Ισως, το 1974, λίγους μήνες μετά την πτώση της χούντας, αυτή η αφίσα να εξέφραζε την ένταση για την αλλαγή σελίδας, στην Ιστορία μας, μετά την επτάχρονη δικτατορία. Και τότε είχα βρει αυτήν την αφίσα επιθετική και κακόγουστη. Αλλά αποτέλεσε τον πρόλογο ενός λαϊκισμού που προοδευτικά, επί της διακυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου -ειδικά στη δεκαετία του ΄80- σχεδόν καθόριζε την πολιτική της κυβέρνησής του. Αυτός ο άκρατος και άκριτος λαϊκισμός εκφραζόταν από συγκεκριμένο έντυπο, το οποίο είχε αποκτήσει φανατικό αναγνωστικό κοινό και μετοχές… κομματικής ιδιοκτησίας.

Η αλήθεια είναι ότι υπέφερε πολύ η πολιτική ζωή την εποχή της αυριανοκρατίας η οποία αισθάνθηκε τόσο ισχυρή, ώστε στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 εστράφη και κατά του Ανδρέα Παπανδρέου, μη εγκρίνοντας… τις προσωπικές επιλογές του στην ιδιωτική του ζωή.

Η αναδημοσίευση, το 2023, της ίδιας αφίσας, με τον μικρό που φοράει κόκκινο φανελάκι, μάλλον απέχθεια προκάλεσε από άποψη αισθητικής και πλήρη αδιαφορία από άποψη πολιτικής. Τι νόημα έχει να επαναφέρουν τα ΦΕΚ του ΣΥΡΙΖΑ μια αφίσα-σύμβολο της Αριστεράς, η οποία είχε εκτυπωθεί παραμονές του δημοψηφίσματος, εκφράζοντας μιαν εποχή που για τους σημερινούς νέους πιθανότατα να μη σημαίνει και τίποτε. Τι νόημα έχει, όταν πέρασε από τότε σχεδόν μισός αιώνας και ποτέ και κανείς δεν επανέφερε τη συζήτηση επί καθεστωτικού, αφού το ζήτημα λύθηκε μισό αιώνα πριν και μάλιστα με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο;

Εχει νόημα, αν το κόμμα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Πολλώ δε μάλλον αν είναι οι εκλογές επικείμενες και διαπιστώνει ότι η κυβερνητική φθορά είναι ασήμαντη, σαν να μην πέρασε μια μέρα από την 7η Ιουλίου 2019. Και όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετώπισε επέλαση χιλιάδων παράνομων μεταναστών από θαλάσσης, όπως και την υβριδική απειλή στα σύνορα, στον Εβρο. Αντιμετώπισε τη λαίλαπα του κορονοϊού. Αντιμετώπισε καταστροφές με τις τεράστιες φωτιές, μήνυμα της κλιματικής κρίσης πως είναι εδώ. Αντιμετώπισε και τον ΣΥΡΙΖΑ να καλεί σε συγκεντρώσεις τους πολίτες για να πιεστεί η κυβέρνηση, ώστε να αλλάξει φυλακή και κελί ο κατά συρροή δολοφόνος. Κουφοντίνας. Αντιμετώπισε τις ιστορίες των υποκλοπών αλλά και της «Μαρίας που την τσίμπησε ο σκορπιός»!

Λοιπόν, μάλλον τον Τσίπρα τσίμπησε ο εθνικοπατριωτισμός και ψήφισε «όχι» στις αμυντικές δαπάνες, όχι σε όποια αύξηση μισθών, όχι στα επιδόματα, όχι στις φορολογικές ελαφρύνσεις, δήλωσε στον Γάλλο πρέσβη ότι μόλις αναλάβει αυτός θα σκίσει και τη συμφωνία για Ραφάλ και Μπελάρα -μάλλον για να διευκολύνει τον Ερντογάν να έρθει νύχτα- και θυμήθηκε και τον αρχαίο πολιτισμό, αυτός που δεν ξεχωρίζει τι σημαίνει γλυπτά και τι μάρμαρα. Τι άλλο να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να αποδείξει ότι είναι κόμμα παλιό, στραμμένο στο παρελθόν, χωρίς μέλλον; Μας κούρασε!