Οταν η 29χρονη Γουέντι Λούο έδωσε το διαβατήριό της στον έλεγχο του αεροδρομίου της Σαγκάης, η καρδιά της κόντευε να σπάσει. «Ενιωσα ότι εκείνη τη στιγμή κρινόταν το μέλλον μου. Το αν θα μείνω ή θα φύγω βρισκόταν στο έλεος ενός αξιωματούχου», τόνισε. Αφού υπέμεινε καρτερικά μήνες με λοκντάουν και ελλείψεις τροφίμων, μαζί με εκατομμύρια συμπατριώτες της, η Λούο (το όνομα είναι φανταστικό για ευνόητους λόγους) αποφάσισε να εκπονήσει μια στρατηγική εξόδου. Ηταν τυχερή, καθώς λέει, επειδή μπόρεσε σύντομα να βρει δουλειά στο Παρίσι. Είχε ήδη σπουδάσει και εργαστεί έξι χρόνια στη Γαλλία, κι επιπλέον διέθετε βίζα παραμονής.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ο δρόμος της όμως, δεν ήταν στρωμένος με ρόδα. Ο υπάλληλος στον έλεγχο διαβατηρίων την βομβάρδισε με ερωτήσεις του τύπου: «Γιατί φεύγεις από την Κίνα; – Τι έκανες στη Σαγκάη τα δύο τελευταία χρόνια; – Γιατί πας στη Γαλλία;». Η κρίσιμη ερώτηση αφορούσε το αν σχεδιάζει να επιστρέψει σύντομα στην Κίνα. Η Λούο κράτησε την ψυχραιμία, ενώ μέσα της έτρεμε και κατάφερε να περάσει το τεστ…
Η περίπτωση της 29χρονης αποτελεί ένδειξη για τη σταδιακή απώλεια της εμπιστοσύνης των Κινέζων προς τις Αρχές, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της πανδημίας. Αρχικά επικροτούσαν τους αυστηρούς περιορισμούς που αποσόβησαν τις εκατόμβες θυμάτων της Ευρώπης και της Αμερικής. Όμως, τα τωρινά λοκντάουν στις μεγαλουπόλεις δείχνουν τα δόντια τους στην κινεζική οικονομία, με αποτέλεσμα το πιο δυναμικό τμήμα του πληθυσμού να αναζητά λύσεις εκτός συνόρων.