Καταρχήν, δείχνει ότι κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στη χώρα. Καλά, θα πει κάποιος, δεν φτάνουν τα όσα έχουμε δει και βλέπουμε μένοντας άφωνοι με τις σκηνές της «Αποκαλύψεως» που παίζουν συνέχεια στην τηλεόραση; Προφανώς δεν φτάνουν, γιατί μια τόσο σημαντική απόφαση μπορεί να εμπεριέχει στοιχεία τα οποία -για προφανείς λόγους- δεν είναι γνωστά ούτε στα ΜΜΕ ούτε σε κανέναν άλλον. Ή ένα φόβο για το τι μπορεί να αποκαλυφθεί, όταν πέσει η στάθμη των νερών, φύγουν οι λάσπες και ερευνηθούν τα σπίτια που γκρεμίστηκαν.
Σημαίνει ουσιαστικά δημόσια παραδοχή ότι κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει στη χώρα. Το γεγονός, π.χ., ότι μετά τις απίστευτες ποσότητες νερού που έπεσαν στον Εβρο, χθες άναψε μεγάλη… πυρκαγιά στο Σουφλί δεν είναι τουλάχιστον περίεργο; Και ποιος μπορεί να υπολογίσει, με σοβαρότητα, σε ποιον αριθμό μπορούν να φτάσουν οι νεκροί;
Η απόφαση της αναβολής εμπεριέχει και ενσυναίσθηση και σοβαρότητα. Δεν θα πήγαινε ποτέ ο Κ. Μητσοτάκης, την περίοδο της προσπάθειας να σωθεί ό,τι σώζεται, στο λαμπερό περιβάλλον της ΔΕΘ, και μάλιστα χωρίς να έχει ακριβή εικόνα για το τι ακριβώς έχει συμβεί και τι πρέπει να γίνει. Σημαίνει όμως κι άλλα πράγματα. Σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποκτά ξανά πλήρη επαφή με την πραγματικότητα. Μια επαφή που κάπου χάθηκε μεταξύ κόπωσης από έναν δύσκολο 18μηνο προεκλογικό αγώνα, θερινής ραστώνης, εφησυχασμού από τη μεγάλη νίκη του 41% και rotation. Σημαίνει, επίσης, ότι ο Κ. Μητσοτάκης γράφει ξανά την ομιλία του και επανεξετάζει τι θα πει και ποιες εξαγγελίες θα κάνει τελικά. Συνυπολογίζοντας εκτός των άλλων και το τεράστιο οικονομικό κόστος που έχουν οι καταστροφές από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες. Σημαίνει ακόμα ότι η μεταρρύθμιση του κράτους ίσως να είναι επιβεβλημένο να μετεξελιχθεί σε επανίδρυσή του.
Σημαίνει, τέλος, ότι ο Κ. Μητσοτάκης έχει πάρει αποφάσεις και για πολιτικές και για πρόσωπα. Οι οποίες υπό το βάρος των εξελίξεων ενδεχομένως να επισπευστούν. Οι συνομιλητές του πρωθυπουργού αποκομίζουν την εντύπωση ότι είναι έτοιμος και αποφασισμένος. Αλλωστε, δεν είναι ο πολιτικός που κρύβεται. Και στην προηγούμενη τετραετία όλες τις «καυτές πατάτες» ο ίδιος τις πήρε επάνω του και τις διαχειρίστηκε. Αλλοτε με δραστικές αποφάσεις out of the box κι άλλοτε «παίρνοντας κεφάλια».
ΑΙΧΜΗ
«ΠΟΥ ΠΑΣ, ΡΕ ΑΝΘΡΩΠΕ»;
Πλημμύρισαν κάμποι και χωριά. Εσπασαν φράγματα. Γκρεμίστηκαν γεφύρια και σπίτια. Τα ρέματα, μπαζωμένα ή όχι, έγιναν υδάτινες βόμβες. Το νερό έφτασε σε αρκετές περιπτώσεις στα δύο μέτρα. Κι όμως, κάποιοι πολίτες έκαναν σαν να μην τα έβλεπαν όλα αυτά. Η μια πήγε για κανό. Ο άλλος πήρε το παιδί του και πήγε να περάσει ένα φουσκωμένο ρέμα. Και ο τρίτος στο Μενίδι έβαλε τα χέρια στις τσέπες και πήγε να περάσει το ρέμα, με αποτέλεσμα να τον παρασύρει το νερό.
Σκόρπιες περιπτώσεις από τις δυστυχώς πολλές. Που αγνόησαν όχι μόνο τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για την ένταση του φαινομένου, αλλά και τον διαπεραστικό ήχο του «112». Χωρίς αυτές οι επισημάνσεις να αφαιρούν τίποτα από τις πράξεις και τις παραλείψεις του κράτους, φωτίζουν και μια άλλη πλευρά της τραγωδίας. Την ανευθυνότητα. Η οποία θέριεψε από τότε (πανδημία) που, για πολιτικούς λόγους, η έννοια της «ατομικής ευθύνης» θεωρήθηκε κάτι σαν συνώνυμο του «φασισμού» και του «εθελοδουλισμού».
Το κράτος φέρει πάντα την πρώτη ευθύνη. Αλλά σοβαρό κράτος χωρίς υπεύθυνους πολίτες δεν μπορεί να υπάρξει. Σοβαρό και αποτελεσματικό κράτος -κι ας έχει όλα τα αναγκαία μέσα που απαιτούνται- δεν μπορεί να υπάρξει με ανεύθυνους πολίτες και εκ πεποιθήσεως αρνητές της κοινής λογικής. Η ανθρώπινη ανοησία και η συνειδητή ανυπακοή μπορούν να συντρίψουν οποιοδήποτε κράτος. Οσο ισχυρό και αν είναι. Πόσω μάλλον ένα αδύναμο και σκουριασμένο κράτος, όπως το δικό μας.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
Πολλά θα μπορούσε να προσθέσει κανείς. Αλλά γιατί να το κάνει αφού τα είπε όλα ο… Μπέος: «Πού πας, ρε άνθρωπε;».
Ενα κλιμάκιο γεμάτο μηνύματα
Με απόφαση του πρωθυπουργού αποφασίστηκε χθες η συγκρότηση Συντονιστικού Κέντρου στη Λάρισα, το οποίο θα επισκεφθεί σήμερα, συνοδεία μελών της κυβέρνησης, που θα αναλάβουν την ευθύνη συγκεκριμένων τομέων. Το εντυπωσιακό είναι η σύνθεση του Συντονιστικού, στο οποίο, εκτός από τους υπουργούς Γ. Μπρατάκο, Χρ. Σταϊκούρα και τον αναπληρωτή Υπ. Εσωτερικών, Θ. Λιβάνιο, συμμετέχουν μόνο υφυπουργοί, γ.γ. και υπηρεσιακοί παράγοντες. Π.χ. το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας εκπροσωπείται από τον υφυπουργό Χ. Τριαντόπουλο, το υπ. Υγείας από τον υφυπουργό Μ. Θεμιστοκλέους, το υπ. Προστασίας του Πολίτη, όπως και το Ναυτιλίας, δεν εκπροσωπούνται καθόλου. Ενώ επικεφαλής του Συντονιστικού τοποθετήθηκε ο αντιστράτηγος Ι. Τσόπλος. Για τους παροικούντες το Μ. Μαξίμου (και όχι μόνο) τα μηνύματα -κυρίως των απουσιών- είναι απολύτως ευανάγνωστα…
«Ανθρωπιστική» υποκρισία…
Μέχρι αργά χθες το βράδυ συνεδρίαζε η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να αποφασίσει αν θα αναβληθεί για μία εβδομάδα η εκλογή νέου αρχηγού, που ήταν προγραμματισμένη για την Κυριακή. Δεν θεωρήθηκε αυτονόητη η αναβολή της εκλογής λόγω των απωλειών ανθρώπινων ζωών και των τεράστιων καταστροφών από τις πλημμύρες. Προς τιμήν τους μόνο ο Ν. Παππάς και ο Στ. Τζουμάκας ζήτησαν την αναβολή των εκλογών. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι αλλά και τα «επιτελεία» τους έκαναν υπολογισμούς ποιον συμφέρει και ποιον όχι η αναβολή της εκλογικής διαδικασίας. Μικρόψυχοι, μπακάλικοι λογαριασμοί από εκείνους που «είναι με τον άνθρωπο»…
ΑΠΟΡΙΕΣ -1
Προχθές ο Μ. Βαρβιτσιώτης προεξοφλούσε ότι το Λιμενικό δεν έχει ευθύνη για το έγκλημα στο Blue Horizon. Χθες έδωσε εντολή να απομακρυνθεί ο κεντρικός λιμενάρχης Πειραιά και ο δ/τής του Α’ Λιμενικού Τμήματος του Κεντρικού Λιμεναρχείου. Τι είναι λάθος;
ΑΠΟΡΙΕΣ-2
Ως πότε οι Ενοπλες Δυνάμεις (μετά τη χιονόπτωση που έκλεισε την Αττική Οδό και τις πυρκαγιές) θα «ξελασπώνουν» υπουργεία και ΟΤΑ;