Πόσο εύκολο ήταν να ολοκληρωθεί μετά από δεκαετίες το μετρό της Θεσσαλονίκης, που είχε γίνει σαν το «Γεφύρι της Αρτας»; Πόσο δεδομένο ήταν ότι μπορούσε να απλοποιηθεί τόσο πολύ και τόσο γρήγορα η καθημερινότητα των πολιτών μέσω egov και της ψηφιοποίησης; Πόσο ρεαλιστικό φαινόταν μέχρι πριν από λίγο καιρό να μπορεί ένας συνταξιούχος να συνεχίζει να εργάζεται, παίρνοντας τη σύνταξή του και καταβάλλοντας έναν μικρό φόρο για τα επιπλέον εισοδήματά του;
Είναι σκόρπια παραδείγματα μιας κοινωνίας που αλλάζει. Αφήνοντας απ’ έξω τα μεγάλα έργα, την αναβάθμιση και την αύξηση των σχολείων, των νοσοκομείων και των υποδομών της χώρας. Αφήνοντας απ’ έξω το ισχυρότερο κοινωνικό κράτος, που έχει αφήσει άφωνους τους παραδοσιακούς «ιδιοκτήτες» του, όπως η εναπομείνασα Αριστερά κι ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ, που έχει μείνει προσκολλημένο στο παρελθόν.
Είναι σκόρπια παραδείγματα μιας καθημερινότητας που αλλάζει, συνεχίζοντας να αντιμετωπίζει τα μεγάλα προβλήματα της ενεργειακής κρίσης, η οποία μεταφράζεται στο μεγάλο πανευρωπαϊκό- και όχι μόνο- πρόβλημα της ακρίβειας. «Παραδείγματα» που πληθαίνουν και σιγά σιγά ενώνονται σε ένα παζλ από το μέλλον. Στοχευμένες παρεμβάσεις είτε οριζόντιες είτε στοχευμένες σε συγκεκριμένες πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Η συνολική εικόνα του παζλ δεν φαίνεται ακόμα, αλλά συμπληρώνεται με σχετικά γρήγορο ρυθμό. Εως το 2027 θα έχει αποκαλυφθεί ένα σημαντικό μέρος αυτού του παζλ. Και τα πολιτικά δεδομένα θα είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού, αντιληπτά από τον κάθε πολίτη, αδιαμεσολάβητα, χωρίς εξηγήσεις και ερμηνείες. Οπως και το περιεχόμενο της τσέπης του. Κανένας δεν θα μπορεί του πει αν έχει περισσότερα ή λιγότερα απ’ όσα είχε. Θα το ξέρει πρωτογενώς ο ίδιος.
Ο πολιτικός αγώνας από τώρα έως το 2027 θα είναι για όλα τα κόμματα, ένας αγώνας αποτελεσματικότητας και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου και της καθημερινότητας της ζωής πολιτών. Δεν θα είναι ούτε διαγωνισμός λεφτόδεντρων, ούτε διαγωνισμός εκθέσεων της Α’ Λυκείου και πολύ περισσότερο δεν θα είναι πλειοδοσία fake news. Η ελληνική κοινωνία έχει πάθει και έχει μάθει. Έχει εξασκηθεί να διακρίνει την αλήθεια από το ψέμα. Τον λαϊκισμό από την υπευθυνότητα. Διαμαρτύρεται δικαίως, γιατί έχει προβλήματα. Και καλά κάνει. Αλλά όσο βρισκόμαστε μακριά από εκλογές οι οποίες έχουν κόστος και τίμημα -ποιος θα με κυβερνήσει-, οι αποτυπώσεις των δημοσκοπήσεων, ως «φωτογραφίες της στιγμής» που είναι, δεν μπορούν να φωτογραφήσουν τη «στιγμή» των εκλογών του 2027. Καλές είναι για να παίρνουν όλοι τα μηνύματά τους. Αλλά εντελώς ανεπαρκείς για να διαμορφώσουν τα διλήμματα των επόμενων εκλογών. Πόσω μάλλον να κρίνουν το αποτέλεσμά τους…
ΑΙΧΜΗ
ΤΟ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ ΣΟΟΥ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ
Το εμβληματικό Μάντισον Σκουέρ Γκάρτνεν της Νέας Υόρκης μετατράπηκε την Κυριακή σε θέατρο τρόμου και ανατριχίλας. Ο Ντ. Τραμπ και οι υποστηρικτές του σκόρπισαν απλόχερα φρίκη, προϊδεάζοντας πως μπορεί να είναι οι ΗΠΑ μετά από μια νίκη του «πορτοκαλί ηγέτη».
