Φτωχές και ανεπαρκείς οι λέξεις. Τις λεπτομέρειες για τις ακριβείς ευθύνες των δύο αστυνομικών που ήταν υπηρεσία το μοιραίο βράδυ της Δευτέρας στο Αστυνομικό Τμήμα Αγ. Αναργύρων προφανώς θα τις καταδείξει η αυτεπάγγελτη εισαγγελική έρευνα που διατάχθηκε, όπως και η ΕΔΕ που διενεργεί η ΕΛ.ΑΣ. Ανοίγω μια μικρή παρένθεση: Οι πολλές ΕΔΕ που κάνει εσχάτως η ΕΛ.ΑΣ. μόνο δυο τινά μπορεί να σημαίνουν. Ή ότι το πρόβλημα της ΕΛ.ΑΣ. είναι πολύ μεγάλο ή ότι ΕΔΕ δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα. Κλείνει η παρένθεση.

Οι δύο αστυνομικοί που ήταν στο τμήμα δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν το φονικό που έγινε λίγες δεκάδες μέτρα μακριά τους. Η μία, όπως φαίνεται, δεν μπόρεσε καν να εξασφαλίσει περιπολικό για την ασφαλή μεταφορά της άτυχης κοπέλας. Και ο άλλος έμεινε ακούνητος, ενώ το έγκλημα γινόταν σχεδόν μπροστά στα μάτια του. Δεν ξέρω αν φταίει το πρωτόκολλο. Οπως δεν ξέρω αν ο αστυνομικός που ήταν στο φυλάκιο έξω από το τμήμα π.χ. πυροβολούσε τον δολοφόνο, θα τώρα θα ήταν μέσα για φόνο. Αν φταίει το πρωτόκολλο ή η ανεπάρκεια του αστυνομικού, ας τα «βρει η υπηρεσία». Αυτό όμως που είναι πλέον σαφές είναι πως η ΕΛ.ΑΣ. δεν μπορεί να «φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο» της εγκληματικότητας της καθημερινότητας. Κι έτσι αυξάνεται το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών. Η ασφάλεια είναι ένα πολύ κρίσιμο θέμα, για το οποίο η κυβέρνηση έχει καλλιεργήσει μεγάλες προσδοκίες. Προς το παρόν περνάει κάτω από τον πήχη, που η ίδια έβαλε ψηλά.

Το τελευταίο διάστημα η ΕΛ.ΑΣ. έχει σημαντικές επιτυχίες στο «μεγάλο έγκλημα» (εξαρθρώσεις διεθνών κυκλωμάτων λαθρεμπορίου και σπειρών που ληστεύουν σπίτια, εγκληματικών οργανώσεων, του κόσμου της νύχτας κ.λπ.). Ουδείς μπορεί να τις αμφισβητήσει. Ομως στην καθημερινότητα των πολιτών μετράει πολύ περισσότερο η «μικρή εγκληματικότητα». Καθόλου μικρή δεν είναι, αλλά η διάκριση μπορεί να είναι χρήσιμη για την κατανόηση της διαπίστωσης. Εκεί λοιπόν στην καθημερινότητα, στην αυξανόμενη βία μεταξύ των ανηλίκων π.χ. ή στη βία του δρόμου και πολύ περισσότερο στα εγκλήματα που αυξάνονται σβήνοντας ανθρώπινες ζωές, η αποτελεσματικότητα της ΕΛ.ΑΣ. δεν περνάει τον πήχη. Δεν έχει καταφέρει να κάνει τους πολίτες να αισθάνονται πιο ασφαλείς.

Ασφαλώς οι επιτυχίες στη «μεγάλη εγκληματικότητα» είναι πάρα πολύ σημαντικές, αλλά δεν επηρεάζουν -τουλάχιστον εμφανώς-την καθημερινότητα. Αντιθέτως, το έγκλημα στο χωριό, στην πόλη, στη γειτονιά την επηρεάζει και μάλιστα πολύ. Είναι θέμα δομής της ΕΛ.ΑΣ.; Είναι θέμα διάταξης των δυνάμεών της; Είναι θέμα εκπαίδευσης των αστυνομικών; Είναι θέμα έλλειψης προσωπικού; Ολα τα έχουμε ακούσει, αλλά λίγα έχουν αλλάξει. Οσες «μεγάλες επιτυχίες» -που έχουν και θετικό διεθνή αντίκτυπο -κι αν γίνουν, το στοίχημα της ασφάλειας στην καθημερινότητα δεν μπορεί να κερδηθεί. Αντιθέτως, μπορεί να γίνει ακόμα μια χαίνουσα πληγή σε μια ζαλισμένη και φοβισμένη κοινωνία.

ΥΓ.: Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα μοιάζει με αποπροσανατολισμό η συζήτηση για την καθιέρωση του όρου της γυναικοκτονίας. Αντιληπτή η ανάγκη να προστεθεί βάρος στις δολοφονίες γυναικών. Απολύτως σεβαστή η ευαισθησία. Αλλά πού ακριβώς οδηγεί αυτό πρακτικά; Η γυναικοκτονία να θεωρείται μεγαλύτερο έγκλημα από την παιδοκτονία ή την ανδροκτονία; Υπάρχει κάποια ζυγαριά στην αξία των ζωών; Η ανθρωποκτονία τιμωρείται πλέον με ισόβια. Δηλαδή με την ανώτατη ποινή που προβλέπεται στον δυτικό κόσμο. Το μόνο που μπορεί να κάνει πιο βαρύ έγκλημα τη γυναικοκτονία είναι η επαναφορά της θανατικής ποινής. Το εισηγείται κανείς εξ όσων θέλουν την καθιέρωση του όρου γυναικοκτονία;

ΑΙΧΜΗ

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ

Το προστατευτικό αγκάλιασμα της Ε. Ακρίτα από τον πρόεδρο Στ. Κασσελάκη είναι κάτι πολύ περισσότερο από το αγκάλιασμα της αθλιότητας. Είναι η συνειδητή επιλογή της προσπάθειας για την επικράτηση της αθλιότητας σε όλη την κοινωνία. Και για όποιον έχει ακόμα αμφιβολίες για το πού το πάει ο «μικρός Βελόπουλος», αρκεί η αναίσχυντη προσπάθεια του Στ. Κασσελάκη να συνδέσει την υπεράσπιση του Κ. Μητσοτάκη στη σύζυγο του -ως πολίτης και όχι ως πρωθυπουργός- με τα…Τέμπη!

Οσοι υποτίμησαν την επικινδυνότητα του Στ. Κασσελάκη, μάλλον πρέπει να κάνουν δεύτερες σκέψεις. Καθώς πλέον είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο πρόεδρος του «κόμματος Κασσελάκη» -ούτε καν του ΣΥΡΙΖΑ-προκειμένου να διασωθεί ο ίδιος πολιτικά δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα. Εχει επιλέξει «κοινά» (απολιτίκ, αντισυστημικά, περιθωριακά, δεκτικά στις λογικές του όχλου και των λαϊκών δικαστηρίων, ανοιχτά στις θεωρίες συνωμοσίας) τα οποία τροφοδοτεί συστηματικά με τοξικότητα και εχθροπάθεια. «Κοινά» που φλερτάρουν με τη βία και την παραβατικότητα και τα τροφοδοτεί με στοχοποιημένους «ενόχους».

Αυτά τα επιλεγμένα «κοινά», κυρίως νέοι και αποτυχημένοι μεσήλικες, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, δεν ζητούν κάτι άλλο, παρά μια τυφλή ρεβάνς. Δεν απευθύνεται σε κοινά που ζητούν μια επεξεργασμένη εναλλακτική πολιτική. Οχι. Αλλωστε σε τέτοια κοινά δεν έχει να πει απολύτως τίποτα. Αν είχε, θα είχαμε πάρει έστω μια γεύση.

Ο Στ. Κασσελάκης θέλει οργισμένο κόσμο. Θέλει κάτι σαν το 2012-2015, αλλά επί δέκα φορές. Θέλει όχλο που δεν σκέφτεται, αλλά αντιδρά. Τυφλά. Θυμωμένα. Απερίσκεπτα. Γι’ αυτό και απαξιώνει τους θεσμούς. Διαβάλλει τη Δικαιοσύνη. Διασύρει τη χώρα και την εμφανίζει σαν Μπανανία, η οποία δεν μπορεί να κάνει εκλογές μόνη της, αλλά χρειάζεται διεθνείς παρατηρητές. Ηρθε ο αποικιοκράτης στο «Ελλάντα» και πρώτος αυτός ανακάλυψε μετά από 50 χρόνια Δημοκρατίας ότι υπάρχει κίνδυνος νοθείας στις εκλογές. Κάτι που δεν διανοήθηκαν να πουν ένας Κων/νος Καραμανλής, ένας Α. Παπανδρέου, ένας Κων. Μητσοτάκης, ένας Κ. Σημίτης, ένας Κ. Καραμανλής, ένας Γ. Παπανδρέου, ένας Α. Σαμαράς, αλλά κι ένας Α. Τσίπρας. Το είπε κάποιος Στ. Κασσελάκης, ουσιαστικά αγνώστου παρελθόντος και γνωστής ασέβειας στους νόμους του κράτους.

Η Ε. Ακρίτα «σημάδεψε» τη Μαρέβα, στοχεύοντας τον Κ. Μητσοτάκη και ο «μικρός Βελόπουλος» έβαλε τα στήθη του μπροστά από την πρόθυμη αγωνίστρια. Ομως αυτός ο «στρατός» είναι πολιτικά επικίνδυνος. Πιο επικίνδυνος από το «καραβάνι» του 2015.

Αλλος ένας μύθος καταρρέει…

Το εμπόριο του ανθρώπινου πόνου και η αχαλίνωτη συνωμοσιολογία γέννησαν ακόμα έναν μύθο: «Κάποιοι» -προφανώς κάποιοι εμπλεκόμενοι μεγαλοεπιχειρηματίες- πλήρωσαν τις τεράστιες εγγυήσεις 500.000, 600.000 και 700.000 ευρώ για να μη φυλακιστούν κατηγορούμενοι για την τραγωδία των Τεμπών. Ωραίο το παραμύθι, έχει και δράκο. Εκτός από έναν υπάλληλο του ΟΣΕ, ο οποίος -ω θαύματος!- με μισθό 1.600 ευρώ φέρεται να έχει βίλες, σκάφος, ακριβά αυτοκίνητα κ.λπ., όλοι οι άλλοι κατηγορούμενοι, δεν έχουν πληρώσει σεντ! Το αποκάλυψε χθες ο κ. Κονταξής, συνήγορος ενός από τους κατηγορουμένους. Οι μυθοπλάστες και προφανώς άσχετοι ή βαλτοί μπέρδεψαν (;) τις 15 μέρες προθεσμίας που δίνει ο νόμος, προκειμένου οι κατηγορούμενοι να βρουν τα χρήματα της εγγύησης. Η προθεσμία φτάνει στο τέλος της και, όπως λένε πληροφορίες, σχεδόν όλοι, αδυνατώντας να βρουν τόσο μεγάλα ποσά, είναι πιθανόν να πάνε στη φυλακή. Η «δουλίτσα» όμως έγινε…

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Κρίθηκε ποτέ ένα πρωτάθλημα από έναν αγώνα μπαράζ για τη δεύτερη θέση;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Τελικά είναι δίκαιο όταν ένας συμβασιούχος του ΕΚΠΑ εν μέσω καταλήψεων ρίχνει τον server για να μη γίνει η διαδικτυακή εξέταση να μην παίρνει… προαγωγή, αλλά να απολύεται;

ΑΠΟΡΙΕΣ -3

Γιατί η κ. Κεχαγιά εκτίθεται και δεν ρωτάει τον κ. Σκουρλέτη να της πει ποια είναι τα «τρολ του ΣΥΡΙΖΑ»;