ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ πλέον είναι όλοι ευπρόσδεκτοι, τα «πράσινα» και «γαλάζια» στέκια της δεκαετίας του ‘80 είναι πολύχρωμα, για αυτό και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τις συζητήσεις έχουν ευρύτερο ενδιαφέρον.

Η ΝΙΚΗ της Ν.Δ. δεν αμφισβητείται ούτε από τους πιο ακραιφνείς συριζαίους που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε μία μικρή διαφορά που θα τους επιτρέψει να μείνουν στην κούρσα για τις δεύτερες κάλπες. Υπάρχει όμως ένα εμπόδιο στις προσδοκίες των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα που διαλύει πολιτικές και οικονομικές αυταπάτες.

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των πολιτών διαπιστώνει ότι η οικονομία πηγαίνει καλά, οι προορισμοί είναι γεμάτοι, η κατανάλωση παραμένει ισχυρή παρά την ακρίβεια και η μεσαία τάξη έχει πάρει ανάσες μετά την υπερφορολόγηση του παρελθόντος. Οχι ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, ωστόσο η σύγκριση είναι καταλυτική υπέρ της κυβέρνησης Μητσοτάκη καθώς δημιουργήθηκαν δουλειές, που έφεραν νέα εισοδήματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

ΕΠΙΠΛΕΟΝ υπάρχει η αίσθηση της σιγουριάς ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει από οικονομία, φέρνει επενδύσεις και η χώρα προχωρά μπροστά, έστω και αν υπάρχουν ακόμα αρκετές παθογένειες που πρέπει να αντιμετωπισθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ και το κεντρικό αφήγημα του Μητσοτάκη. Θέλει μία ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση για να συνεχίσει τη δουλειά του με βασικό σκοπό να συγκλίνουμε με την υπόλοιπη Ευρώπη στους κοινωνικούς και παραγωγικούς δείκτες.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ σε αυτή την καθαρή θέση ο Τσίπρας δείχνει μπερδεμένος, κάτι που το αντιλαμβάνεται η εκλογική βάση καθώς τα περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» με σύμπραξη ΠΑΣΟΚ και Μέρα25 δεν πείθουν ούτε τους κεντρώους ψηφοφόρους αλλά ούτε και αριστερούς που απορρίπτουν «κολεγιές» με τον Ανδρουλάκη και στρέφονται σε μικρότερα κόμματα του χώρου.

Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ μιλάει για εφιαλτικές ημέρες στην οικονομία και υπόσχεται παραδείσους, όταν όλοι ακόμα θυμούνται τον πραγματικό εφιάλτη που έζησαν με τις τράπεζες κλειστές και την αγορά νεκρή το καλοκαίρι του 2015. Υποστηρίζει ότι δεύτερες και τρίτες εκλογές δεν θα χρειαστούν όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα και τον σχηματισμό κυβέρνησης ηττημένων πρακτικά αδύνατο. Υπόσχεται δικαιοσύνη όταν δύο υπουργοί του έχουν καταδικασθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, ο ένας μάλιστα ομόφωνα για χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ, τα επιχειρήματα του Τσίπρα εξουδετερώνονται πότε από το κυβερνητικό του παρελθόν και πότε από τη ζώσα πραγματικότητα. Για αυτό και στα καφενεία, δεν προκύπτει ρεύμα «αλλαγής» αλλά σταθερότητας.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλους και χρόνια πολλά!