Παρά το γεγονός ότι η πρώτη θητεία της ήταν μια αλληλουχία μεγάλων εισαγόμενων κρίσεων (Εβρος, πανδημία, ελληνοτουρκική ένταση στην Αν. Μεσόγειο, πόλεμος στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, ακρίβεια), αλλά και εσωτερικών κρίσεων (π.χ. πυρκαγιές 2021, τραγωδία Τεμπών, υποκλοπές).

Η πρώτη κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη δοκιμάστηκε σκληρά και στις εισαγόμενες κρίσεις και στις «ελληνικές» κρίσεις. Η διαχείριση των πρώτων είναι προφανές ότι του έδωσε πόντους λόγω επιτυχίας. Η διαχείριση των δεύτερων δεν την έφθειρε όσο πίστευε και προσπάθησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, το κυβερνητικό παρελθόν του καταρρέοντος ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η μαύρη αντιπολιτευτική τακτική του την περίοδο 2019-2023, υπήρξαν αρωγοί της επιτυχούς διαχείρισης των κρίσεων που δημιουργήθηκαν όχι από εξωγενείς παράγοντες.

Αυτό το «νοσηρό μίγμα πολιτικής» (αμάθεια, εμπάθεια, τοξικότητα, fake news, δολοφονίες χαρακτήρων, καταστροφολογία, επένδυση σε νεκρούς και θύματα), εκ των πραγμάτων έκανε πιο πειστικά το λόγο και το έργο της Ν.Δ. Αυτό το «νοσηρό μίγμα» είχε καταδικαστεί ήδη από το 2019, αλλά το 2023 εκδόθηκε η οριστική και αμετάκλητη καταδίκη του.

Στη δεύτερη θητεία της η κυβέρνηση δεν θα έχει τη «βοήθεια» του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος έχει μπει σε μια διαλυτική περιδίνηση, που είναι άγνωστο ακόμα πού θα τον οδηγήσει. Αλλά μέχρι να οριστικοποιηθεί κι αυτό, ο λόγος του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ -που παραμένει ίδιος με αυτόν που καταδικάστηκε δις- είναι ακόμα πιο καχεκτικός, αδιάφορος και αλαφροΐσκιωτος. Το σημαντικότερο πρόβλημα όμως της δεύτερης κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι ότι πλέον δεν θα συγκρίνεται με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., όπως έκανε η πρώτη, αλλά με το έργο και τις προϋποθέσεις που δημιούργησε η πρώτη κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη.

Ο πήχης για τη δεύτερη κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι αρκετά πιο ψηλά από εκεί που ήταν το 2019, παρά -επαναλαμβάνω- τις τεράστιες εξωγενείς κρίσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. Π.χ. ο Κ. Χατζηδάκης δεν θα συγκρίνεται με τον Ε. Τσακαλώτο των «τοπικών νομισμάτων», αλλά με τον Χρ. Σταϊκούρα των 12 αναβαθμίσεων της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και των μη αναμενόμενων πλεονασμάτων.

Ο Δ. Παπαστεργίου δεν θα έχει να αναμετρηθεί με τους ανύπαρκτους δορυφόρους του Ν. Παππά, αλλά με το τεράστιο έργο του Κ. Πιερρακάκη. Και ο Δ. Καιρίδης δεν θα έχει να συγκριθεί με το ανύπαρκτο έργο του Γ. Μουζάλα των «ανοιχτών συνόρων», αλλά με τον Ν. Μηταράκη, που μείωσε τις μεταναστευτικές ροές κατά 90%, την ώρα που οι μετανάστες (και κυρίως τα ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά) ζουν σε πολύ πιο ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες.

Ο άνεμος είναι ούριος για τη νέα κυβέρνηση, η οποία πατά πιο γερά πάνω σε μια πιο ώριμη και απαιτητική κοινωνία. Κι αυτό, μαζί με το πρόγραμμα που έχει, μαζί με την ικανότητα και τη βούληση, μοιάζει μια πιο ασφαλής αφετηρία. Την ίδια στιγμή όμως πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί και «χωρίς τους βαρβάρους», αλλά και να ξεπεράσει τον εαυτό της, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις της, εκσυγχρονίζοντας το άρρωστο κράτος, αυξάνοντας τους μισθούς, ισχυροποιώντας το ΕΣΥ και μειώνοντας τις κοινωνικές ανισότητες.

ΑΙΧΜΗ

ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ!

Επί τρεις μέρες ο εκλογικά κακοποιημένος ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με νύχια και με δόντια να πολιτικοποιήσει και να ρίξει πολιτικές ευθύνες κυρίως στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ για την είσοδο των «Σπαρτιατών» στη Βουλή. Ο λόγος που το κάνει είναι προφανής: θέλει τα φώτα της δημοσιότητας να φύγουν από τα «μαχαίρια» που έχουν βγει στην Κουμουνδούρου. Να φύγουν από το πολιτικά και ηθικά αδιανόητο πείσμα του Α. Τσίπρα να ξεκολλήσει από την καρέκλα του, παρά την εκκωφαντική κατακραυγή της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Ο,τι και να κάνει, το «πικρό ποτήρι» θα αδειάσει όλο.

