Αρκεί να μετρήσει κανείς την αντιπροσωπεία που συνοδεύει τον Ιρανό πρόεδρο, Εμπραχίμ Ραϊσί στην τριήμερη επίσκεψή του στο Πεκίνο, για να καταλάβει πως δεν πεθύμησε απλώς να πιει τσάι με τον Σι Τζινπίνγκ. Ο επικεφαλής της ιρανικής κεντρικής τράπεζας και οι υπουργοί Εξωτερικών, Οικονομίας, Εμπορίου, Πετρελαίου, Ορυχείων, Βιομηχανίας, Γεωργίας, Μεταφορών του Ιράν δεν πήγαν εκδρομή στο Σινικό Τείχος, αλλά για να υλοποιήσουν το 25ετές σύμφωνο στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψαν οι δύο χώρες το 2021.

Η πανδημία και η παγκόσμια ενεργειακή κρίση έφεραν τους εκπροσώπους των δύο αρχαίων πολιτισμών πιο κοντά σε θέματα ενέργειας, μεταφορών, γεωργίας, εμπορίου και επενδύσεων. Στο φόντο όλων αυτών βρίσκονται οι κυρώσεις που έχουν επιβάλει σε αμφοτέρους οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες, συν ο κοινός στόχος να απεξαρτήσουν τις διμερείς συναλλαγές τους από το δολάριο (κάτι που αφορά επίσης τη Ρωσία από τα BRICS, αλλά και περιφερειακές δυνάμεις, όπως Αργεντινή και Βραζιλία).

Στον πόλεμο της Ουκρανίας, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Οι Δυτικοί κατηγορούν το Ιράν ότι πουλάει οπλισμένα drones στη Ρωσία, που χρησιμοποιούνται στο πεδίο της μάχης, και ότι η στρατιωτική συνεργασία Μόσχας-Τεχεράνης επεκτείνεται σε ελικόπτερα και μαχητικά αεροσκάφη.

Το Πεκίνο, αντιθέτως, είναι προσεκτικό σε αυτά τα ζητήματα, περιορίζοντας στον Ειρηνικό τη στρατιωτική του αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ και πασπαλίζοντας με ψήγματα υπεύθυνης ουδετερότητας τη στήριξή του στη Μόσχα για το Ουκρανικό. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι στην ιρανική αντιπροσωπεία συμμετέχει ο κορυφαίος πυρηνικός διαπραγματευτής Αλί Μπαγκερί και ότι οι Κινέζοι εξέφρασαν την επιθυμία να συμβάλουν στην «περιφερειακή σταθερότητα» της Μέσης Ανατολής, μπαίνοντας εμφανώς σε αμερικανικά χωράφια.