Αυτή η καραμέλα όμως έχει πλούσιο παρελθόν και μεγάλη ιστορία, γεμάτη διδάγματα. Με εξαίρεση το δημοψήφισμα του 2015, το οποίο έγινε μέσα στον απειροελάχιστο χρόνο της μίας εβδομάδας αφότου εξαγγέλθηκε και οι δημοσκοπήσεις έπεσαν πολύ έξω και στο ποσοστό του «ναι» και κυρίως του «όχι», οι δημοσκοπήσεις έχουν πέσει απολύτως μέσα τόσο στο ποιο κόμμα κέρδισε τις εκλογές όσο και -εν πολλοίς- στη διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων. Αυτή η ισχυρή παράδοση δεν έσπασε ούτε στις εκλογές-θρίλερ του 2000, όταν κρίθηκαν σε μερικές χιλιάδες ψήφους. Ολες οι μετρήσεις έδειχναν μικρό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο τελικά κέρδισε με τη διαφορά του 1,1%. Η παράδοση αυτή δεν έσπασε, βέβαια, στις πιο «εύκολες» εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν.
Ισχυσε απολύτως και στις εκλογές του 2004 (προβλέφθηκε με απόλυτη επιτυχία η νίκη της Ν.Δ. με 4,8% διαφορά έναντι του ΠΑΣΟΚ) και του 2007 (νίκη της Ν.Δ. με 3,7% στα αποκαΐδια της πυρκαγιάς στην Ηλεία). Στις εκλογές του 2009 βρήκαν τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, αλλά έχασαν το εύρος της. Το ΠΑΣΟΚ, που ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, διεύρυνε τη διαφορά του από τη Ν.Δ., η οποία τότε ουσιαστικά δεν έδωσε εκλογική μάχη. Κέρδισε με 10,4% διαφορά, όταν οι δημοσκοπήσεις τού έδιναν διαφορά 6%-8%. Στις εκλογές του Ιουνίου 2012, δηλαδή τις εκλογές που ακολούθησαν τη μεγάλη αντιμνημονιακή ανατροπή των εκλογών του Μαΐου της ίδιας χρόνιας που έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση, οι δημοσκοπήσεις βρήκαν πάλι τη νίκη της Ν.Δ., έστω κι αν η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μικρή, στα όρια του στατιστικού λάθους (3%). Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 όλες οι δημοσκοπήσεις βρήκαν την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, έπεσαν όμως έξω στη διαφορά του από τη Ν.Δ. (εκτιμούσαν από 3,5%-6%, κέρδισε με 8,5%). Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 (μετά την κωλοτούμπα του δημοψηφίσματος) θύμισαν τις εκλογές του 2009. Το προβάδισμα που έδιναν οι δημοσκοπήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ διευρύνθηκε πολύ περισσότερο από τις εκτιμήσεις τους κι έφτασε το 7,3%, αντί του 1,5%-4%.
Οπως διαπιστώνει κανείς, ακόμα και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που ήταν θρίλερ, οι δημοσκοπήσεις βρήκαν όλες και πάντα το πρώτο κόμμα και σε πολύ μεγάλο βαθμό βρήκαν και τη διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος. Παρ’ όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή μάλλον καταλαβαίνει ότι το μόνο αφήγημα που του έχει απομείνει είναι ο «ανεμόμυλος» του «πρώτου κόμματος», επιμένει να συγκρούεται μετωπικά με την Ιστορία και την πραγματικότητα, αμφισβητώντας τις δημοσκοπήσεις. Εχει κάθε δικαίωμα να το κάνει, αφού κρίνει ότι τον βοηθά. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να καταπίνει τη μία ανακολουθία του μετά την άλλη και την κάθε μία λανθασμένη-ψεύτικη εκτίμηση μετά την κάθε αυταπάτη του. Είναι σαν τον «βρεγμένο που δεν φοβάται το νερό»…
ΑΙΧΜΗ
Η «ΚΙΒΩΤΟΣ» ΤΗΣ ΚΟΛΟΒΟΥ
Αυτή την «Κιβωτό» την τίμησε προσωπικά ο Α. Τσίπρας πηγαίνοντας στο σπίτι τής Ιωάννας Κολοβού. Ολοι σοκαριστήκαμε με την εικόνα και τον ήχο του αλυσοπρίονου που πήγε να σπάσει την πόρτα του σπιτιού τής Ι. Κολοβού, μετά τον πλειστηριασμό. Η εικόνα ήταν ανατριχιαστική από μόνη της. Σιγά σιγά όμως γίνονταν γνωστές διάφορες «λεπτομέρειες», οι οποίες προκάλεσαν διαφορετικό σοκ και μεγάλες απορίες για την πολιτική επιπολαιότητα του Α. Τσίπρα. Οχι μόνο γιατί η αναγγελία του πλειστηριασμού -που είναι προϋπόθεση για την πραγματοποίησή του- είχε γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ (Μάρτιος 2019). Ούτε καν ότι