Και αποθεώθηκε χθες όταν ο Α. Τσίπρας -στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την αδικαιολόγητη στάση του απέναντι στο νέο ναζιστικό μόρφωμα- τόλμησε να χαρακτηρίσει την Ολομέλεια του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου, η οποία πήρε την απόφαση, με 9-1, για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη ως «κλειστή ομάδα δικαστών». Πιο μετωπική επίθεση στη Δικαιοσύνη δεν υπάρχει.

Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον πατριωτισμό περιγράφεται από την απουσία της ψήφου του από την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, των σημαντικών διμερών συμφωνιών της χώρας, όπως π.χ. με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, και με την ουσιαστική άρνηση της επέκτασης του φράχτη στον Εβρο. Και επεξηγήθηκε όταν ο Α. Τσίπρας, «χαβαλεδιάζοντας» στο Kontra Channel, αποκάλεσε -στο πρόσωπο του Χρ. Στυλιανίδη- τους Κύπριους «νατουραλιζέ ομογενείς». Ποτέ ξανά τέως πρωθυπουργός και νυν υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας δεν διανοήθηκε να θεωρήσει τους Ελληνοκύπριους «νατουραλιζέ ομογενείς».

Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την Παιδεία και τα πανεπιστήμια περιγράφεται με την ιστορική ατάκα του υπ. Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., Αρ. Μπαλτά, ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά». Επεξηγήθηκε επαρκώς στη συνέχεια με την ανεμπόδιστη μετατροπή των ΑΕΙ σε παρασκευαστήρια μολότοφ, αλλά και τη «μαγική» μεταμόρφωση εν μία νυκτί όλων των ΤΕΙ σε ΑΕΙ, χωρίς επαρκείς καθηγητές και χωρίς στοιχειώδες πανεπιστημιακές υποδομές. Μετά ήρθε, 30 μέρες πριν δώσουν Πανελλαδικές Εξετάσεις τα παιδιά, το αισχρό «θες από φέτος Πανελλαδικές χωρίς Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής; – 21 Μαΐου ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.». Κι εκεί που νομίσαμε ότι τα είχαμε δει και ακούσει όλα, ήρθε ο πρώην ΑΝΕΛίτης και νυν ΣΥΡΙΖΑ Κ. Ζουράρις. Στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την αισχρή θέση του κόμματός του για είσοδο στα ΑΕΙ με 3 ή με λευκή κόλλα, χαρακτήρισε «κωλόπαιδα» τα παιδιά που φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία. Δεν κατάλαβα αν είχε λόγο να υβρίσει με αυτόν τον χυδαίο τρόπο δεκάδες χιλιάδες παιδιά (μεταξύ αυτών και τα παιδιά του αρχηγού του κόμματος με το οποίο είναι υποψήφιος). Οπως δεν έγινε αντιληπτό πώς ακριβώς βοηθιούνται τα παιδιά οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα, οι οποίες θα κάνουν «το σκατό τους παξιμάδι» για να χρηματοδοτήσουν ένα παιδί που μπήκε, αλλά δεν μπορεί να βγει από το πανεπιστήμιο, χάνοντας πολύτιμο χρόνο για την απόκτηση π.χ. επαγγελματικών δεξιοτήτων, οι οποίες δεν καταδικάζουν σε ανεργία ή ντελίβερι όπως οι ημιτελείς σπουδές.

Ξέρω όμως, ότι ο Κ. Ζουράρις ήταν ένα «κωλόπαιδο» της εποχής του, όπως θα έλεγε και ο ίδιος. Πήγε σε καλό σχολείο, έκανε καλές σπουδές και βρέθηκε να διδάσκει Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VIII, αφού έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες στο Παρίσι VIII και σπουδές στη Μουσική Ακαδημία Mozarteum στο Σάλτσμπουργκ. «Μεγάλο κωλόπαιδο» της εποχής του, όπως θα έλεγε ίσως και ο ίδιος…

Κι όμως, υπάρχει ένα νήμα που ενώνει την απέχθεια στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την προβοκατόρικη ταύτιση του πατριωτισμού με τον εθνικισμό και την απόλυτη απαξίωση της Παιδείας: οι σκουριασμένες ιδέες που πλασάρονται σαν το «νέο», απαιτούν ημιμαθείς τεμπέληδες που έχουν δέσει το γάιδαρό τους στο Δημόσιο ή στα επιδόματα και θεωρούν ότι το δίκιο το αποδίδει μόνο η παρέα τους. Μίζερη για τους κανονικούς ανθρώπους αλλά ζωάρα γι’ αυτούς. Πόσω μάλλον για όσους κάνουν κανονική ζωάρα προσποιούμενοι ότι είναι σαν κι «αυτούς» της διπλανής πόρτας. Κι αυτό το νήμα το «κινεί» ένας βραχυκυκλωμένος αρχηγός, ο οποίος -ακόμα κι αν ήθελε- αδυνατεί να αντιδράσει και να βάλει φρένο στη χυδαιολογία και τη θεσμική ασέβεια των υποψήφιων βουλευτών του.

ΑΙΧΜΗ

ΠΟΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ;

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Οθων Ηλιόπουλος φιγουράρει στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πιο τιμητική θέση που μπορεί να δώσει ένα κόμμα. Κι ήταν ουσιαστικά εκείνος που επέτρεψε στον Α. Τσίπρα, κατά την παρουσίασή του, να καταφύγει στο γνωστό ρηχό χιουμοράκι του «η αριστεία έχει μετατοπιστεί στον ΣΥΡΙΖΑ».

