία, έκανε τα ακριβώς αντίθετα. Με βάση αυτή την πικρή για τους ψηφοφόρους εμπειρία εξηγείται και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να φτάσει το 25% στα γκάλοπ.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, αλλά συγχρόνως έχει να αντιμετωπίσει και τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Εκτινάχτηκε από το 7-8% στο 13-16%. Το ερώτημα, όμως, είναι όχι τόσο αν θα καταφέρει να ανέβει κι άλλο, αλλά αν θα αντέξει στην πίεση να μην πέσει πιο κάτω.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη περί πιθανής κυβέρνησης συνεργασίας αλλάζει τα δεδομένα. Ο Νίκος Ανδρουλάκης θα πρέπει να πει στους πολίτες με ξεκάθαρο τρόπο πώς βλέπει αυτό το ενδεχόμενο. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, φαντάζει απίθανο να έρθει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Οπως φαντάζει αστείο να υπάρξει συνεργασία του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ με το τρίτο ΚΙΝ.ΑΛ. για τη δημιουργία μιας κυβέρνησης ανοχής.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να «κρύβεται» άλλο. Θα υποχρεωθεί να δώσει απαντήσεις στους πολίτες. Και οι όποιες απαντήσεις ενέχουν τον κίνδυνο να μειώσουν σημαντικά τα ποσοστά του Κινήματος.
ΑΠΟ την άλλη, αν και έχουμε μόνο 12 μήνες έως τις εκλογές, στην πραγματικότητα ο πολιτικός χρόνος είναι… τεράστιος. Ας σκεφτούμε κάτι απλό. Θα μπορούσε κανείς να προβλέψει την πανδημία ή τη ρωσική εισβολή και το κύμα ακρίβειας; Προφανώς και όχι. Κανείς, λοιπόν, δεν μπορεί να γνωρίζει τι άλλο θα συμβεί έως τον Απρίλιο του 2023.
ΑΛΛΙΩΣ θα είναι τα πράγματα αν ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και η πληθωριστική κρίση αποτελέσουν παρελθόν και αλλιώς αν θα συνεχιστούν για πολλούς ακόμα μήνες. Ή αν θα υπάρξει και πάλι κάποιο ασύμμετρο γεγονός που θα φέρει τα πάνω κάτω.
ΤΟ μόνο ξεκάθαρο είναι η τωρινή «γραμμή εκκίνησης» των πολιτικών κομμάτων. Και με τα σημερινά δεδομένα, το προβάδισμα της Ν.Δ. δείχνει αδιαμφισβήτητο, ενώ αυτό που δεν είναι βέβαιο είναι αν θα κατορθώσει να βγει αυτοδύναμη από τις κάλπες της ενισχυμένης αναλογικής.