Επομένως, την Κυριακή, βλέποντας ότι ο τρελός Βαρδάρης «σήκωνε τον κόσμο» και είχε ρίξει δέντρα, κλαδιά και ό,τι άλλο στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, κλείνοντας τη λεωφόρο Στρατού, και δεν είχε αφήσει χριστουγεννιάτικο για χριστουγεννιάτικο στολίδι του δημάρχου στη θέση του, προσθέτοντας και τις ώρες καθυστέρησης που εγγράφονταν στο ταμπλό του  αεροδρομίου «Μακεδονία», καθώς οι μη πραγματοποιημένες πτήσεις συνωθούνταν, είπα καλύτερα να οδηγήσω έως την Αθήνα. Αλλωστε, από Δεκέμβρη, η οδήγηση στο βαρύ χειμωνιάτικο τοπίο, με τα χρυσά και κόκκινα φυλλώματα, είναι μαγεία.

Ωστόσο, το άρθρο γράφεται γιατί θέλω να επισημάνω την ασφάλεια που αισθανόμαστε με την ενεργοποίηση του «112». Κάθε τόσο παίρναμε και ένα μήνυμα για τα «επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα», -σχεδόν έως τις παρυφές της Λάρισας έριχνε καρεκλοπόδαρα και δεν βλέπαμε τη μύτη μας-, συνιστώντας τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλειά μας.

Θα είδατε τις εικόνες της καταστροφής στη Ρόδο, με τα σωριασμένα αυτοκίνητα, που οφείλονταν στον μεγάλο όγκο νερού που έπεσε στο νησί μέσα σε 16 ώρες. Στη Βαλένθια, την καταστροφή προκάλεσαν περισσότερα από 400 χιλιοστά βροχής, όπως και τα ποτάμια που είχαν σκεπαστεί κι έγιναν λεωφόροι. Στη Ρόδο, η βροχή που έπεσε, όπως μου είπε ο εξαιρετικός περιφερειάρχης Δωδεκανήσου και Κυκλάδων, Γιώργος Χατζημάρκος, ξεπέρασε τα 306 χιλιοστά, δηλαδή ας πούμε περί το 75% από ό,τι έπεσε στη Βαλένθια.

Υπήρξε, όμως, μία κολοσσιαία διαφορά, σωτήρια για δεκάδες Ροδίτες: στη Βαλένθια, το «112» προειδοποίησε τους Ισπανούς πολλές ώρες μετά τη φονική καταιγίδα. Ούτε η αυτόνομη περιφέρεια πρόλαβε να προετοιμαστεί. Στη Ρόδο, το «112» ήχησε νωρίς και η περιφέρεια ήταν, με όλα τα μέσα που διαθέτει, παρούσα.

Σκεφτόμουν, λοιπόν, ότι μπορεί οι αρκετές εφαρμογές που έγιναν για να χτυπήσουν το βαθύ κράτος της γραφειοκρατίας της Δημόσιας Διοίκησης να χρειάζονται μεγαλύτερες ενισχύσεις -πώς, άραγε, «ξεκουνάς» δημόσιο υπάλληλο που διεκπεραιώνει ένα έγγραφο στη βάρδια του-, αλλά χωρίς αμφιβολία το «112» είναι ένα από τα «όπλα» μας απέναντι στην κλιματική κρίση -όχι πια αλλαγή- που δοκιμάζει και την Ελλάδα.

Οταν, το 2019, ο Μητσοτάκης, στον ΟΗΕ, έθεσε το θέμα της κλιματικής κρίσης, οι «αριστερούληδες» είχαν βρει θέμα να ειρωνεύονται. Κι όταν το υπουργείο Πολιτισμού, απ’ τον Σεπτέμβρη 2019, μπήκε μπροστά στα διεθνή fora για την προστασία του πολιτιστικού αποθέματος -υλικού και άυλου- γράφτηκε σε «προοδευτικές εφημερίδες» ότι «κυνηγάει δράκους». Εντάξει. Τώρα, οι δράκοι είναι εδώ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη παίρνει τα μέτρα της. Το Μάτι μας στοιχειώνει…