Εμείς θα κάνουμε το χρέος μας για το νησί, πάντα απέναντι στα συμφέροντα», αυτή είναι η ανάρτηση που έκανε πριν από λίγες ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα ο δήμαρχος Σερίφου.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, κι όμως ελληνικό. Ενα beach bar λειτουργεί χωρίς να διαθέτει άδεια χρήσης της παραλίας και ενώ έχει σφραγιστεί. Τι άλλο να πει κανείς. Φταίνε κάποιες δημόσιες υπηρεσίες; Κι αν ναι, ποιες είναι αυτές; Η Πολεοδομία, η Περιφέρεια, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση; Εκτός κι αν φταίει ο… Χατζηπετρής.

ΕΙΝΑΙ δυνατόν να κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει; Να μην υπολογίζει τους κανόνες; Να μην υπόκειται στις συνέπειες του νόμου;

ΚΑΙ αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη Σέριφο. Συμβαίνει στις περισσότερες παραθαλάσσιες περιοχές. Και δεν αφορά μόνο στα «γνωστά» νησιά, αλλά και σε παραλίες στην ηπειρωτική χώρα, ακόμα και στην Αττική.

ΤΟ «κίνημα της πετσέτας» διεκδικεί το αυτονόητο. Ελεύθερη πρόσβαση για όλους τους πολίτες σε όλες τις παραλίες και τήρηση των νόμων από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εκεί.

ΤΟ θέμα είναι πως η πλειονότητα αυτών των επιχειρήσεων ξεκινά από… καντίνα και με τσαμπουκά μπράβων και «λάδωμα» υπηρεσιών χτίζει στο τέλος αυθαίρετα… resorts. Ελεος. Κάπου πρέπει να μπει ένα όριο.

ΓΙΑΤΙ, ναι, πρέπει να αναπτυχθεί ο τουρισμός. Ναι, να σπάσουν τα ρεκόρ. Ναι, να έρθει χρήμα. Αλλά δεν μπορεί να υπάρχει ασυδοσία. Γιατί, όπου υπάρχει ασυδοσία, σιγά σιγά το προϊόν θα υποβαθμιστεί και στο τέλος θα γίνει ευτελές.

ΣΕ μια κανονική χώρα θα γινόταν έρευνα και ο υπάλληλος που έχει «κωλυσιεργήσει» και δεν έχει βάλει λουκέτο στο beach bar της Σερίφου θα είχε ήδη απολυθεί. Εδώ, πιθανότατα θα γίνει… ΕΔΕ, η οποία θα τελειώσει ποιος ξέρει πότε και η πειθαρχική ποινή ίσως να είναι να γράψει ο υπάλληλος σε ένα χαρτί δέκα φορές «θα κλείσω το beach bar». Τα οποία beach bars «συνήθως» οι υπηρεσίες πάνε και τα λουκετάρουν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, που πλέον δεν λειτουργούν. Ωραίο κι αυτό, ε;

ΑΥΤΟ είναι το «βαθύ κράτος», το οποίο κάνει τα πάντα για να ταλαιπωρήσει τους απλούς νομοταγείς πολίτες και δίνει «απλόχερα» ευκαιρίες σε όσους παρανομούν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε πως στη δεύτερη τετραετία η κυβέρνησή του θα «γκρεμίσει» αυτό το «βαθύ κράτος». Σε αυτό τον «πόλεμο» έχει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στο πλάι του, ανεξάρτητα από το τι έχουν ψηφίσει.

ΝΑΙ, αυτή είναι και η πιο δύσκολη μεταρρύθμιση. Γιατί δεν αρκεί να ψηφιστεί ένας νόμος. Ετσι κι αλλιώς, όλοι αυτοί οι «επιχειρηματίες» μαζί με τους επίορκους υπαλλήλους πετάνε τους νόμους στον κάλαθο των αχρήστων. Απαιτείται βούληση και πυγμή. Να σταματήσουν οι παρανομίες και οι αυθαιρεσίες. Να μπουν λουκέτα. Να υπάρξουν παραδειγματικές τιμωρίες των παραβατών και όσων από τον κρατικό μηχανισμό εμπλέκονται. Ιδού η Ρόδος…