ΑΠΟ ό,τι φαίνεται, όμως, οι υποψήφιοι για τη θέση του προέδρου δεν έχουν πάρει χαμπάρι τίποτα. Μιλούν σαν να τους αποθεώνει ακόμα η κοινωνία. Από το 36% του 2015, έπεσαν στο 31,5% το 2019%, στο 17% το 2023 και τώρα δίνουν μάχη επιβίωσης στο πολυκερματισμένο σκηνικό της αντιπολίτευσης.

ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, όμως, να λένε ακόμα τα ίδια που έλεγαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πανηγυρίζουν για τα όσα έκαναν ως κυβέρνηση και «απειλούν» να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους, αν έρχονταν ποτέ ξανά στην εξουσία. Μιλούν απαξιωτικά για τις επενδύσεις και δηλώνουν έτοιμοι να τις ακυρώσουν. Δεσμεύονται να επανακρατικοποιήσουν τη ΔΕΗ, την οποία παρέδωσαν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας το 2019. Θέλουν να κρατικοποιήσουν και την Εθνική Τράπεζα και τα ΕΛ.ΠΕ.

ΚΑΙ, βέβαια, διαθέτουν πάντοτε λεφτόδεντρα, καθώς υπόσχονται να επαναφέρουν τον 13ο και τον 14ο μισθό στο δημόσιο και τις συντάξεις. Πάνω κάτω, λένε όσα έλεγαν το 2015, όταν θα έσκιζαν τα Μνημόνια με έναν νόμο και ένα άρθρο. Αν εφαρμόζονταν όλα αυτά, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα επιστρέφαμε στην εποχή των Μνημονίων.

ΕΥΤΥΧΩΣ, δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο. Οι πολίτες, πλέον, γνωρίζουν τις αυτ-απάτες. Γι’ αυτό και έχουν καταρρεύσει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ. Η κοινωνία τούς έχει γυρίσει την πλάτη, δεν τους ακούει καν.

ΤΟ πιο εντυπωσιακό, πάντως, είναι πως εδώ και ενάμιση χρόνο -στη διάρκεια του πρωτοφανούς εσωκομματικού εμφυλίου, που μετεξελίχθηκε σε πολιτικό τσίρκο- επιβεβαιώθηκαν οι σκοτεινές πρακτικές του κομματικού μηχανισμού της Κουμουνδούρου. Αποκαλύφθηκαν τα πληρωμένα τρολ, που επιχειρούσαν δολοφονίες χαρακτήρων των κομματικών αντιπάλων επί μια δεκαετία, ενώ υπήρξαν καταγγελίες για ύπαρξη μαύρου χρήματος στα κομματικά ταμεία.

ΕΚΕΙΝΟΙ που για χρόνια υποδύονταν τους άμεμπτους, τους έχοντες το ηθικό πλεονέκτημα, αυτογελοιοποιήθηκαν και αυτοεξευτελίστηκαν. Αλλά ακόμα επιμένουν να κουνούν το δάχτυλο τόσο στους αντιπάλους τους όσο και την κοινωνία.

ΚΑΙ πέρα από τους τέσσερις υποψήφιους πρόεδρους, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, θέλει να επιστρέψει με ενεργό ρόλο και ο Αλέξης Τσίπρας. Πλάκα θα είχε. Ας το τολμήσει. Για να διαπιστώσει και εκείνος πως ο χώρος που εκπροσωπεί -σε λίγο καιρό- θα δίνει πάλι μάχη για να μπει στη Βουλή, όπως την προμνημονιακή εποχή. Γιατί, αν δεν υπήρχαν τα Μνημόνια, δεν θα είχε εκτιναχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα είχε εκτιναχθεί ο τοξικός λαϊκισμός. Γι’ αυτό και τώρα, που η χώρα έχει μπει σε μια νέα εποχή, ο ΣΥΡΙΖΑ απαξιώθηκε από την ίδια την πραγματικότητα.