Την ξενάγηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε ένας συνταξιούχος, από το 2010, του ΟΣΕ, ο οποίος είναι στέλεχος του κόμματος και λίγες ώρες μετά την τραγωδία είχε καταγγείλει, χωρίς να παρουσιάσει το παραμικρό στοιχείο, ότι ο σταθμάρχης της μοιραίας βραδιάς είχε πάει σε αυτό το πόστο με κομματικό ρουσφέτι τοπικού βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να πάρει μαζί του τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διόρισε στη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων και στη συνέχεια απέσπασε στην Κουμουνδούρου και στο πολιτικό γραφείο του Γιάννη Ραγκούση, για να έχει πλήρη εικόνα. Ο ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στις συντεχνίες και στο κομματικό κράτος, έμαθε γρήγορα τα «κόλπα» από τους ειδικούς, δεν είναι τυχαίο ότι το «βαθύ κράτος» του ΠΑΣΟΚ μετακόμισε στην Κουμουνδούρου από το 2012, όταν οσμίστηκε την εξουσία.

Για αυτό οι πολίτες δεν περιμένουν τίποτα από τον Τσίπρα, αποτυπώνεται άλλωστε και στις δημοσκοπήσεις, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει δυνάμεις, παρά τις μεγάλες απώλειες που καταγράφει η Νέα Δημοκρατία. Αντιθέτως, περιμένουν πολλά από τον Μητσοτάκη. Ενα τμήμα ψηφοφόρων της Ν.Δ. κοντά στο 10% της εκλογικής της δύναμης μετακινήθηκε προς την «γκρίζα ζώνη» των αναποφάσιστων και της αποχής, ενδεικτικό της απογοήτευσης που ένιωσαν, καθώς η κυβέρνηση δεν κατάφερε να προλάβει την τραγωδία αναδιοργανώνοντας εγκαίρως το προσωπικό, τη διοίκηση και το σύστημα έργων του ΟΣΕ.

Είναι, λοιπόν, η ώρα του Μητσοτάκη να αναλάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες προκειμένου να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών όχι μόνο για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου, αλλά και για την κατεύθυνση της χώρας. Οι πολίτες δεν μηδενίζουν το έργο της κυβέρνησης ακόμα και στις πιο αρνητικές δημοσκοπήσεις για τη Ν.Δ., οι πολίτες δίνουν ευρύ προβάδισμα στη σημερινή, σε σχέση με την περίοδο Τσίπρα, όμως αναμένουν από τον πρωθυπουργό την ανάληψη δράσης για να σπάσουν οι θύλακες του κρατισμού, του «ωχαδερφισμού», των κομματικών στεγανών και της αναξιοκρατίας.

Μετά τη συγγνώμη και την ανάληψη της ευθύνης, χρειάζεται σχέδιο προκειμένου οι εργαζόμενοι να βρίσκονται στα σταθμαρχεία τους και όχι να την «κοπανούν», να τοποθετούνται οι καλύτεροι σε θέσεις ευθύνης, να ελέγχονται από πραγματικούς επιθεωρητές και όχι ανευθυνοϋπεύθυνους, να εποπτεύονται από Ανεξάρτητες και όχι κομματικές Αρχές, να διοικούνται από πρόσωπα που θα «τρέχουν» τα έργα και θα τιμωρούν τους εργολάβους για τις καθυστερήσεις, να εντάσσεται η δουλειά τους σε ένα κράτος το οποίο θα ανταποδίδει τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι με ποιοτικές υπηρεσίες.

Ο ΟΣΕ αποτυπώνει ένα σύστημα που σάπισε από την εγκατάλειψη, την αδιαφορία, την αναξιοκρατία και την κομματική μούχλα, η ανάταξη πρέπει να γίνει συνολικά στον δημόσιο τομέα, όπου υπάρχουν ακόμα πολλοί θύλακες οπισθοδρόμησης. Ο Τσίπρας θέλει να διατηρήσει το συντεχνιακό κράτος γιατί αποτελεί πλέον μέρος του κομματικού του οργανισμού, ο Μητσοτάκης οφείλει να τα αλλάξει όλα, όχι μόνο γιατί το απαιτεί η βάση της Ν.Δ., αλλά γιατί το περιμένει και το κρίσιμο τμήμα του 10%, που πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και δεν μπορεί να ανεχθεί ότι η ασφάλεια ενός σιδηροδρομικού δικτύου εξαρτάται από έναν ανεύθυνο σταθμάρχη.