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Η εκδήλωση ήταν ένα φεστιβάλ ρατσισμού, μισογυνισμού, θεωριών συνωμοσίας και δαιμονολογίας. Η Κάμαλα Χάρις εμφανίστηκε σαν «αντίχριστος», ο πολύς Ελον Μασκ υποστηρικτής του Τραμπ δήλωσε απειλητικά «δεν είμαι απλά η MAGA. Είμαι η Σκοτεινή, Γοτθική MAGA», οι οπαδοί σήκωναν σταυρούς, οι ισπανόφωνοι έγιναν αντικείμενο χλεύης και ειρωνείας, ενώ το Πουέρτο Ρίκο που είναι αμερικανικό έδαφος στην Καραϊβική χαρακτηρίστηκε «νησί σκουπιδιών που επιπλέει στη μέση του ωκεανού». Κάτι που ανάγκασε σύμβουλο του Τραμπ να πάρει αποστάσεις απ’ αυτό το ρατσιστικό έμεσμα, λέγοντας ότι όσα ακούστηκαν για το Πουέρτο Ρίκο «δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις Τραμπ».
Ρίγη ενθουσιασμού προκάλεσε ο «πορτοκαλί», όταν δεσμεύτηκε πως θα ισχύει η θανατική ποινή για κάθε μετανάστη που θα σκοτώνει έναν Αμερικανό. Με ανοικτούς δύο μεγάλους πολέμους στην Ουκρανία και τη Μ. Ανατολή και παγκόσμια αστάθεια, το ενδεχόμενο της νίκης Τραμπ μοιάζει με τρομακτικό εφιάλτη.
Προς Εξεταστική για τη Novartis
Η πτώση της κουκούλας των ψευδομαρτύρων της Novartis φαίνεται πως προκαλεί εξελίξεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, εναντίον οποίων εκκρεμούν μηνύσεις από θύματα της σκευωρίας-κληθούν από τον εισαγγελέα για εξηγήσεις, εφόσον μιλήσουν για πολιτικά πρόσωπα, η δικογραφία θα διαβιβαστεί αμελλητί στη Βουλή. Δεδομένου ότι ο Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης και η Μ. Μαραγγέλη εμφανίζονται διάτρητοι, αντιμετωπίζοντας σοβαρότατες κατηγορίες, όπως εκτιμούν νομικοί κύκλοι, θα «κελαηδήσουν», όπως θα έλεγε και ο Π. Πολάκης. Σε αυτή την περίπτωση εκτιμάται ότι μπορεί να αναφερθούν και σε πολιτικά πρόσωπα, τα οποία τους καθοδήγησαν ή ήξεραν ακριβώς τι εξυφαίνονταν. Κάπου εκεί σταματά πρόσκαιρα η δουλειά της Δικαιοσύνης και επιλαμβάνεται η Βουλή. Οπως λένε οι πληροφορίες, αν η εξέλιξη των πραγμάτων είναι αυτή, τότε είναι πολύ πιθανόν να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή.
Δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο…
Η αποκάλυψη των κουκουλοφόρων μαρτύρων της Novartis μπορεί να έριξε κάπως τους τόνους μεταξύ του Α. Σαμαρά και του Μ. Μαξίμου, αλλά το πρόβλημα δεν φαίνεται να έχει λυθεί. Ισως λυθεί μετά τη συνάντηση Γ. Γεραπετρίτη και Χ. Φιντάν στις 8 Νοεμβρίου, όταν και κατά πάσα πιθανότητα οι δύο υπουργοί Εξωτερικών συμφωνήσουν ότι διαφωνούν για τη συνέχιση ενός διαλόγου που καταπατά «κόκκινες γραμμές». Μέχρι τότε, πάντως, όπως λέγεται στο Μ. Μαξίμου, ο Κ. Μητσοτάκης δεν προτίθεται να σηκώσει το τηλέφωνο και να τηλεφωνήσει στον Α. Σαμαρά, όπως πρότεινε π.χ. ο Ν. Κακλαμάνης…
ΑΠΟΡΙΕΣ-1
Ποιο ακριβώς πρόβλημα έχουν οι «διεθνιστές» με την ελληνική σημαία και βγάζουν σπυράκια;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Είναι όντως ειλημμένη απόφαση, όπως διαβεβαιώνει η κυβέρνηση, ότι δεν θα δημιουργηθούν νέες δομές για μετανάστες στη Ρόδο και την Κρήτη;