ΕΙΝΑΙ ζήτημα κοινής λογικής.

ΑΝ το δικαστήριο τον έκρινε αθώο, θα ήταν λογικό να πάει σπίτι του. Και δεν θα υπήρχε και κανένα θέμα.

ΕΙΝΑΙ, όμως, δυνατόν να κριθεί κάποιος ένοχος για δύο βιασμούς, να καταδικαστεί σε 12 χρόνια κάθειρξη και να πάει σπίτι του μέχρι να γίνει το Eφετείο;

ΕΙΝΑΙ οξύμωρο. Και δεν είναι η μόνη υπόθεση που δεν γίνεται κατανοητή σύμφωνα με την κοινή λογική. Πρόσφατα, καταδικάστηκε πρώην ντράμερ συγκροτήματος, που κατηγορήθηκε για γενετήσιες πράξεις σε βάρος ανήλικης 8 ετών, και δόθηκε πάλι αναστολή έως την έφεση. Την ίδια ώρα, προπονητής ιστιοπλοΐας απαλλάχθηκε για αδίκημα βιασμού και καταδικάστηκε για κατάχρηση ανηλίκου και του επιβλήθηκε ποινή 13 ετών χωρίς αναστολή.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και κάθε υπόθεση είναι διαφορετική. Αλλά η κοινή λογική παραμένει ίδια.

ΚΑΙ τι λέει η κοινή λογική; Πως όταν κάποιος καταδικάζεται για βιασμό, και μάλιστα ανηλίκων, σε πολυετή κάθειρξη, τότε θα πρέπει να πηγαίνει στη φυλακή και όχι στο σπίτι του.

ΤΟ ζήτημα είναι βαθύτερο και ξεπερνάει την υπόθεση Λιγνάδη ή όποια άλλη απασχολεί την επικαιρότητα. Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις επηρεάζουν την επόμενη μέρα οποιουδήποτε θύματος.

ΠΟΙΟΣ θα τολμήσει να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού; Ποιος θα μπει σε όλη αυτή την τόσο ψυχοφθόρα διαδικασία, όταν βλέπει ότι και κάποιος που καταδικάζεται επιστρέφει στο σπίτι του; Θα αποφασίσει να εκτεθεί ή θα σιωπήσει και θα ζει για πάντα με την τραυματική εμπειρία, πιστεύοντας πως δεν υπάρχει νόημα να διεκδικήσει τη δικαίωση;

ΚΑΙ ποιο είναι το μήνυμα προς όσους έχουν πρόθεση να διαπράξουν το επαίσχυντο έγκλημα του βιασμού; Δεν θα σκεφτούν ότι έχουν σημαντικές πιθανότητες, ακόμα κι αν τους πιάσουν, ακόμα κι αν τους καταδικάσουν, να συνεχίσουν να ζουν κανονικά τη ζωή τους σαν να μην έχουν διαπράξει κακούργημα;

Η Δικαιοσύνη αποφασίζει σύμφωνα με τους νόμους και τους Ποινικούς Κώδικες. Ισως και να πρέπει να γίνουν αλλαγές στη δικονομία. Οι δικαστές, όμως, οφείλουν να γνωρίζουν ότι με τις αποφάσεις τους διαμορφώνουν την κοινωνία της επόμενης ημέρας. Από τις αποφάσεις τους κρίνεται η καθημερινότητα των πολιτών, κρίνονται οι ζωές μας. Κρίνουν το αν οι πολίτες θα τηρούν τους νόμους ή θα παρανομούν. Κρίνουν το αν θα προοδεύσουμε ή θα γίνουμε… ζούγκλα!

YΓ.: Ο κ. Λιγνάδης μόλις αποφυλακίστηκε άρχισε τις… απειλές προς «την κοινωνία, που μπορεί να παρασύρθηκε»; Δήλωσε, πως «ενάμιση χρόνο έπαιζαν μπάλα μόνοι τους, τώρα θα αρχίσω να μιλάω και εγώ». Βεβαίως, έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, όπως προφανώς το έκανε και στο δικαστήριο. Αυτονόητο είναι πως θα προσπαθήσει να αλλάξει την απόφαση στο Εφετείο. Μπορεί και να αποδείξει εκεί ότι είναι αθώος. Για την ώρα, όμως, ας μην είναι αμετροεπής. Ας μην ξεχνάει ότι πρωτόδικα έχει κριθεί ένοχος για δύο βιασμούς και έχει καταδικαστεί σε 12 χρόνια κάθειρξη.