Δυστυχώς, απέναντι σε όλα αυτά οι άνθρωποι που έχουν κόψει όχι μόνο το γήπεδο αλλά και τις μαζικές δημόσιες συναθροίσεις φοβούμενοι ότι δε θα γυρίσουν πίσω σώοι στα σπίτια τους, είναι καχύποπτοι και δεν πείθονται από τα λόγια. Στοιχηματίζουν ότι για ακόμη μία φορά δεν θα γίνει το παραμικρό, η τοξικότητα θα επικρατήσει και πολύ σύντομα θα είμαστε πάλι σε αυτή τη θέση.
Η μάνα του Μιχάλη, του Αλκη και όλων των άλλων που εδώ και χρόνια κλαίνε για τα παιδιά που έχασαν λόγω της βίας, ακούνε λόγια, λόγια, λόγια αλλά δεν βλέπουν πράξεις!
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Όλες τις προηγούμενες ημέρες υπήρξαν πολλοί που θυμήθηκαν πάλι το παραμύθι της Θάτσερ (σ.σ. επιμένουν πεισματικά να λένε ότι αυτή άλλαξε το αγγλικό ποδόσφαιρο με την απόφαση περί αποκλεισμού αγνοώντας τα πραγματικά δεδομένα), άλλοι δημιούργησαν τις δικές τους θεωρίες συνωμοσίας και άλλοι κατέθεταν προτάσεις που δεν θα γίνουν ποτέ πράξη!
Οι ΠΑΕ τώρα ζητάνε τον αυστηρό έλεγχο από την αστυνομία ενώ λίγους μήνες πριν διαμαρτύρονταν για τη δράση της και πολλοί πιστεύουν ότι θα διαμαρτυρηθούν ξανά αν δουν να πραγματοποιείται αυτό που συμφώνησαν. Η ΟΥΕΦΑ αφήνει εδώ και χρόνια συμμορίτες σαν τα καλόπαιδα από την Κροατία να τα κάνουν γυαλιά-καρδιά όπου πάνε και τώρα ο Τσέφεριν μιλά για αποφασιστικότητα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις νομοθετούν μέτρα αλλά βλέπουν να μην εφαρμόζονται και διστάζουν να τα επιβάλλουν.
Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει αποφασισμένος τα νέα μέτρα που ανακοινώθηκαν να εφαρμοστούν απαρέγκλιτα και ότι είναι η τελευταία ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μακάρι να γίνει κάτι τέτοιο (σ.σ. είδατε; πάλι ευχή!) αλλά μέχρι τη στιγμή που όλα όσα λέγονται τα δούμε να εφαρμόζονται, ας κρατάμε μικρό καλάθι.