ΟΙ πυρκαγιές, η «κάθοδος» των Κροατών χούλιγκαν, η τραγωδία στα Τέμπη, τα ράντζα και οι λίστες αναμονής στα νοσοκομεία, η καθυστέρηση στην απονομή Δικαιοσύνης, η υπερφροντιστηριοποίηση της εκπαίδευσης, οι καθημερινές συναλλαγές στις δημόσιες υπηρεσίες, όπως π.χ. στα υποθηκοφυλακεία.

ΑΣ υποθέσουμε, λοιπόν, ότι… χθες είχαν γίνει προσλήψεις 5.000 πυροσβεστών, που θα ενίσχυαν τους 16.500 που ήδη υπάρχουν. Είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα είχαμε ζήσει τον φετινό πύρινο εφιάλτη; Αν είχαν προσληφθεί άλλοι 5.000 αστυνομικοί, η ΕΛ.ΑΣ. θα είχε μπλοκάρει το κροατικό τάγμα εφόδου, που διέσχισε όλη τη χώρα και οδήγησε στη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή; Αν είχαν προσληφθεί 1.000 σιδηροδρομικοί, δεν θα είχε γίνει το δυστύχημα στα Τέμπη; Αν είχαν προσληφθεί 20.000 γιατροί και νοσοκόμοι, δεν θα ξαναβλέπαμε ράντζα στα νοσοκομεία; Αν είχαν προσληφθεί 3.000 δικαστές, οι δικαστικές υποθέσεις δεν θα χρειάζονταν έως και δέκα χρόνια για να τελεσιδικήσουν; Αν, πέρα από τις 30.000 προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών που έχουν γίνει την τελευταία τετραετία, γίνονταν μονομιάς άλλες 30.000, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά στα σχολεία, θα τελειώναμε με το θλιβερό φαινόμενο να αποτελούν τα φροντιστήρια τον κύριο πυλώνα στο εκπαιδευτικό σύστημα; Αν είχαν προσληφθεί 1.000 υπάλληλοι στα υποθηκοφυλακεία, δεν θα είχαμε ουρές; Αν είχαν προσληφθεί 500 υπάλληλοι στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, δεν θα υπήρχε το όργιο αυθαιρεσίας στις παραλίες;

ΜΠΟΡΕΙ να δηλώσει κάποιος με βεβαιότητα ότι με 60.000-70.000 προσλήψεις μονίμων στον κρατικό μηχανισμό θα λειτουργούσαν όλα ρολόι; Προφανώς και όχι.

ΝΑΙ, φταίνε τα Μνημόνια για τη λειψανδρία στον δημόσιο τομέα, αλλά θυμόμαστε όλοι ότι με τον ίδιο και χειρότερο τρόπο λειτουργούσε το κράτος στα προμνημονιακά χρόνια, όταν γίνονταν προσλήψεις από τα… παράθυρα και όλες οι υπηρεσίες ήταν υπερστελεχωμένες.

ΑΣ είμαστε ειλικρινείς. Ας μην κρυβόμαστε άλλο πίσω από το δάχτυλό μας. Ναι, βέβαια να γίνουν εδώ και τώρα προσλήψεις μονίμων, όπου υπάρχουν ελλείψεις και όχι σε βάθος… τετραετίας και… δεκαετίας. Αλλά δεν αρκούν οι προσλήψεις.

ΑΝ δεν αλλάξει το μοντέλο οργάνωσης και διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, ο κρατικός μηχανισμός θα παραμείνει δυσλειτουργικός τόσο στην απλή καθημερινότητα όσο και στην αντιμετώπιση κρίσεων. Θα συνεχίσει να ταλαιπωρεί τους πολίτες. Θα συνεχίσει να μην τηρείται η νομιμότητα. Θα συνεχίσει να υπάρχει μπαχαλοποίηση.

ΠΩΣ ακριβώς θα γίνει αυτή η τεράστια και εξαιρετικά δύσκολη μεταρρύθμιση; Πρέπει να ολοκληρωθεί η ψηφιοποίηση του Δημοσίου και να «κλείσουν» οι πόρτες όλων των υπηρεσιών. Να υπάρξει αυστηρή αξιολόγηση, ακόμα και με απολύσεις. Να αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης δημόσιοι υπάλληλοι λόγω ικανότητας και όχι λόγω επετηρίδας ή… ρουσφετιού. Και να υπάρξουν σχέδια λειτουργίας και διαχείρισης που να αντιμετωπίζουν τις σύγχρονες προκλήσεις και ανάγκες.

ΔΥΣΚΟΛΟ έως απίθανο να υλοποιηθούν όλα όσα πρέπει να γίνουν, αλλά αυτό είναι και το μεγαλύτερο στοίχημα της κυβέρνησης.