Και αυτό φοβόταν με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Οτι θα ξύπναγε τα πρωινά και θα σκεφτόταν «Σήμερα τι σκέφτηκε να πει;». Οι δικοί του μπορεί να έλεγαν ότι σέβεται τους θεσμούς και θα συγκρατηθεί. Αλλά κάτι τέτοια πρέπει να λέγανε και οι φίλοι του σκορπιού πριν κεντρίσει τη χελώνα που τον πέρναγε στο ποτάμι και, πριν πνιγούν, πει: «Είναι στη φύση μου». Οχι ότι η Κατερίνα Σακελλαροπούλου ήταν από τους ανθρώπους που έκανε του κεφαλιού της. Απλά αντιπροσώπευε την εποχή της συμπερίληψης και της ενσυναίσθησης που την απαξίωσαν οι ακρότητές της.

Οι οπαδοί της πρώην Προέδρου, εκτός αλλά και εντός Μαξίμου, θέλησαν να τη διατηρήσουν στη θέση της με το επιχείρημα ότι με τη Σακελλαροπούλου στην Προεδρία ο Μητσοτάκης θα έχει το κεφάλι του ήσυχο. Κάτι που ισχύει και με τον Τασούλα. Επίσης, ότι αν την αλλάξει, θα φανεί ότι υποκύπτει στις πιέσεις των δεξιών βουλευτών του.

Χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναλάμβανε την προεδρία του κόμματος εξουσίας της δεξιάς. Το οποίο στις παρυφές του μπορεί να αποκλίνει στην άκρα δεξιά ή στα αριστερά, αλλά παραμένει το κόμμα που εγγυάται τη συντήρηση. Η οποία συντήρηση είναι η ιδεολογία συντήρησης των παραδοσιακών θεσμών, συνηθειών και αξιών. Δέχεται αλλαγές που δεν θα δεχόταν η αντίδραση, αλλά σταδιακά και αν δικαιολογούνται.

Στις εκλογές του 2019 ο Μητσοτάκης στελέχωσε την πρώτη κυβέρνηση με έναν μεγάλο αριθμό από το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο που δεν είχαν αλώσει τη Ν.Δ. αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης την είχε ανανεώσει χρησιμοποιώντας στελέχη από κόμματα που δεν είχαν πλέον ζωή ή δυναμική για να διεκδικήσουν την εξουσία.

Η επιλογή του Κώστα Τασούλα για την Προεδρία είναι πολιτική απόφαση. Δεν είναι υποχώρηση στη δεξιά πλευρά του κόμματος αφού μόνο στις… ποταμίσιες φαντασιώσεις ένας αρχηγός δεξιού κόμματος μπορεί να φοβάται ότι θα του βγει το όνομα ότι είναι δεξιός. Είναι πολιτικό μήνυμα ότι το μήνυμα των ευρωεκλογών ελήφθη, ότι η εποχή της συμπερίληψης και της ενσυναίσθησης, του κάνσελ (cancel) και του γουόκ (woke) τελείωσε. Θύμα της ίδιας του της υστερίας. Οτι με την υποψηφιότητα του Κώστα Τασούλα, που η καριέρα του ξεκινάει από την εποχή του Αβέρωφ, η Ν.Δ. δεν αρνείται τις αλλαγές αλλά σέβεται τις παραδόσεις.

ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ

Ας ξεκαθαριστεί κάτι. Η πρακτική «να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους», «δεν είναι ανάγκη να μαθευτεί γιατί θα βγάλει κακό όνομα η υπηρεσία», «μπορούμε να καθαρίσουμε μόνοι μας τα κακά του οίκου μας» έπειτα από τόσα χρόνια έχει δημιουργήσει αγκυλώσεις στην Αστυνομία. Η υπόθεση με την Αστυνομικό της Χρονιάς του 2019 που μαζί με τρεις άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ μετέφεραν τα χρήματα από την «προστασία» σε λέσχες και οίκους ανοχής και η υπόθεση με τους αστυφύλακες στα Χανιά που άφησαν το ντόπιο «αστέρι» τύφλα στο μεθύσι να συνεχίσει να οδηγεί για να σκοτώσει τον 22χρονο είναι η κορυφή του παγόβουνου. Σε μια Αστυνομία που ο αστυφύλακας κάνει δεύτερο μεροκάματο, είτε ας πούμε νόμιμο σαν ταξιτζής είτε ημιπαράνομος σαν πορτιέρης στα μαγαζιά είτε φουλ παράνομος όπως με την προστασία, η κατάσταση είναι ανησυχητική.

Από την άλλη, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης θα μπορούσε να τα κουκουλώσει. Να αποδυναμώσει την υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων, να στείλει το μήνυμα ότι μία ΕΔΕ είναι αρκετή και να συνεχιστεί το χάλι που υπάρχει εδώ και δεκαετίες. Αποφάσισε να σπάσει το απόστημα και σε αυτό χρειάζεται στήριξη. Στα μεγάλα, όπως οι υποθέσεις με την προστασία, αλλά και στα μικρά, που, δυστυχώς, παρά τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού, οι πολιτικοί με νύχια και με δόντια προσπαθούν να διατηρήσουν τους φρουρούς τους.

Εξορθολογισμός αμυντικών δαπανών, εκσυγχρονισμός στρατοπέδων

Ενα παλιό ανέκδοτο έλεγε ότι σε μια μπανάνα δημοκρατία της Νότιας Αμερικής ο αρχηγός του στρατού δηλώνει στους στρατηγούς: «Θα πρέπει να αναβάλουμε τα μεγάλα γυμνάσια. Ο στρατιώτης μας είναι άρρωστος». Το θυμήθηκα διαβάζοντας την είδηση για τα μέτρα του Νίκου Δένδια στις Ενοπλες Δυνάμεις. Περιλαμβανομένης της αποστρατείας 47 ανώτατων αξιωματικών και τη μείωση κατά 22 των θέσεων. Μείωση που συνοδεύτηκε από τη δήλωση του υπουργού Εθνικής Αμυνας «Δεν μπορεί ο ελληνικός στρατός να έχει περισσότερους ανώτατους αξιωματικούς από τον αμερικανικό στρατό που είναι 20 φορές μεγαλύτερος».

Η απόφαση για τις αποστρατείες του Νίκου Δένδια ήταν αιφνίδια. Οπως μου έλεγε ένας ανώτατος αξιωματικός σε αποστρατεία, ο αιφνιδιασμός ήταν αποτέλεσμα πικρής πείρας. «Την προηγούμενη φορά τον είχαν πρήξει. Βουλευτές, στελέχη του Μαξίμου τον έπαιρναν για να σωθεί κάποιος δικός τους. Αυτή τη φορά τούς έφερε προ τετελεσμένου».

Το ίδιο βέβαια δεν μπορεί να κάνει και με τα στρατόπεδα που το πρόγραμμα προβλέπει να μειωθούν από 837 σε 705. Λεπτομέρειες δεν υπάρχουν, αλλά στόχος είναι ο εξορθολογισμός των αμυντικών δαπανών σε συνδυασμό με τον εκσυγχρονισμό των στρατοπέδων. Θα υπάρξουν αντιδράσεις από τους βουλευτές, αφού τα στρατόπεδα είναι πόροι για τις τοπικές κοινωνίες.