Ενα 70% είχε κι από τότε κλειστά τα αυτιά του σε οτιδήποτε λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στις 7 Ιουλίου 2019 προστέθηκε σε αυτό και το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έφυγε οριστικά από τον ηττημένο «άχαστο» και δεν έδειξε ποτέ στο μεταξύ ότι το ξανασκέπτεται. Εξακολουθούσε και άρα εξακολουθεί να υπάρχει ίσως ο βασικότερος λόγος της ηχηρής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, τι ήταν/είναι το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο»; Ενας συνασπισμός ορθολογικών πολιτών με ετερόκλητη πολιτική προέλευση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, αλλά και αρκετοί πρώην αριστεροί), οι οποίοι αντέδρασαν με ένταση στην τοξικότητα, τον τυχοδιωκτισμό, την ασχετοσύνη και τη θεσμική αλλεργία του ΣΥΡΙΖΑ. Πολίτες που δεν άντεξαν τα αλλεπάλληλα ψεύδη και τους εμπαιγμούς του Α. Τσίπρα, τον αγοραίο «τσαμπουκά» του Π. Πολάκη και την τυχοδιωκτική συνεργασία με τον Π. Καμμένο. Πολίτες, που ανατρίχιασαν βλέποντας Βαρουφάκηδες, Τασίες, Κοτζιάδες, Παππάδες, Πετσίτιδες, Ζουράρηδες, Τόσκες, Παπαγγελόπουλους κ.λπ. να παίζουν τη χώρα και τους θεσμούς στα ζάρια. Το σημαντικότερο κοινό στοιχείο που είχαν και έχουν ήταν και είναι η κανονικότητα, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αποστρεφόταν και αποστρέφεται.
ΜΕΤΑ από μια τριετία με αλλεπάλληλες μεγάλες εξωγενείς κρίσεις (Εβρος, πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία και πρωτοφανής ενεργειακή κρίση, που έφερε πρωτόγνωρο πληθωρισμό και ακρίβεια) θα υπέθετε κανείς ότι το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο θα είχε διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη. Κι όμως. Δεν διαλύθηκε, αλλά μάλλον διευρύνθηκε. Οσοι έχουν κλειστά τα αυτιά τους σε ό,τι έλεγε και λέει ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν φτάσει στο 75%. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κολλημένος σε ποσοστά της τάξης του 21%-25%. Και διευρύνθηκε, γιατί στη διάρκεια αυτής της ταραγμένης τριετίας έβλεπαν ένα ΣΥΡΙΖΑ να «φλερτάρει» με τους αντιεμβολιαστές, να «παίρνει το ρίσκο» στηρίζοντας τον Κουφοντίνα την ώρα που ο Covid θέριζε, να μιλάει για «ξεστοκάρισμα» εμβολίων, να λέει «ότι η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός», να μην ψηφίζει τις συμφωνίες με τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, να παίρνει «αγκαλιά» τους Ιάσονες, στην αρχή να εξομοιώνει το θύμα με το θύτη στην Ουκρανία. Και καθ’ όλη την τριετία να συνεχίζει να κάνει «πολιτική» με λεφτόδεντρα.
Εγραφα χθες, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει εκλογές, αλλά δεν τις θέλει», εξηγώντας τον πανικό και τις σπασμωδικές αντιδράσεις του, όταν προέκυψε πραγματική χαραμάδα πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο. Δεν φανταζόμουν όμως ποτέ ότι θα φρόντιζαν ο ίδιος ο Α. Τσίπρας και ο Ε. Τσακαλώτος να το επιβεβαιώσουν με τον πιο εμφαντικό τρόπο. Ξυπνώντας ταυτοχρόνως τα υπαρκτά «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» αντανακλαστικά της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Ο Α. Τσίπρας διανοήθηκε να απαιτήσει τον ορισμό από… τώρα… ημερομηνίας εκλογών και υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών, αλλά και να συγκυβερνάει ετσιθελικά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας! Η γνωστή προκλητική πολιτική αμεριμνησία και ο γνωστός αντιθεσμικός «παρταολισμός»…
ΤΟ κερασάκι στην τούρτα όμως το έβαλε ο Ε. Τσακαλώτος, ο οποίος με μια μόνο κουβέντα του ξύπνησε τους εφιάλτες των 3/4 της κοινωνίας. Είπε ότι «θα ξανακυβερνήσουμε» με τον Βαρουφάκη, το ΠΑΣΟΚ και την ανοχή του ΚΚΕ! Το «πολιτικό τέρας-εξάμβλωμα» του 2015 σε άλλη συσκευασία! Κι αυτή είναι η «νέα πρόταση» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω αν ο Κ. Μητσοτάκης θα μπορούσε να πει ή να κάνει κάτι, ώστε να έχει το όφελος που έχει από την ιδιοφυή πρόταση του Α. Τσίπρα και την τρομακτική εικόνα που δημιούργησε ο Ε. Τσακαλώτος.
