Ποια ήταν η παγκόσμια πεποίθηση για τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ; Μπορούσαν να επιτύχουν το ακατόρθωτο. Οτι δεν υπήρχε mission impossible για τη Μοσάντ. Ηταν υπόδειγμα για τις μυστικές υπηρεσίες του κόσμου τούτου, παραδίδοντας μαθήματα οργάνωσης, εκπαίδευσης, αποφασιστικότητας, αποτελεσματικότητας και τεχνογνωσίας.
Ξημέρωσε το πρωινό του περασμένου Σαββάτου κι άφησε άφωνη την υφήλιο, καθώς κατέρρευσε ο μύθος που είχε δημιουργηθεί, από τον Μάιο του 1960, με τη σύλληψη του Αϊχμαν. Μύθος; Δεν ξέρω. Δεκαετίες ολόκληρες η παγκόσμια παραδοχή ήταν πως οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ισραήλ ήταν απροσπέλαστες. Το Σάββατο αποδείχθηκε ότι υπάρχει κάτι «σάπιο» στο βασίλειό τους.
Οχι μόνο δεν μπόρεσαν να προβλέψουν -και προβλέπεις, μόνον όταν διαθέτεις αξιόπιστο δίκτυο συλλογής πληροφοριών- την επερχόμενη καταιγίδα της Χαμάς, αλλά ούτε και να ελέγξουν την επέλαση, παρά «τη σιδηρά κουρτίνα προστασίας» των συνόρων τους. Την πολυδιαφημισμένη.
Αλλά η οργάνωση της Χαμάς χρησιμοποίησε τον αιφνιδιασμό, που είναι ο δοκιμασμένος σύμμαχος των τρομοκρατών.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Θυμηθείτε την 1η Σεπτέμβρη 2001. Είδαμε, έκπληκτοι, στους δέκτες μας, σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, τα αμερικανικά επιβατικά αεροπλάνα, με πιλότους της Αλ Κάιντα, να πέφτουν πάνω στην καρδιά της Νέας Υόρκης, στους Δίδυμους Πύργους. Και αυτοί να σωριάζονται σαν τραπουλόχαρτα, μαζί και η αμερικανική υπερηφάνεια, παρασύροντας στο θάνατο χιλιάδες ανθρώπους.
Πώς πιάστηκε «στον ύπνο» η τρομερή Μοσάντ από την εισβολή της Χαμάς; Διαβάζω στον αμερικανικό Τύπο ότι η μακρά εσωτερική πολιτική κρίση που ταλανίζει το Ισραήλ δεν άφησε αλώβητες τις μυστικές υπηρεσίες του. Ολοι πιστεύαμε ότι αυτές, ως πανίσχυρες, δρουν ανεξάρτητα από τις πολιτικές ή κυβερνητικές κρίσεις.
Φαίνεται ότι κάναμε λάθος. Τώρα, πρέπει να δοθούν άμεσες, επαρκείς, τεκμηριωμένες απαντήσεις στην ισραηλινή κοινωνία, που θρηνεί εκατοντάδες θύματα. Και το σπουδαιότερο: βιώνει το φόβο, μετά την κατάρρευση του ακαταμάχητου των μυστικών υπηρεσιών της χώρας. Το αίσθημα της ασφάλειας για το Ισραήλ, αταβιστικά, είναι το καίριο.
Η Αμερική ανέκαθεν πολιτευόταν και δρούσε ως ασπίδα του Ισραήλ. Φοβάμαι ότι η απάντηση δεν είναι ικανοποιητική, όταν το State Department δήλωνε ότι «ποτέ στο παρελθόν αυτή η περιοχή δεν ήταν ηρεμότερη». Με αυτό το δεδομένο, πιστεύω, η Αμερική έστρεψε τον ενδιαφέρον της προς την Ασία, έχοντας την Κίνα στο επίκεντρο. Τώρα, ο Μπάιντεν στέλνει ναυτικό και αεροπορία για να ενισχύσει την άμυνα του Ισραήλ, κοιτώντας λοξά προς το Ιράν…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, την τετραετία, καλλιέργησε άριστες σχέσεις με το Ισραήλ. Εσπευσε αμέσως, εντός και εκτός Ελλάδας, να καταδικάσει την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς. Τα ΜΜΕ, στο Ισραήλ, καταγγέλλουν τη διπλοπροσωπία της Τουρκίας. Καλόν είναι να έχουμε υπόψη μας ότι οι βεβαιότητες εύκολα ανατρέπονται από το παράδοξο και το αιφνίδιο. Ιδίως όταν μας δίνεται η εντύπωση ότι «ποτέ αυτή η περιοχή δεν ήταν ηρεμότερη»…