Αναπαράγοντας το νεοφιλελεύθερο αφήγημα του συρμού (με το οποίο ο Μακρόν προσπάθησε, προ καιρού, να κατηχήσει έναν νεαρό άνεργο στη Γαλλία), ο Νεχάμερ τόνισε: «Οποιος θέλει περισσότερα λεφτά, ας δουλέψει περισσότερο». Ο αρχηγός του αυστριακού Λαϊκού Κόμματος δεν είναι λαϊκιστής, κάθε άλλο. Ισως, μάλιστα, κατηγορήσει για λαϊκίστρια την Ντορότα Σιενκιέβιτς, του EuroHealthNet, που του επιτέθηκε για τις ανθυγιεινές συμβουλές που δίνει στα παιδιά της Αυστρίας.
Τουλάχιστον ο Νεχάμερ δεν παραλογίζεται σαν τη Μαρία-Αντουανέτα, που απορούσε γιατί οι πεινασμένοι που φώναζαν «θέλουμε ψωμί!» έξω από τα ανάκτορα δεν παρηγορούνταν με τα ακριβότερα αρτοσκευάσματα των γαλλικών φούρνων. Ο Νεχάμερ είπε φόρα-παρτίδα στους δικούς του «φάτε ό,τι βρείτε κι επιβιώστε όπως μπορείτε».
Ουσιαστικά, ο Αυστριακός κινήθηκε στη «γραμμή Γκάρνερ», του Αυστραλού μεγιστάνα της κτηματαγοράς, που ζήτησε να απολυθεί το 50% των εργαζομένων στον κατασκευαστικό τομέα της χώρας του, επειδή «έγιναν κακομαθημένοι την περίοδο του κορονοϊού» και «σπαταλάνε πολλά σε σνακ όπως το φρυγανισμένο ψωμί με αβοκάντο». Αργότερα ζήτησε -μάλλον προσχηματικά- συγγνώμη για τα «αναίσθητα» κοινωνικά σχόλια, χωρίς να πείσει ότι άλλαξε μυαλά. Ηθικό δίδαγμα: ο «λαϊκισμός» και το αντίθετό του περνάνε από το στομάχι, όπως συνεχίζουν να κάνουν οι κοινωνικές συγκρούσεις στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα.