Η συζήτηση που άνοιξε και οι μέχρι στιγμής αντιδράσεις των πολιτικών παρατάξεων του δημοκρατικού τόξου δείχνουν κάτι πολύ αισιόδοξο: πως επί της αρχής υπάρχει συμφωνία σε αυτό που έθεσε σε αδρές γραμμές ο πρωθυπουργός: «Το πολιτικό σύστημα οφείλει να εξαντλεί τα συνταγματικά περιθώρια ώστε να μην εκπροσωπούνται στη Βουλή εγκληματικές οργανώσεις». Ωστόσο, με δεδομένη την αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βρίσκει ένα πρόβλημα για κάθε λύση και να δημιουργεί κλίμα πόλωσης, ας είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.

Η ουσία είναι πως πρόκειται για ένα θέμα νομικά πολύπλοκο, άρα χρειάζεται ψύχραιμους και καλά μελετημένους χειρισμούς. Εγκριτοι συνταγματολόγοι καταθέτουν ήδη τις απόψεις τους, συνεισφέροντας στον δημόσιο διάλογο και θέτοντας τις βάσεις πάνω στις οποίες θα εδραιωθεί η υποχρέωση της Πολιτείας να προστατεύει τον εαυτό της από ακροδεξιά μορφώματα και το δικαίωμά της να περιορίζει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι όταν απειλείται η συνταγματική τάξη. Η κυβέρνηση έχει καταθέσει συγκεκριμένη νομοθετική πρόταση και βρίσκεται σε συνεννόηση με τα κόμματα για την επίτευξη της μέγιστης πολιτικής συναίνεσης, ενώ δηλώνει πως έχει όλη τη διάθεση να εξαντλήσει ό,τι περιθώριο υπάρχει για να την πετύχει.

Είναι προφανές πως ένα τέτοιο ζήτημα δεν είναι κάτι που επιλύεται απλώς με την πολιτική συναίνεση, αλλά ταυτόχρονα είναι αδύνατο να εφαρμοστεί χωρίς αυτήν. Οσο νομικά άρτια και αν είναι η ρύθμιση, δεν θα μπορέσει να μεταδοθεί στην κοινωνία και να προστατευτεί από τους ίδιους τους πολίτες αν δεν υπάρξει ομόφωνη αποδοχή από το πολιτικό σύστημα της χώρας. Πολύ σύντομα λοιπόν όλοι θα βρεθούν ενώπιον των δημοκρατικών ευθυνών τους.