Στα σοβαρά τώρα: Είναι δυνατόν να είναι το πρώτο θέμα συζήτησης ότι υπάρχει στην Ελλάδα ένα 4,6%, περίπου 241.000 άνθρωποι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήξεραν ότι πίσω από τους «Σπαρτιάτες» βρίσκεται ο ναζιστής και καταδικασμένος ως μέλος εγκληματικής οργάνωσης Ηλ. Κασιδιάρης; Κι αυτό να γίνεται σε μια χώρα που πριν από μερικά χρόνια είχε τη Χρυσή Αυγή ως τρίτο κόμμα της Βουλής; Και μάλιστα, σε μια περίοδο που σε όλη την Ευρώπη ανεβαίνουν πολύ -και επηρεάζουν ακόμα και τις συνθέσεις κυβερνήσεων- ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα;

Είναι δυνατόν να προσπαθεί να επιρρίψει πολιτικές ευθύνες το κόμμα που δεν ψήφισε καμία τροπολογία που εμπόδιζε την είσοδο ενός ακροδεξιού κόμματος και δεν έστειλε κανένα υπόμνημα στον Αρειο Πάγο ούτε τον Μάιο ούτε τον Ιούνιο; Και το χειρότερο όλων, το κόμμα το οποίο διά του αρχηγού του κάλεσε τους ψηφοφόρους του κόμματος «Ελληνες» να το ψηφίσουν;

Απ’ ό,τι φαίνεται, είναι δυνατόν. Καθώς ο πολιτικός παχυδερμισμός δεν φεύγει εύκολα, όντας απότοκο μιας πολιτικά νοσηρής νοοτροπίας, η οποία με τη σειρά της δίχασε κι έκανε πιο νοσηρό τον δημόσιο βίο.

Προφανώς πρόκειται για έναν ακόμα αμήχανο αντιπερισπασμό. Για μια ακόμα προπαγανδιστική προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Η οποία δεν περνάει στην υποψιασμένη πλέον κοινωνία. Το αντίθετο «επιτυγχάνει»: θυμίζει την παρέα στις πλατείες, την αδυναμία εξεύρεσης αίθουσας για να γίνει η δίκη της Χ.Α. και τις «ευπρόσδεκτες ψήφους» των φασιστών, τότε που ο αφελής ΣΥΡΙΖΑ έστηνε το κόλπο της απλής αναλογικής. Το κόλπο που τον κατάπιε δηλαδή.

Οσο για τους «Σπαρτιάτες», ακόμα κι αν δεν βρεθεί λύση μέσω του Εκλογοδικείου να πεταχτούν έξω από το ναό της Δημοκρατίας, είναι αδύνατον να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις και να διαμορφώσουν την ατζέντα. Φτάνει με την κινδυνολογία.

Μεταναστευτικό – Μειονοτικό

Οτι η κυβέρνηση είναι έτοιμη φαίνεται από πολλά στοιχεία: Σήμερα συνεδριάζει το νέο Υπουργικό Συμβούλιο και όλα τα μέλη του θα φύγουν με τον «μπλε φάκελο» που γράφει ρητά τις προτεραιότητες του καθενός. Ενώ είναι έτοιμα και τα δύο πρώτα νομοσχέδια για την αλλαγή του επιτελικού κράτους, ώστε να αντιμετωπιστούν οι παθογένειές του. Αλλά και το νομοσχέδιο για τα φορολογικά (μειώσεις φόρων), την αύξηση μισθών και συντάξεων και τη σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος.

Ομως στην κορυφή των προτεραιοτήτων είναι το Μεταναστευτικό και τα Ελληνοτουρκικά. Ο Κ. Μητσοτάκης αύριο θα συμμετάσχει στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., που έχει βασικό θέμα τη νέα ευρωπαϊκή πολιτική για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού. Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ζητήσει μετ’ επιτάσεως την άμεση εξειδίκευση της νέας πολιτικής, που προβλέπει τον επιμερισμό στην αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού.

Ενώ στη συνάντηση που θα έχει στις 11 Ιουλίου με τον Τ. Ερντογάν, στο πλαίσιο της ετήσιας Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στη Λιθουανία, θα θέσει και το θέμα της Ροδόπης με τις ωμές παρεμβάσεις του τουρκικού προξενείου στις εσωτερικές εξελίξεις της Ελλάδας.

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Πόσο αστείοι είναι οι «Σπαρτιάτες», που έβαλαν στο σήμα τους μια… κορινθιακή περικεφαλαία;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Ανοιχτή κόντρα Μπίστη-Πολάκη. Εχει την παραμικρή τύχη ο γυρολόγος της Κεντροαριστεράς;