ΜΠΟΡΕΙ να μη γνωρίζει κανείς το αύριο της Συρίας, αλλά είναι βέβαιο πως έχουν ήδη δημιουργηθεί οι συνθήκες για να ξεσπάσει ένα νέο μεταναστευτικό τσουνάμι προς την Ευρώπη.

ΤΗΝ ίδια ώρα, η πρωτοβουλία του Μακρόν για το τετ α τετ Τραμπ- Ζελένσκι -συνάντηση που κρατήθηκε έως την τελευταία στιγμή μυστική- απέδειξε πως οι ΗΠΑ αποτελούν το «κλειδί» για μια πιθανή εκεχειρία και διαπραγματεύσεις της Ουκρανίας με τη Ρωσία, που θα μπορούσαν να φέρουν το οριστικό τέλος της τριετούς πολεμικής σύγκρουσης.

ΚΑΙ η Ευρώπη τι κάνει για όσα συμβαίνουν τόσο κοντά της; Σχεδόν τίποτα. Παρακολουθεί, για μια ακόμη φορά, ως θεατής τις εξελίξεις. Πέρα από τις προσωπικές πρωτοβουλίες του προέδρου της Γαλλίας, η Ευρωπαϊκή Ενωση δείχνει ανίσχυρη να παίξει κάποιοn διπλωματικό ρόλο.

ΔΕΝ πρέπει η Ε.Ε. να λάβει μια ξεκάθαρη θέση για την επόμενη μέρα στην Ουκρανία; Δεν πρέπει να λάβει άμεσα μέτρα για τα όσα συμβαίνουν στη Συρία και την αναμενόμενη αύξηση των μεταναστευτικών ροών; Πάλι η Ελλάδα και η Ιταλία θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα;

ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αλλαγή φιλοσοφίας στην Ευρώπη. Είναι αναγκαίο η Ε.Ε. να αποκτήσει ισχυρή διπλωματία και να θωρακιστεί αμυντικά, ενώ συγχρόνως πρέπει να αντιμετωπίσει και την οικονομική κρίση που χτυπάει Γαλλία και Γερμανία.

ΤΟ πρώτο βήμα φαίνεται πως θα είναι η δημιουργία ενός κοινού ταμείου ύψους 500 δισ. ευρώ για επενδύσεις στην άμυνα. Το δεύτερο βήμα πρέπει να είναι η υιοθέτηση της έκθεσης Ντράγκι, που απαιτεί πάνω από 800 δισ. ευρώ για την υλοποίησή της. Το πρόβλημα, όμως, είναι η χρονοκαθυστέρηση στις αποφάσεις. Ολα τα παραπάνω είναι δύσκολα προβλήματα και χρειάζονται άμεσες λύσεις. Η Ε.Ε. πρέπει να ξυπνήσει και να δράσει εδώ και τώρα.

 Ο θρυλικός «Φάντομ» και οι γεμάτες κερκίδες 

Ο Νίκος Σαργκάνης ήταν ένας από τους κορυφαίους παίκτες μιας άλλης εποχής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και ήταν ο καλύτερος τερματοφύλακας εκείνης της γενιάς. Ενας ήρωας των γηπέδων. Ξεχώριζε για το πάθος που είχε για την μπάλα, για το πάθος στις προπονήσεις, για το πάθος σε κάθε λεπτό σε κάθε ματς που αγωνιζόταν.

Εμεινε στην Ιστορία για αποκρούσεις με την Εθνική Ελλάδος, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, την Καστοριά, τον Αθηναϊκό, αλλά και για τα πέναλτι που σκόραρε με μεγάλη επιτυχία. Ηταν κρίμα που, επειδή ήταν άλλες οι εποχές, δεν κατάφερε να παίξει στο εξωτερικό.

Ηταν, όμως, τυχερός, γιατί έπαιξε σε εποχές που το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελούσε τρόπο ζωής -κάθε Κυριακή μεσημέρι- για όλη την Ελλάδα. Τότε που φίλαθλοι των αντίπαλων ομάδων κάθονταν δίπλα δίπλα στα γήπεδα. Οπως είχε δηλώσει σε μία από τις συνεντεύξεις του, «η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου από το ποδόσφαιρο είναι ότι έπαιζα σε γεμάτες κερκίδες». Τώρα, θα τον αποθεώνουν για τις αποκρούσεις του στον παράδεισο. Καλό ταξίδι, «Φάντομ».