Τα διλήμματα δεν ήταν ούτε μεταξύ «Γερμανοτσολιάδων» και «πατριωτών» ούτε τέθηκε ξανά το διχαστικό σύνθημα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν». Κατά βάση η συζήτηση στράφηκε στα προβλήματα των πολιτών και αυτό σε μεγάλο βαθμό πιστώνεται στον πρωθυπουργό, ο οποίος εκ του ρόλου του πάντα δίνει τον τόνο και το ύφος της αντιπαράθεσης.

Ταυτόχρονα όμως η κοινωνία έδειξε ωριμότητα, στοιχείο απαραίτητο για την πρόοδο της χώρας. Η αντιπαράθεση ήταν ήπια αλλά όχι αδιάφορη, ακούστηκαν πολλά και οι συγκρίσεις έγιναν εν όψει της τελικής ετυμηγορίας του ελληνικού λαού.

Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι για άλλη μία φορά η μεσαία τάξη θα δώσει την απάντηση στο γρίφο της κάλπης. Ο Μητσοτάκης προέταξε τη σταθερότητα και την ανάγκη μιας ισχυρής και αυτοδύναμης κυβέρνησης, ώστε να πετύχουμε το στόχο της επενδυτικής βαθμίδας και της υλοποίησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων. Ο Τσίπρας μίλησε για ανάγκη πολιτικής αλλαγής, ενώ δεν είχε σαφές μήνυμα για το τι κυβέρνηση επιδιώκει. Ξεκίνησε από την «προοδευτική διακυβέρνηση», πέρασε στην κυβέρνηση των ηττημένων, από εκεί στην ανοχή 5-10 βουλευτών από ΜέΡΑ25 και ΚΚΕ και κατέληξε στην κυβέρνηση ειδικού σκοπού για τις υποκλοπές.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θέλει σταθερότητα ύστερα από την ταραγμένη μνημονιακή περίοδο. Γι’ αυτό προκάλεσαν αίσθηση οι αποκαλύψεις του «Ελεύθερου Τύπου» για το σχέδιο «Δήμητρα» του Βαρουφάκη, με την έκδοση χαρτονομισμάτων από τις εγκαταστάσεις του Εθνικού Λαχείου, καθώς όλοι αντιλήφθηκαν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και μία στραβοτιμονιά αρκεί για να οδηγηθούμε ξανά σε περιπέτειες τύπου 2015. Η υπόθεση Κατρούγκαλου, που προέκυψε τα τελευταία 24ωρα, επανέφερε στην κεντρική ατζέντα το θέμα των ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων, οι οποίοι εξαντλήθηκαν από την υπερφορολόγηση της περιόδου Τσίπρα και άκουσαν από τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ να ζητάει την αύξηση των εισφορών.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τον απέπεμψε, όμως ο κ. Κατρούγκαλος με τις θέσεις του υπογράμμισε ότι για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα του κόμματος με τις θηριώδεις παροχές θα πρέπει να βρεθούν πόροι από κάποιες πηγές. Ο ίδιος προσδιόρισε ως στόχο την αύξηση των εισφορών των επαγγελματιών και τέθηκε εκτός εκλογών, όμως το ερώτημα «από πού θα βρεθούν τα λεφτά» για τις υποσχέσεις του Τσίπρα παρέμεινε αναπάντητο.

Και αυτό είναι ενδεχομένως το σημείο που κρίνει την εκλογική αναμέτρηση. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη και επιπολαιότητες, ειδικά στην οικονομία όπου ο αντίκτυπος είναι μεγάλος. Η Ελλάδα αναπτύσσεται δυναμικά, το διαπιστώνουμε σε κάθε γωνιά της, ο τουρισμός σπάει αλλεπάλληλα ρεκόρ μαζί με τις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Η μίζερη αντιμετώπιση των πραγμάτων δεν αποτυπώνει τη μεγάλη εικόνα, που είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη των προηγούμενων χρόνων.

Οι καθαρές λύσεις πάντα υπερισχύουν των «θολών» προσταγμάτων. Το διακύβευμα της κάλπης είναι σαφές: Ποιος μπορεί να πάει τη χώρα μπροστά και με ποια κυβέρνηση. Η απάντηση θα δοθεί αύριο αν και, όπως προκύπτει από τα σημάδια της κοινωνίας, το ερώτημα είχε απαντηθεί εδώ και καιρό.