Σε μια χώρα που έχει αναγάγει τις τηλεοπτικές παραγωγές σε διεθνές πολιτισμικό υπερόπλο, θα ήταν παράξενο να μην κατεβαίνουν καλλιτέχνες στις δημοτικές εκλογές.

Ο απόλυτος σταρ της κατηγορίας είναι δίχως άλλο ο Ερντάλ Μπεσικτσίογλου. Μάλλον το όνομα δεν σας λέει τίποτα, αφού οι σειρές όπου πρωταγωνιστεί δεν προβλήθηκαν στην Ελλάδα (με μια μικρή επιφύλαξη- ήταν τόσο πολλές που χάσαμε το λογαριασμό).

Στην Τουρκία, όμως, ο Μπεσικτσίογλου ήταν ένας από τους «δεύτερης γραμμής» πρωταγωνιστές της χθεσινής ημέρας, δεδομένου ότι τη λάμψη του διδύμου Ερντογάν – Ιμάμογλου δεν τη φτάνει κανείς.

Ο 54χρονος Τούρκος ηθοποιός, γιος Λαζού από τον Πόντο και μιας γυναίκας αλβανικής καταγωγής, δεν ασχολήθηκε ποτέ με την πολιτική. Ούτε όμως ο Ζελένσκι είχε την παραμικρή πολιτική εμπειρία μέχρις ότου κληθεί να μεταφέρει την κωμική τηλεπερσόνα του στην πραγματική ζωή, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Σχεδόν κανείς στην Τουρκία δεν λέει τον Ερντάλ Μπεσικτσίογλου με το πραγματικό του όνομα. Ολοι τον φωνάζουν «αστυνόμο Μπεζχάτ», όπως αποκαλείται ο μονόχνοτος, στοχοποιημένος από τους ανωτέρους του, πλην όμως αδιάφθορος και εξαιρετικά αποτελεσματικός αστυνομικός που υποδύεται στην τηλεόραση. Αυτόν ουσιαστικά ψήφισαν οι πολίτες του Ετιμεσγκούτ, ενός προαστίου 620.000 κατοίκων στην ευρύτερη περιοχή της Αγκυρας, που τα παλιά χρόνια ήταν πέρασμα του Δρόμου του Μεταξιού προς την Κίνα.

Ο ηθοποιός ανήκει στην ίδια κεμαλική παράταξη με τον Ιμάμογλου και είχε απέναντί του τον φιλοκυβερνητικό δήμαρχο Ενβέρ Ντεμιρέλ, που πρόσκειται στους εθνικιστές του Ντεβλέτ Μπατχσελί (ΜΗΡ). «Ο Μπεσικτσίογλου δεν έχει ιδέα από πολιτική, μόνο από καλλιτεχνικά ξέρει», ήταν το μότο των αντιπάλων του.

Ο ίδιος απάντησε ότι θα προσπαθήσει να εφαρμόσει στην πράξη το ηγετικό μοντέλο των ηρώων που ενσαρκώνει στην οθόνη. Διόλου απίθανο. Μήπως ένα θέατρο δεν είναι παντού η πολιτική; Ενίοτε και τσίρκο…

Υ.Γ. Απαραίτητη διευκρίνιση λόγω της ημέρας. Το κομμάτι δεν είναι πρωταπριλιάτικο.