Μιλώντας στη «δημοσιογραφική Βίβλο» των Βρυξελλών, την ιστοσελίδα Politico, ο Ντομπρόβσκις χαρακτήρισε «σωστή γεωπολιτικά και οικονομικά» την ένταξη στην Ε.Ε. το 2004 της χώρας του, των δύο αδελφών Βαλτικών κρατών Λετονίας και Εσθονίας, παράλληλα με Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Πολωνία, Ουγγαρία, Μάλτα και Κύπρο.
«Αξιοποιήσαμε ένα γεωπολιτικό παράθυρο ευκαιρίας για την ενσωμάτωσή τους σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, δηλαδή μια βραχεία περίοδο στην οποία η Ρωσία ήταν λιγότερο αυταρχική», τόνισε ο Ντομπρόβσκις. Εμμέσως ομολόγησε ότι η Δύση εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία της πρώτης περιόδου Πούτιν, για να περικυκλώσει τη Ρωσία, παραβιάζοντας την ασαφή υπόσχεση που δόθηκε στον αφελή Γκορμπατσόφ, για μη ένταξη των κρατών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας στο ΝΑΤΟ.
Αυτά όμως είναι περσινά ξινά σταφύλια. Το παρόν έχει πολλή ψύχρα και οι όποιες επιφυλάξεις εκφράστηκαν κατά καιρούς για την άκαιρη, από πολλές απόψεις, είσοδο των 10 ανατολικο-μεσογειακών στην Ε.Ε., παραχώνονται στο συρτάρι. Κι αν το 2004 οι Ευρωπαίοι έκαναν το «σφάλμα» να δεχθούν τη διαιρεμένη Κύπρο επειδή πίστευαν ότι οι Ελληνοκύπριοι θα δεχθούν το Σχέδιο Ανάν, τώρα δεν έχουν πρόβλημα να ανοίξουν την αγκαλιά τους σε δύο χώρες κατ΄ ουσίαν εμπόλεμες με τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Μολδαβία.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Κόντρα στην κοινή λογική -ή μάλλον στη λογική της πολεμικής παράνοιας που διαβουκολεί τα μυαλά των ευρωπαϊκών ελίτ- ο Λιθουανός επίτροπος τόνισε πως η Ε.Ε. πρέπει να κινηθεί με ταχύτητα προς την ένταξη του Κιέβου και του Κισινάου, θεωρώντας μόνο πρόβλημα της Ενωσης τις αναπτυξιακές ανισότητες μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών. Ως φάρμακο γι΄ αυτό πρότεινε ευελιξία στις κρατικές επιδοτήσεις και αναδιανομή πόρων μέσω του Κοινοτικού Προϋπολογισμού.