Πίσω από τις οιμωγές και τις διαμαρτυρίες για «θεσμική παρέκκλιση» του πρωθυπουργού, δεν μπορούσε να κρυφτεί η χαρά για τη διεξαγωγή των εκλογών την άνοιξη του 2023. Ο Α. Τσίπρας με την «παρέα» του πανηγύριζαν άλλους 9-10 μήνες χωρίς νέα εκλογική ήττα κι έστηναν πάρτι κάνοντας σπονδές στο «έχει ο Θεός» και καπνίζοντας την «πίπα της ειρήνης», μήπως και συνεχιστεί η εσωτερική γαλήνη που έφερε ο άκυρος προεκλογικός συναγερμός.

ΑΚΟΜΑ και η ανάρτηση του ίδιου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε άθελά της αποκαλυπτική: «Ηταν έτοιμος για εκλογές. Του ήρθαν, όμως, τα μαντάτα από τις αληθινές μετρήσεις της κοινής γνώμης (…) Και είδε ότι είναι πάρα πολύ αργά για να παραπλανήσει την κοινή γνώμη». Τι συμπέρασμα βγάζει ένας λογικός άνθρωπος από μια τέτοια ανάρτηση; Οτι θέλει εκλογές; Μόνο το «ευτυχώς» λείπει πριν από τη δεύτερη παράγραφο της ανάρτησης. Το γεγονός ότι ο Α. Τσίπρας μιλά για «αληθινές δημοσκοπήσεις» παρακάμπτεται, γιατί εννοεί κάτι σε… Vox Pop. Αυτές δηλαδή που το 2019 τον έβγαζαν… πρώτο, άντε δεύτερο με 1-2 μονάδες. Νομιμοποίησε, όμως, τις μετρήσεις κι αυτό «κρατείται», γιατί θα το βρει μπροστά του. Η ουσία για τον Α. Τσίπρα είναι ότι νιώθει σαν να βρίσκεται στον έβδομο ουρανό. Σαν τη γαλοπούλα που της είπαν ότι φέτος τα Χριστούγεννα θα έρθουν 10 μήνες αργότερα…

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ των λεονταρισμών των προηγούμενων ημερών, στην Κουμουνδούρου ξέρουν καλά τρία πράγματα: 1. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη μετασυνεδριακή συσπείρωση και τη δραματική επιδείνωση των συνεπειών της ενεργειακής κρίσης, ανέβαινε λιγότερο από όσο ανέβαινε η Ν.Δ. 2. Το «με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν χειρότερα» είναι βαθιά ριζωμένο στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας κι όπως φαίνεται δεν υπόκειται στους νόμους της αλλαγής. 3. Ο Α. Τσίπρας, διαπιστωμένα πια, δεν μπορεί να κοντράρει στα ίσια τον Κ. Μητσοτάκη, ούτε σε σοβαρότητα ούτε σε αξιοπιστία  ούτε σε αποτελεσματικότητα. Τι του μένει; Κάποια μεγάλη καταστροφή, που θα θολώσει πάλι το νου και θα ανακατέψει τα έγκατα της κοινωνίας. Οσο περισσότερος χρόνος υπάρχει για να συμβεί η «καταστροφή» τόσο πιο πιθανόν είναι να γίνει. Απλοϊκό, απελπισμένο, καταστροφολογικό και επικίνδυνο; Ναι, αλλά τι σημασία έχει για τους «άρχοντες του πολιτικού τυχοδιωκτισμού», και ειδικά όταν δεν έχουν καμία άλλη ελπίδα;

ΕΤΣΙ θα πάει η χώρα έως την άνοιξη του 2023. Με την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει τον «βαρύ χειμώνα» και τις συνέπειές του -έχοντας πολιτικά αποθέματα, αλλά και σχέδιο- και με τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει… βουντού, αποθεώνοντας για μία ακόμα φορά το λαϊκισμό και την ανευθυνότητα.

ΑΙΧΜΗ

ΕΥΡΩΠΗ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

Το κλείσιμο της στρόφιγγας του Nord Stream 1 από τον Πούτιν πιθανώς να αποδειχθεί το «σημείο θραύσης» για την ανάπηρη Ε.Ε., η οποία τελικά ούτε με τον πόλεμο κατάφερε έναν σταθερό βηματισμό. Ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία κατάφερε να ενώσει βαθιά και ουσιαστικά τον γερασμένο οργανισμό της Ευρώπης. Ο οποίος υπέφερε επί 15 χρόνια στη μέγγενη της Α. Μέρκελ και μίας αλαζονικής Γερμανίας, η οποία, μαζί με τα «φιλαράκια του Βορρά», κατάφεραν να κρατήσουν καθηλωμένη την Ε.Ε. στα μέτρα τους. Τα παραλυτικά αποτελέσματα φαίνονται τώρα «βγάζοντας μάτι». Η πανίσχυρη Γερμανία ετοιμάζεται για δελτία στην ενέργεια και ορισμένα τρόφιμα. Η κραταιά Γαλλία, με τον λαβωμένο Μακρόν, να ακολουθεί στο τρενάκι του φόβου. Η ισχυρή Ιταλία να πασχίζει να αποφύγει τη χρεοκοπία. Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να πέφτουν σαν μαραμένα μαρουλόφυλλα. Κι όλοι μαζί να κοιτάνε μία τον Μπάιντεν και μία τον Πούτιν. Στον μακάριο ύπνο της Ε.Ε. υπήρξε ένα φωτεινό διάλειμμα με την πανδημία, όταν έπεφταν και ευρωπαϊκά κορμιά. Αλλά ο στυγνός Βορράς δεν άντεξε για πολύ την πολιτική της κοινωνικής αλληλεγγύης που ένωσε την Ευρώπη. Κι όταν ήρθε ο πόλεμος, με έναν μετριότατο και ανεπαρκή Σολτς στο τιμόνι της Γερμανίας, αρχικά κρεμάστηκε και αφέθηκε στα χέρια του Μπάιντεν και μετά παρέλυσε πάλι. Πέντε μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Ε.Ε. δεν έχει κάνει τίποτα ουσιώδες και αποτελεσματικό για τους πολίτες της. Ούτε ένα πλαφόν δεν μπόρεσε να βάλει. Ούτε καν να αξιοποιήσει τα αδιάθετα ποσά από το Ταμείο Ανάκαμψης για να στηρίξει τις χειμαζόμενες ευρωπαϊκές κοινωνίες, τις οποίες σαρώνουν ο πληθωρισμός και η ακρίβεια. Και χθες ήρθαν και τα στοιχεία της Eurostat να δείξουν ότι λόγω πανδημίας ο πληθυσμός της Ευρώπης πέρσι μειώθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Το 2021 συρρικνώθηκε κατά 172.000, αφού το 2020 είχε μειωθεί κατά 656.000. Αν δεν αλλάξουν αμέσως μυαλά, η ώρα μηδέν δεν είναι καθόλου μακριά.

Ο Κουφοντίνας αρθρογράφος…

Κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν εντελώς περιττό να ασχοληθεί κανείς με τα σαπισμένα από την πολυκαιρία φληναφήματα του σίριαλ κίλερ Δ. Κουφοντίνα. Εστω κι αν τα φιλοξενούσε, πάλι, μια μεγάλη καθημερινή εφημερίδα, όπως η «ΕφΣυν». Ο δολοφόνος 11 ανθρώπων έχει κάθε δικαίωμα να μιλάει κι ας τον ακούνε μόνο ο γιος του, κάτι ημιπιτσιρικάδες και κάποιοι παλαίμαχοι «αριστεροί», οι οποίοι ψάχνουν ακόμα το «κάποιο ιδεώδες της 17Ν». Οπως και η «ΕφΣυν» έχει το δικαίωμα να φιλοξενεί τις μπούρδες ενός πολυ-δολοφόνου. Αλλά ασφαλώς κρίνεται, όπως και όλοι μας, ανάλογα με το σε ποιους δίνουμε βήμα. Ο μόνος λόγος που ασχολούμαι με την μπούρδα που έγραψε ο «φαρμακοχέρης» και φιλοξένησε η «ΕφΣυν», είναι ότι αυτόν καιρό γίνεται μια περιορισμένης κλίμακας συζήτηση για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα και την 108η θέση που την κατέταξε μία αμφιλεγόμενη ΜΚΟ. Υπάρχει κάποια χώρα στον κόσμο -μεταξύ αυτών βεβαίως και όλος ο τρίτος κόσμος που έχει… περισσότερη ελευθεροτυπία από την Ελλάδα- στην οποία θα μπορούσε να αρθρογραφεί για θέματα… γεωπολιτικής ένας ισοβίτης αρχιτρομοκράτης και δολοφόνος κατά συρροή;

Μεγάλη μέρα για τα ΑΕΙ και το ΕΚΠΑ

Αρχισε χθες το καλοκαιρινό πρόγραμμα του ΕΚΠΑ μαζί με το Harvard University και με αντικείμενο τις Σύγχρονες Μεταναστευτικές και Προσφυγικές Σπουδές. Συμμετέχουν φοιτητές από ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, δίνοντας μια γεύση για το τι σημαίνει σύγχρονο εξωστρεφές πανεπιστήμιο, το οποίο διεκδικεί και βρίσκει τη θέση που του αξίζει στον διεθνή ακαδημαϊκό χάρτη. Αυτή η καινοτόμος και πρωτοπόρος πρωτοβουλία δεν είναι η μόνη, καθώς «τρέχει» μαζί με αντίστοιχες πρωτοβουλίες άλλων ελληνικών πανεπιστημίων με πανεπιστήμια όπως τα Yale, Michigan, Johns Hopkins, Texas, Stockton και το NYU. Κοσμοπολιτισμός vs επαρχιωτισμός…