«ΕΔΕ… Ε, και;». Αυτό είναι το λογοπαίγνιο που συχνά πυκνά σε διαδρόμους και γραφεία αστυνομικών υπηρεσιών, όταν κυκλοφορεί η είδηση ότι «διατάχθηκε ΕΔΕ εις βάρος κάποιου συναδέλφου για το τάδε αδίκημα…». Δεν κυκλοφορεί μόνο για λόγους απαξίωσης και λοιδορίας της τυπικής υπηρεσιακής διαδικασίας -αν και αυτό είναι στο πρόγραμμα από μερίδα των ενστόλων- αλλά και λόγω της συνήθως κατάληξης που έχουν οι ΕΔΕ. Μια γωνία σε κάποιο αρχείο, κάποτε γεμάτο σκόνες, τώρα παραγεμισμένο με data.

Λίγες ημέρες μετά τη συγκλονιστική δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το αστυνομικό τμήμα των Αγίων Αναργύρων τον περασμένο Απρίλιο, η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., πολιτική και φυσική, έλαβε την απόφαση για την αναμόρφωση του πειθαρχικού κώδικα του σώματος μετά από 16 ολόκληρα χρόνια. Οι αλλαγές προσέβλεπαν σε τρεις βασικούς άξονες, όπως είχε γραφεί τότε: «Στην απομάκρυνση από την ενεργό υπηρεσία των ένστολων που έχουν διαπράξει σοβαρά ποινικά και πειθαρχικά αδικήματα και ταυτόχρονα στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση περιστατικών διαφθοράς στο Σώμα της ΕΛ.ΑΣ. Στη μείωση γραφειοκρατικών διαδικασιών και

στην ταχύτερη απονομή της πειθαρχικής δικαιοσύνης».

Ασύλληπτης διαστροφικής αγριότητας η εγκληματική λίστα των πράξεων του αστυνομικού που υπηρετούσε στη Βουλή και χθες αποφασίστηκε η προφυλάκισή του. Παρέμενε αμετακίνητος στη φρουρά της Βουλής, κομπάζοντας προκλητικά για το «μέσον» του. Με διαγνωσμένες ψυχικές διαταραχές, με κατασχεμένο οπλισμό, με όλες τις προϋποθέσεις για να εξαφανιστεί και να υποστεί τις συνέπειες για όλες, μα όλες, τις πράξεις του και όχι μόνο τις υπηρεσιακές.

Εξωφρενική είναι και η υπηρεσιακή αδράνεια που κρύβεται πίσω από την ύποπτη κουρτίνα της γραφειοκρατίας. Και της ανοχής ή της επαγγελματικής ανικανότητας ορισμένων ενστόλων. Που, αν μη τι άλλο, έχουν εκπαιδευτεί για να υποπτεύονται. Και πληρώνονται γι’ αυτό…