Η ανακοίνωση του Ο. Ηλιόπουλου ως επικεφαλής του Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε θετικές εντυπώσεις, αν και στις εκλόγιμες θέσεις συγκατοικεί με αμφιλεγόμενες προσωπικότητες. Στη διάρκεια της πανδημίας οι παρεμβάσεις του ήταν μετρημένες, αν και αρκετές φορές άφηναν να πλανάται μια αμυδρή σκιά ότι μπορεί και να συμφωνεί σε μερικά πράγματα με τον αντιεμβολιαστή Π. Πολάκη. Σε κάθε περίπτωση ο Ο. Ηλιόπουλος έδειχνε μια σοβαρή και συγκροτημένη παρουσία. Μέχρι που άρχισε να μιλά πολιτικά, όπως χθες στον ΣΚΑΪ. Εμφανιζόμενος σαν Ιανός με δύο πρόσωπα. Το ένα, ο καθηγητής του ακριβού Χάρβαρντ (περίπου 55.000 δολάρια το χρόνο), στο οποίο μπαίνει μόλις το 4%-5% των ενδιαφερομένων, και μάλιστα μετά από δύο δύσκολες εξεταστικές δοκιμασίες, και στο οποίο, όπως φαίνεται και στο επίσημο site του διάσημου Πανεπιστημίου, υπάρχει και ένοπλη φύλαξη.

Το άλλο πρόσωπο ο Ηλιόπουλος-ΣΥΡΙΖΑ: όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όχι στην Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, όχι στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Ποιο είναι τελικά το αληθινό πρόσωπο του κ. Ηλιόπουλου; Ο ατσαλάκωτος άριστος που διδάσκει σε ένα από τα καλύτερα και ακριβότερα ιδιωτικά πανεπιστήμια του κόσμου, το οποίο αστυνομεύεται νυχθημερόν, ή ο τσαλακωμένος λαϊκιστής που αυτοαναιρέθηκε εμφανιζόμενος χθες στον ΣΚΑΪ, μοιάζοντας με τον Κ. Γαβρόγλου και τον Π. Λάμπρου; Η αντίφαση είναι κραυγαλέα, όπως η διαφορά της μέρας με τη νύχτα.

Οσοι χάρηκαν με την τοποθέτηση του κ. Ηλιόπουλου ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, χάρηκαν γιατί πρόσωπα με τα χαρακτηριστικά του θα μπορούσαν να αλλάξουν τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ. Η ζωή όμως δείχνει ή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε τον κ. Ηλιόπουλο ή ότι ο κ. Ηλιόπουλος αυτός ήταν πάντα κι απλώς κρυβόταν πίσω από το προσωπείο του καθηγητή του Χάρβαρντ. Η ουσία δεν αλλάζει: η υποκρισία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, παραμένει υποκρισία.

Δοκάρι κι έξω… με τον Κασιδιάρη; -1

Σοφή αποδείχθηκε η πρωτοβουλία της κυβέρνησης μαζί με το ΠΑΣΟΚ να φέρουν και να ψηφίσουν την τελευταία τροπολογία η οποία και απέτρεψε την κάθοδο του κόμματος Κασιδιάρη στις εκλογές. Οπως φαίνεται, υπήρξε έντονο και περίεργο παρασκήνιο το οποίο παρ’ ολίγον να επιτρέψει στο ναζιστικό μόρφωμα να πάρει μέρος στις εκλογές. Κι αυτό -όπως έμμεσα παραδέχθηκε χθες μιλώντας στον ΑΝΤ1- το γνώριζε ο Α. Τσίπρας. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη μεροληπτική υπερ του Κασιδιάρη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, τα έριξε σε «μεθοδεύσεις» της κυβέρνησης, λέγοντας: «Φαίνεται, δεν έβγαιναν τα κουκιά»…

Δοκάρι κι έξω… με τον Κασιδιάρη; -2

…Ποια είναι η αλήθεια όμως; Αν δεν ψηφιζόταν η τροπολογία, την απόφαση θα την έπαιρνε το πενταμελές και όχι η Ολομέλεια του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου. Αρα χρειαζόταν μια πλειοψηφία 3-2. Ο ένας, που όπως φαίνεται θα μπορούσε να ψηφίσει «εποικοδομητικά», ήταν ο παραιτηθείς πρόεδρος του 5μελούς σώματος κ. Τζανερρίκος, τον οποίο έκανε σημαία της η Κουμουνδούρου. Οπως αποδείχθηκε από το 9-1 της Ολομέλειας, υπήρχε και δεύτερος υποψήφιος, ο μειοψηφών κ. Φ. Μουζάκης. Αρα έλειπε ένας για σχηματιστεί το 3-2 που ίσως άναβε το πράσινο φως για τη συμμετοχή του κόμματος Κασιδιάρη στη Βουλή. Κι όπως προκύπτει, η Κουμουνδούρου ήξερε όλο το παρασκήνιο αλλά και τις «ζυμώσεις» που γίνονταν για να βρεθεί ο «τρίτος». Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Η τροπολογία ανέθεσε στη μη ελεγχόμενη Ολομέλεια του Α1 Τμήματος του Α.Π. να πάρει την απόφαση. Εξ ου και η στενοχώρια του συστήματος, αφού το σουτ πήγαινε μέσα, αλλά χτύπησε δοκάρι και βγήκε έξω…