ΑΥΤΟ που λέει η κοινή λογική, το λέει και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Η κοινωνία έχει σοκαριστεί από τη δικαστική απόφαση για την αναστολή της ποινής δώδεκα ετών για τον Δημήτρη Λιγνάδη, ύστερα από την πρωτόδικη καταδίκη του για δύο βιασμούς ανηλίκων. Πραγματικά, υπάρχει κάποιος που να θεωρεί αυτή την απόφαση λογική;
ΓΙΑΤΙ αυτό είναι το θέμα. Δεν είναι αν η απόφαση είναι σωστή ή λάθος. Το ζήτημα είναι αν είναι λογική ή παράλογη. Η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων μιλάει για διαπόμπευση δικαστικών λειτουργών και αναφέρει την εξαίρετη νομική κατάρτιση, το ακέραιο ήθος και την ευσυνειδησία τους. Εντάξει, δεν είπε κανείς το αντίθετο. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι πολίτες, οι πολιτικοί, τα μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να σχολιάζουν και να κατακρίνουν οποιαδήποτε δικαστική απόφαση.
ΚΟΡΥΦΑΙΟ -και πρόσφατο- παγκόσμιο παράδειγμα η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις. Η απόφαση έχει ξεσηκώσει σάλο αντιδράσεων όχι μόνο στην Αμερική, αλλά και σε όλο τον πλανήτη. Η κοινωνία έχει το δικαίωμα να θεωρεί λογική ή παράλογη οποιαδήποτε δικαστική απόφαση.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΚΑΙ ας πάμε τώρα στον μικροκομματικό παραλογισμό.
ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι βρήκαν κάτι για να κάνουν αντιπολίτευση. Και ξαφνικά… καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την αποφυλάκιση Λιγνάδη. Πριν από λίγες ημέρες, βέβαια, πανηγύριζαν για μια άλλη απόφαση της Δικαιοσύνης, για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο. Ενώ μέχρι πριν από λίγο καιρό κατήγγελλαν την κυβέρνηση για τη δικαστική εξέλιξη αυτής της υπόθεσης. Δεν γίνεται να υπάρχει αλά καρτ κριτική σε δικαστικές αποφάσεις. Και, πολύ περισσότερο, δεν γίνεται να κομματικοποιούν οποιαδήποτε δικαστική υπόθεση.
ΑΠΟ την άλλη κάποια κυβερνητικά στελέχη εμφανίζονται αμήχανα απέναντι στις αντιδράσεις των καλλιτεχνών ή ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χρειάζεται να μπαίνουν σε αυτή τη μικροκομματική αντιπαράθεση στην οποία τους προ(σ)καλούν τα στελέχη της αξιωματική αντιπολίτευσης.
ΣΕ σχέση, όμως, με τις αντιδράσεις των καλλιτεχνών, ίσως, θα έπρεπε να τηρήσουν διαφορετική στάση. Το πανό που σηκώθηκε στην παράσταση του φεστιβάλ χορού Καλαμάτας αποτελεί υγιή αντίδραση. Ούτε κομματικοποιημένο ήταν ούτε συνδικαλιστικό. Μια χαρά παρέμβαση ήταν.
ΠΑΜΕ πάλι από την αρχή. Κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο Eφετείο. Για την ώρα ο Δημήτρης Λιγνάδης έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως για το βιασμό δύο ανηλίκων σε κάθειρξη 12 ετών. Αυτό που ξεσήκωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών -ανεξάρτητα κομματικής τοποθέτησης- ήταν η αναστολή της ποινής μέχρι το Eφετείο. Ε, λοιπόν, δεν τρελάθηκε ξαφνικά όλη η κοινωνία. Κάτι παράλογο υπάρχει σε αυτή την απόφαση. Τα κόμματα, εννοείται, πως είναι λογικό να σχολιάζουν τις δικαστικές αποφάσεις, αλλά το να τσακώνονται για αυτές υποβαθμίζει τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και τη Δικαιοσύνη.