η συνάδελφος χρωστούσε τόσα πολλά σε διάφορους δημόσιους φορείς, ώστε το μεγαλύτερο ποσό από τον πλειστηριασμό πήγε για την αποπληρωμή αυτών των χρεών. Το σπίτι ανήκε ήδη σε κάποιον άλλον. Και τότε ήρθε το «τελικό χτύπημα»: Με ανάρτησή της στο fb η Ι. Κολοβού έδωσε το ΙΒΑΝ του λογαριασμού της, ώστε όσοι της συμπαραστάθηκαν κι έδειξαν αλληλεγγύη να βάλουν «έστω ένα ευρώ», το οποίο, όπως έγραψε, «δεν θα πάει χαμένο», αλλά «θα αποτελεί ψήφο στην προσπάθεια όλων μας για να διασωθεί η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ κάθε Ελληνα πολίτη και ευάλωτου δανειολήπτη»!!! Κι όταν μία αλληλέγγυα χρήστης του Διαδικτύου τη ρωτά καλοπροαίρετα: «Ιωάννα μου, είναι για να καλυφθεί ποσό που χρωστάς;», εισπράττει την αποσβολωτική απάντηση… «είναι για επαναγορά του σπιτιού»!!! Αλαλα τα χείλη των ασεβών. Και τότε γίνεται το «ραντεβού» με τον πατέρα Αντώνιο και την «Κιβωτό» του, παρά τις μεγάλες διαφορές που έχουν αυτές οι δύο ιστορίες μεταξύ τους. Μετά τον «άγιο» άνθρωπο, που όπως φαίνεται εμπορεύτηκε αγρίως τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη, έρχεται και η «αγωνίστρια», την οποία επισκέφθηκε αυτοπροσώπως για να την «ευλογήσει» ο Α. Τσίπρας, να κάνει ακριβώς το ίδιο ατόπημα. Απαίτηση αλληλεγγύης με θράσος, που σε αφήνει αμήχανο. Για ίδιον όφελος σε βάρος του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης. Πώς μπορούν να το κάνουν αυτό; Το σπίτι της δεν ξέρω αν θα το επαναγοράσει. Μακάρι. Πάντως, την ώρα που καταρρέει η «Κιβωτός», η Ιωάννα έχτισε τη δική της «Κιβωτό».
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Το σχέδιο -1
Δεν έμεινε ξάγρυπνος την Κυριακή ο Α. Τσίπρας ώστε να πάει χθες πρωί πρωί στον Αρειο Πάγο για να συναντήσει τον κ. Ντογιάκο. Ηταν σχεδιασμένο. Πιθανώς να είχε βάλει και ξυπνητήρι. Αλλά, όπως μαθαίνω, η μικρή ανταπόκριση που είχαν οι νέες «αποκαλύψεις» της εφημερίδας «Ντοκουμέντο» επέσπευσαν την προεδρική επίσκεψη. Ούτως ώστε, αφού δεν «έπαιξαν» οι «αποκαλύψεις», να «παίξουν» οι δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να συντηρηθεί το θέμα. Αλλωστε, ο μεγάλος στόχος είναι η κοινοβουλευτική αναμέτρηση που θα γίνει μεθαύριο στη Βουλή, κατά τη συζήτηση και την ψήφιση του νομοσχεδίου για τη θωράκιση του απορρήτου, την αλλαγή λειτουργίας της ΕΥΠ και την απαγόρευση ακόμα και της κατοχής κακόβουλων λογισμικών…
Το σχέδιο -2
…Για κάποιο λόγο ο Α. Τσίπρας και η Κουμουνδούρου διαδίδουν ότι την Πέμπτη επίκειται κάτι σαν συντριβή και ισοπέδωση του Κ. Μητσοτάκη στο ντιμπέιτ με τον Α. Τσίπρα. Βέβαια, στο Μ. Μαξίμου επικρατεί άλλο κλίμα, το οποίο, αν καταλαβαίνω σωστά, παραπέμπει σε ένα μπούμερανγκ κατά του Α. Τσίπρα. Κοντός ψαλμός αλληλούια τι θα γίνει την Πέμπτη. Το βέβαιο είναι ότι θα ανοίξουν πολλά χαρτιά ένθεν κακείθεν. Αλλά και αρχεία από τη δράση κακόβουλων λογισμικών επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν και έγινε η πρώτη σύμβαση του τότε υπ. Προστασίας του Πολίτη για το Pegasus. Αυτά, όμως, στα προσεχώς. Επί του παρόντος υπάρχει ένα γεγονός: Η «ερευνητική» κάνει «αποκαλύψεις» και ο Α. Τσίπρας τρέχει στον Αρειο Πάγο…
Και τα ερωτήματα…
Τι και πώς ξέρει ο Α. Τσίπρας, ώστε να υιοθετεί χωρίς καμία επιφύλαξη δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία βρισκόταν υπό παρακολούθηση η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων; Και μάλιστα σε μια περίοδο κατά την οποία η Αγκυρα τα ακούει και τα διαβάζει όλα αυτά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για ποιο λόγο πήρε πάνω του ένα δημοσίευμα, το οποίο ουσιαστικά παίζει με την εθνική ασφάλεια της χώρας; Οι νουθεσίες που ακούγεται ότι έκανε στον κ. Ντογιάκο συνιστούν ή όχι απόπειρα παρέμβασης στο έργο της Δικαιοσύνης, και μάλιστα τη στιγμή που βρίσκεται σε εξέλιξη δικαστική έρευνα;