Ενας ερασιτέχνης μελετητής της ανθρώπινης συμπεριφοράς πιθανώς να έβγαζε πολύτιμα συμπεράσματα από το λεξιλόγιο και το ύφος του. Θα έπαιρνε μια καλή ιδέα ή θα μπορούσε να υποθέσει το τι μπορεί να έχει συμβεί στη ζωή ενός ανθρώπου που βρίζει «βρομιάρα» τη μητέρα κάποιου με τον οποίον διαφωνεί δημοσίως, απειλεί ότι θα του στείλει «πεϊνιρλί», ότι θα τον βασανίσει και θα το βιντεοσκοπήσει για να δείξει το βίντεο στην οικογένειά του και διάφορα άλλα. Ειδικά το τελευταίο παραπέμπει κατευθείαν σε μαφιόζικες διαδικασίες, κώδικες σκληρού υποκόσμου και διάφορες άλλες εγκληματικές συμπεριφορικές αθλιότητες.
Αυτές οι διαταραγμένες προσωπικότητες, υιοθετώντας αυτά τα παραβατικά πρότυπα συμπεριφοράς, απολαμβάνουν την ψευδαίσθηση ότι είναι κανονικές και μέρη ενός συνόλου ή ομάδας ομοίων. Ο,τι δηλαδή συμβαίνει σε συμμορίες και σε ομάδες του υποκόσμου, π.χ. στα μικροπεριβάλλοντα των φυλακών.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Αλλά είπαμε, ο καθένας μπορεί -εντός ορίων- να είναι όπως και όσο διαταραγμένος θέλει. Το ερώτημα είναι ο συνδυασμός της διαταραχής με τον δημόσιο ρόλο του. Και, αν θέλετε, ούτε και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανέχεται αυτές τις συμπεριφορές του κ. Παππά είναι το σημαντικότερο όσον αφορά στην ασφάλεια και την προστασία της ζωής των πολιτών. Διότι και στην περίπτωση των «μπάτσων», η υποκίνηση σε βία δεν είναι ατιμώρητη.
Οταν, προ μερικών εβδομάδων, έγιναν τα βίαια επεισόδια στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση του (Εργατικού) Στρίμερ ανακοίνωσε πλήθος συλλήψεων, όχι προληπτικών αλλά μετά από εκδηλώσεις απειλών για προσωπική βία και μαζικά επεισόδια – καταστροφές διαφόρων χρηστών των social media. Και στη χώρα μας ο λόγος μίσους δεν είναι ατιμώρητος. Το αδίκημα της δημόσιας υποκίνησης βίας ή μίσους στα social media είναι αυστηρά καθορισμένο. Το άρθρο 1 του Ν. 927/1979, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1 του Ν. 4285/2014, προβλέπει φυλάκιση από τρεις μήνες έως και τρία χρόνια καθώς και χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση, εκτός όλων των άλλων, η περίπτωση Παππά είναι ενδεικτική και για ακόμα μία παθογένεια που ταλαιπωρεί την έρημη αυτή χώρα: Δεν πάσχει από νόμους, από τη μηδενική ή τη λειψή εφαρμογή τους πάσχει…