Απηυδισμένοι από 12 χρόνια ασφυκτικού ελέγχου που ασκεί ο Βίκτορ Ορμπαν, ο συγγενικός του κύκλος και ο πυρήνας του κόμματος-κράτους Fidesz στην ουγγρική δικαιοσύνη, ένας ανώτατος δικαστής τόλμησε να τα πει έξω από τα δόντια. Συγκεκριμένα, ο Τσάμπα Βασβάρι (που αποδεικνύεται κάθε άλλο παρά… τσάμπα μάγκας), κατήγγειλε στον «Observer» ότι ο ίδιος και οι συνάδελφοί του δεν αντέχουν άλλο τις πιέσεις, που τους ασκούν κυβερνητικοί αλλά και δικαστικοί κύκλοι, προκειμένου να πάρουν τις «σωστές» αποφάσεις σε υποθέσεις ιδιαίτερου πολιτικού ενδιαφέροντος. Τελευταίο κρούσμα η απόλυση ενός «ξεροκέφαλου ανακριτή», που δεν συμμορφωνόταν στις υποδείξεις για την υπόθεση δωροδοκίας του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Παλ Βέλνερ.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Ο Βασβάρι υπηρετεί τη Δικαιοσύνη 18 χρόνια και είναι εκπρόσωπος του ανεξάρτητου Εθνικού Συμβουλίου Δικαστών. Ενός θεσμικού αντίβαρου στο ημι-δικτατορικό Εθνικό Γραφείο Δικαιοσύνης που δημιούργησε ο Ορμπαν από το 2011, για ελέγχει μέσω των πανίσχυρων προέδρων του κάθε διορισμό, προαγωγή και υπόθεση στο δικαστικό σώμα. Πρώτη πρόεδρος αυτού του σώματος ήταν η… νονά του μεγαλύτερου γιου του Ορμπαν, Τιντέ Χαντό, που χαρακτήρισε «προδότες» κάποιους μη ελεγχόμενους δικαστές. Ο σημερινός «δικαστικός κομισάριος» φρόντισε ώστε να διοριστεί πέρυσι πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου για εννέα χρόνια ο μειωμένων προσόντων Αντράς Βάργκα (ένας πρώην βοηθός ανακριτή χωρίς προϋπηρεσία στην τακτική δικαιοσύνη). Ο τελευταίος μάλιστα επέβαλε πραξικοπηματικά στο σώμα και τη σύζυγό του, Χέλγκα Κόβατς, μολονότι πήρε λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό της.
Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι φυσικά ανήμεροι γι’ αυτή την κατάσταση -όπως και για τις επιθέσεις του Ορμπαν στα ανεξάρτητα ΜΜΕ- απειλώντας την Ουγγαρία με παρακράτηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Ο Ούγγρος, όμως, έχει κάνει τις επιλογές του. Ιδεολογικά ομνύει στον Τραμπ και βλέπει συνεταιρικά τον Πούτιν. Οσο για την Ε.Ε., ο ορισμός του α λα καρτ.