Ο ίδιος, σε συνέντευξή του στο Κontra, εμφανίσθηκε με μεγάλη δόση αλαζονείας, κάνοντας τις πρώτες του προγραμματικές δηλώσεις ως πρωθυπουργός. Θα τον συμβουλεύαμε, κατ’ αρχάς, να μην υπόσχεται ότι θα φέρει την αξιοπρέπεια στη χώρα, όπως έλεγε στο πρόσφατο παρελθόν και ο Αλέξης Τσίπρας. «Χορτάσαμε» αξιοπρέπεια το 2015, όταν η χώρα χρεοκόπησε μετά την καταστροφική διαπραγμάτευση ενός άλλου «αστέρα» της πολιτικής, του Βαρουφάκη, και οι συνταξιούχοι στήνονταν στις ουρές για να βγάλουν 20 ευρώ από τα ΑΤΜ.
Και επιπλέον, καλό είναι να μην μπερδεύει κανείς τον ίσκιο με το μπόι του, τα παραδείγματα πολλά – και όχι μόνο στο χώρο της πολιτικής.
Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζει το άρθρο του πρώην υπουργού Παιδείας, Αριστείδη Μπαλτά, στην «Αυγή», με το οποίο επιτίθεται ευθέως στον νέο υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
«Ο Κασσελάκης διεκδικεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να τον μετατρέψει το ταχύτερο δυνατό σε αντίγραφο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ», σημειώνει ο κ. Μπαλτάς και δεν έχει άδικο, ο εξ Αμερικής ορμώμενος πολιτικός δεν κρύβει τις προθέσεις του.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Εκεί που κάνει λάθος ο κ. Μπαλτάς είναι όταν υποστηρίζει ότι ο Κασσελάκης θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ κόμμα των Δημοκρατικών «ώστε να συνεργάζεται με τη Ν.Δ. σε ό,τι αφορά τα μεγάλα ζητήματα της χώρας». Στις ΗΠΑ δεν συμβαίνει αυτό που φοβάται ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα. Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι βρίσκονται συνήθως σε θέση μάχης, μάλιστα με την περίπτωση Τραμπ έχουν φτάσει σε ανοιχτό πόλεμο, ενώ σε ζητήματα όπως η έγκριση του Προϋπολογισμού υπάρχουν διαφωνίες μέχρι τελικής πτώσης.
Οι φόβοι του Μπαλτά είναι υπαρκτοί, αλλά όχι για μια συνεργασία Ν.Δ. με ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που τρομάζει το ιστορικό στέλεχος του κόμματος είναι ότι «η διάκριση Αριστερά-Δεξιά εξαερώνεται ενόσω η ίδια η Αριστερά, μαζί με ολόκληρη την ιστορία της, εξαφανίζεται από την πολιτική σκηνή».
Πράγματι, ο ολίγον απολιτίκ Κασσελάκης, «παιδί του Ιnstagram» όπως τον χαρακτήρισε ο Νίκος Φίλης, με την υποψηφιότητά του υποδηλώνει την κατάργηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη μορφή που είχε τα τελευταία 20 χρόνια και τη μετεξέλιξή του σε ένα κόμμα που παραπέμπει στη Σοσιαλδημοκρατία.
Εάν θα το πετύχει, θα φανεί στις κάλπες, όμως φρόντισε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ να αυτοκαταργηθεί. Η διαχωριστική γραμμή Αριστεράς και Δεξιάς έσπασε το 2015, όταν ο Τσίπρας συμμάχησε, και δύο φορές μάλιστα, με τον Καμμένο. Αν θυμόμαστε καλά, τότε ο κ. Μπαλτάς, που ήταν μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν είχε σηκώσει τα λάβαρα της Αριστεράς για την ανίερη συμμαχία με τους ΑΝ.ΕΛ., συγκυβερνούσαν χωρίς να ανοίξει μύτη.
Η εξαφάνιση της Αριστεράς από την κεντρική σκηνή είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που άσκησε ως κυβέρνηση, αλλά και της γραμμής που ακολούθησε μετέπειτα ως αξιωματική αντιπολίτευση. Οι αυξήσεις φόρων με το Μνημόνιο που θα έσκιζαν, η εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο για 99 έτη, ο κακός Τραμπ που τελικά είναι καλός, είναι μερικές από τις τοποθετήσεις που έστειλαν τον Τσίπρα το 2019 στην αντιπολίτευση. Και η καταστροφολογία, σε συνδυασμό με την τοξικότητα της περιόδου 2019-2022, τον έστειλε σπίτι του, με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απειλείται από τον Κασσελάκη αλλά από την αυτοκατάργησή του, που συντελέσθηκε στη διαδρομή των τελευταίων χρόνων. Για αυτό και στην Κουμουνδούρου επικρατεί πολεμικό κλίμα.