ΠΕΡΑΝ του καταφανώς ανέφικτου του «αφηγήματος» -π.χ. το όνειρο του Ν. Ανδρουλάκη δεν είναι να συγκυβερνήσει με τον Βαρουφάκη ή τον Πολάκη και το ΚΚΕ δεν ζούσε με την αγωνία πότε θα του δινόταν η ευκαιρία να δώσει ψήφο ανοχής σε ένα τέτοιο πολιτικό εξάμβλωμα-ξεδιπλώνεται και όλη η πολιτική γύμνια του ΣΥΡΙΖΑ. Γύμνια από συμμάχους. Γύμνια και από πολιτικό αφήγημα. Για να βρει να ψελλίσει κάτι αναγκάστηκε να θυμίσει το «Δρόμο με τις λεύκες». Και δεν έχει αρχίσει καν η τυπική προεκλογική περίοδος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όλο το χρόνο να ολοκληρώσει την πολιτική χορηγία του στο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» και κατ’ επέκταση στη Ν.Δ.
ΑΙΧΜΗ
ΚΙ ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ… ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ…
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τους Θ. Δρίτσα και Γ. Κατρούγκαλο, διαμαρτυρήθηκαν στον υπουργό Εθνικής Άμυνας γιατί… επιτρέπει την εκδήλωση που έγινε χθες στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου μεταξύ των ομιλητών και με θέμα τη συμφωνία των Πρεσπών! Διανοήθηκαν μάλιστα να ζητήσουν το λόγο από τον Ν. Παναγιωτόπουλο, γιατί η εκδήλωση… «είναι ανοιχτή στο κοινό».
Ταυτοχρόνως, αλλά 500 χιλιόμετρα πιο κάτω, στην Αθήνα, ο υποστηριζόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ δήμαρχος Βύρωνα κ. Κατωπόδης «επέτρεψε» σε ελάχιστους καταληψίες να καταλάβουν το χώρο, όπου ήταν προγραμματισμένη να γίνει εκδήλωση της Ν.Δ. με ομιλητή τον ΥΠΠΟ Τ. Θεοδωρικάκο, για την Ασφάλεια, με στόχο τη ματαίωσή της. Η εκδήλωση ασφαλώς κι έγινε σε παρακείμενο χώρο, με τον ΥΠΠΟ να καταγγέλλει με ανάρτησή του στο twitter τις «ανεύθυνες και αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις» του δημάρχου.
Και τα δυο θέματα, η συμφωνία των Πρεσπών και η Ασφάλεια των πολιτών προφανώς είναι σε κάποια «μαύρη λίστα» του ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία περίπου «απαγορεύει» ακόμα και να συζητούνται δημοσίως.
Εντάξει, είναι και αστείο. Αλλά είναι και πολύ σοβαρό. Ειδικά, αν σκεφτεί κανείς ότι βρισκόμαστε σε οιονεί προεκλογική περίοδο και τι είναι διατεθειμένο να κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να πυροδοτήσει την ένταση και την τοξικότητα.
Η άλλη ανάγνωση του Τσακαλώτου
Εκτός της ανατριχιαστικής ανάγνωσης των περίφημων δηλώσεων του Ε. Τσακαλώτου (περί συγκυβέρνησης με τον Βαρουφάκη), υπάρχει, όπως άκουσα από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και μια πιο πονηρή ανάγνωση. Οτι ο ηττημένος εσωκομματικά, Ε. Τσακαλώτος, πλειοδοτώντας σε κομματικό πατριωτισμό, «βάζει μια τρικλοποδιά» στον ήδη παραπαίοντα Α. Τσίπρα. Περιγράφει δηλαδή μια «κυβερνητική λύση», για την οποία, αν ναυαγήσει, θα ευθύνεται ο Α. Τσίπρας, ο οποίος δεν μπόρεσε να την υλοποιήσει…
Δείπνο προετοιμασίας Μητσοτάκη -Ντράγκι
Το δείπνο Κ. Μητσοτάκη – Μ. Ντράγκι έγινε χθες το βράδυ στη Ρώμη στο Palazzo Chigi. Και στο μενού του, σύμφωνα με πληροφορίες, κύριο πιάτο ήταν η δημιουργία ενός ισχυρού μοχλού πίεσης -εν όψει της σημερινής και της αυριανής Συνόδου Κορυφής-για τη δημοσιονομική χαλάρωση, όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση. Η ιδέα για την επιβολή πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου φαίνεται πως επανέρχεται στο τραπέζι, καθώς η ακρίβεια σαρώνει όλη την Ευρώπη και προκαλεί ήδη σοβαρές πολιτικές αναταράξεις σε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η ήττα του Ε. Μακρόν, ακολούθησε τη συντριπτική ήττα του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας στο έως τώρα προπύργιό του την Ανδαλουσία. Ενώ και η Ιταλία βρίσκεται σε συνθήκες ρευστότητας, μετά την αποχώρηση του υπουργού Εξωτερικών Λ. Ντι Μάιο από την κυβέρνηση, παίρνοντας μαζί του 60 βουλευτές από το μεγαλύτερο κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού το «Κίνημα 5 Αστέρων».
Πέραν των υπολοίπων θεμάτων της ατζέντας της Συνόδου Κορυφής, είναι φανερό πλέον ότι η Ε.Ε. πρέπει να αντιμετωπίσει και το μείζον πολιτικό πρόβλημα που διαπερνά οριζόντια την Ευρώπη ενισχύοντας τις δυνάμεις του λαϊκισμού. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό.