Στο πλαίσιο του λεγόμενου φόρουμ COP27, Ισραήλ και Ιορδανία υπέγραψαν αμοιβαία διακήρυξη προθέσεων για την προστασία και σωτηρία του κοινού τους υδάτινου συνόρου, που κινδυνεύει να ξεραθεί από την υπερθέρμανση, τη ρύπανση και άλλες περιβαλλοντικές απειλές. Δεδομένης της ιστορικής αντιπαλότητάς τους από το 1948 λόγω του Παλαιστινιακού, το πρώτο δειλό βήμα Ισραήλ και Ιορδανίας για τη σωτηρία του Ιορδάνη μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορικό.

Aλλωστε, χάρη στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας στο Σαρμ ελ Σέιχ, ακόμη και οι ΗΠΑ με την Κίνα αποφάσισαν να επαναλάβουν την περιβαλλοντική τους συνεργασία, η οποία είχε παγώσει λόγω εμπορικού πολέμου, Ταϊβάν κ.λπ..

Η συνεργασία για τον Ιορδάνη αποτελούσε κομβικό στοιχείο της ειρηνευτικής συμφωνίας Ισραήλ-Ιορδανίας του 1994. Βάλτωσε στην πορεία λόγω των ψυχρών τους σχέσεων, αλλά τώρα ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Οι δύο χώρες δεσμεύτηκαν να αυξήσουν τη ροή του Ιορδάνη (η οποία έχει πέσει μόλις στο 7%, απειλώντας με εξαφάνιση τη Νεκρά Θάλασσα) με δημιουργία εγκαταστάσεων καθαρισμού των υδάτων, με μείωση των φυτοφαρμάκων, προστασία του ποταμού από εργοστασιακά και άλλα απόβλητα και εξορθολογισμό της άρδευσης των καλλιεργειών, προκειμένου να ρεύσει πάλι άφθονο γλυκό νερό στην κοίτη του.

Με όλα αυτά ελπίζουν να αποκαταστήσουν τουλάχιστον το 50% της χαμένης βιοποικιλότητας του Ιορδάνη, στις όχθες οποίου, εκτός από θεούς και προφήτες, εγκαταβιούν πτηνά, βατράχια, ερπετά και άλλα απειλούμενα είδη. Πάλι καλά που η ιορδανική πλευρά θυμήθηκε τους Παλαιστίνιους, στα κατεχόμενα εδάφη των οποίων (Δυτική Οχθη) παίζεται το οικολογικό παιχνίδι.

Το ιορδανικό πρακτορείο Petra τούς ανέφερε μεταξύ των κερδισμένων σε θέσεις εργασίας και ποιότητα ζωής από την περιβαλλοντική αναβάθμιση του Ιορδάνη, ενώ και η διεθνής οργάνωση ΕcoPeace Middle East αγωνίζεται για να λάβουν το δίκαιο μερίδιό τους. Καλώς ή κακώς, τον κύριο λόγο θα τον έχει ο Νετανιάχου, ως ο ισχυρός της παρέας.