Η σπουδαιότητα και η δυναμική του, άλλωστε, έχουν αναγάγει το θέμα της προσέγγισης των μεταναστευτικών ροών σε μονάδα μέτρησης λαϊκισμού και πολιτικής σοβαρότητας σε ολόκληρο τον πλανήτη, ενώ από μόνο του δημιουργεί νέες ιδεολογικές και πολιτικές ταυτότητες ή αναζωπυρώνει και αναμοχλεύει παλαιότερες. Ορισμένες εξ αυτών τις έχει πληρώσει πολύ ακριβά η ανθρωπότητα.

Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται πως περνά μια περίοδο σχετικής ηρεμίας με την απέναντι πλευρά, δεδομένων των δηλώσεων αμφοτέρων περί συνεργασίας στον Εβρο και στο Αιγαίο, χωρίς αυτό να αίρει δύο βασικές παγιωμένες συνθήκες:

• Η ηρεμία από την πλευρά της Τουρκίας θεωρείται εξασφαλισμένη για όσο διάστημα δεν προκύπτει ανάγκη πολιτικής εκμετάλλευσης των μεταναστευτικών ροών από το καθεστώς Ερντογάν.

• Το οργανωμένο έγκλημα, σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων τού οποίου είναι η διακίνηση μεταναστών, δεν ακολουθεί τη λογική των κυβερνήσεων και συνεχίζει να κάνει αυτό που ξέρει: Να διακινεί απελπισμένους ανθρώπους και μαζί τους τεράστια «μαύρα» χρηματικά ποσά στα χρηματιστήρια των σκλαβοπάζαρων.

Τις τελευταίες ημέρες, στην Ελλάδα εξελίσσεται η υπόθεση με τον πυροβολισμό που δέχθηκε ένας 56χρονος Ελληνας συνοριακός φύλακας σε επεισόδιο στην περιοχή του Εβρου. Οι έρευνες δεν έχουν καταλήξει ακόμα αν η σφαίρα έφυγε από το όπλο κάποιου διακινητή ανθρώπων-μέλους κυκλωμάτων ή από το όπλο μέλους της τουρκικής Στρατοχωροφυλακής, η οποία έχει την ευθύνη της φύλαξης των συνόρων με την Ελλάδα, τουλάχιστον όσον αφορά στα κυκλώματα των διακινητών.

Μόνο που εδώ έχουμε να κάνουμε με μία από τις σύνθετες μορφές δράσης του παγκόσμιου οργανωμένου εγκλήματος. Και όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, καμία μορφή του δεν μπορεί να λειτουργήσει αν δεν «προστατεύεται» από διεφθαρμένα μέρη του επίσημου ή του ημιεπίσημου κρατικού μηχανισμού. Ακόμα και από ένα εξαιρετικά σκοτεινό κομμάτι όλων αυτών που κρύβεται πίσω από οργανώσεις εθελοντών και ορισμένων ΜΚΟ.

Τον Ιούλιο του ’23, στην Ελλάδα είχε αποκαλυφθεί ακόμα ένα επεισόδιο του δυσώδους φαύλου κύκλου διασύνδεσης του οργανωμένου εγκλήματος, διεφθαρμένων κρατικών αξιωματούχων και ΜΚΟ που δρουν υπό τον υποκριτικό και επικίνδυνο μανδύα της ανθρωπιστικής προσφοράς σε μετανάστες και πρόσφυγες. Είχαν δεσμευθεί τραπεζικοί λογαριασμοί κάποιων ΜΚΟ, είχαν αποκαλυφθεί στοιχεία για τον συντονιστικό ρόλο που έπαιζαν μεταξύ των δουλεμπορικών κυκλωμάτων μεταφοράς μεταναστών από τα παράλια της Τουρκίας σε ελληνικά νησιά και των αντίστοιχων κυκλωμάτων μεταφοράς τους σε χώρες της Κεντρικής και της Δυτικής Ευρώπης. Ανάμεσα στους εμπλεκόμενους, μάλιστα, ήταν και ορισμένα πρόσωπα που κατ’ επάγγελμα πουλάνε «ανθρωπισμό» και παραδίδουν μαθήματα «αλληλεγγύης» σε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών και στην ελληνική, την οποία, μάλιστα, έχουν διαπομπεύσει πολλές φορές στο παρελθόν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπως με την υπόθεση της «άταφης Μαρίας» και της γνωστής κατάληξης που είχε.

Η τότε αναφορά του Λιμενικού Λέσβου ήταν σαφέστατη: «Τα μέλη ΜΚΟ, συγχρόνως με την ενημέρωσή τους για τη μεταναστευτική άφιξη, μετέβαιναν στις περιοχές όπου με βάση τα πληροφοριακά στοιχεία βρίσκονταν οι νεοεισερχόμενοι υπήκοοι τρίτων χωρών, με το πρόσχημα της παροχής σε αυτούς ανθρωπιστικής-ιατρικής βοήθειας». Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, δεν είναι πάντα «οι άλλοι, οι κακοί, οι ξένοι» που θέλουν να κάνουν κακό στη χώρα…