Ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε γενικώς την Αγκυρα πιο κοντά στη Δύση, αλλά αναζωπύρωσε ειδικώς το φλερτ με τη μετα-Brexit Βρετανία, που ονειρεύεται νέα αυτοκρατορικά μεγαλεία και χρησιμοποιεί την Τουρκία ως ιμάντα των συμφερόντων της στην Αν. Μεσόγειο.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Κατόπιν αυτών, θα ανέμενε κανείς από την επικεφαλής του Φόρεϊν Οφις να συμπεριφέρεται με περισσότερο διπλωματικό τακτ στους νεο-οθωμανούς εταίρους της αντί να τους βάζει στο ίδιο τσουβάλι με τους… Αφρικανούς πρώην υπηκόους του στέμματος. Οι «Τάιμς» έγραψαν το Σάββατο ότι στο πλαίσιο των ζυμώσεων στην Κ.Ο. των Τόρις η Τρας άφησε να διαρρεύσει πως αν την εκλέξουν πρωθυπουργό θα πείσει την Τουρκία να πάρει ανεπιθύμητους μετανάστες στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως η Ρουάντα!
Πέραν της ασύλληπτης προσβολής προς τους Τούρκους (οι οποίοι επίσης φαντασιώνονται αυτοκρατορικά οράματα κι όχι να γίνουν υποζύγια της Κοινοπολιτείας) η «κατά φαντασίαν νέα Θάτσερ» παρέβλεψε το γεγονός ότι ακόμη και η συμφωνία με τη Ρουάντα να φιλοξενήσει αιτούντες άσυλο στη Βρετανία έναντι 100 εκατ. λιρών έχει μπλοκαριστεί λόγω διεθνών αντιδράσεων.
«Δεν θα γίνουμε στρατόπεδο προσφύγων ούτε συνοροφύλακες ούτε φυσικά θα αναλάβουμε διεθνείς υποχρεώσεις τρίτης χώρας», ξεκαθάρισε η κυβέρνηση Ερντογάν, που δεν πάσχει από αυτοκτονικό ιδεασμό. Ανάγκασε έτσι την Τρας να ανακρούσει πρύμναν, υποστηρίζοντας ότι «απλώς μετέφερε τις σκέψεις της σε κάποιους βουλευτές». Ως τώρα η «Λίζι» έχει συλληφθεί να αγνοεί τη γεωγραφία της Ρωσίας και της Ουκρανίας και να μπλέκει τον Δένδια με τον Βέρτη. Αν γίνει πρωθυπουργός, δεν αποκλείεται να νοσταλγήσουμε τον Τζόνσον