Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Ολοι κρατούσαν τα εισιτήρια στο χέρι και έψαχναν να προμηθευτούν το φυλλάδιο ξενάγησης στον αρχαιολογικό χώρο. Η απάντηση των υπαλλήλων ήταν μονότονη: «Δεν υπάρχουν». Ενας εξ αυτών πιο… θαρραλέος έλεγε: «Εδώ και πολύ καιρό δεν έχουμε φυλλάδια, δεν υπάρχει… μία!».
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ κι όμως ελληνικό. Η αρχαία Ολυμπία είναι -μετά τον Παρθενώνα και την Κνωσσό- ο τρίτος σε επισκεψιμότητα αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα κατά την ανοιξιάτικη και θερινή περίοδο. Κι όμως το κράτος δεν μπορεί να παρέχει ένα απλό φυλλάδιο ξενάγησης στον επισκέπτη που πληρώνει δώδεκα ευρώ είσοδο.
ΑΝ ΚΑΙ ο αρχαιολογικός χώρος είναι ιδιαίτερα περιποιημένος μετά τα έργα του 2004 και οι υπάλληλοι εξαιρετικά ευγενείς και έτοιμοι να απαντήσουν σε οποιαδήποτε απορία, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η έλλειψη φυλλαδίου. Τα κυλικεία δεν λειτουργούν και ο επισκέπτης πρέπει να περιοριστεί μόνο σε ό,τι παρέχουν οι αυτόματοι πωλητές.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
ΤΗΝ ίδια ώρα λειτουργεί μόνο ένα πολύ μικρό σε έκταση πωλητήριο στο κτίριο του μουσείου, το οποίο είναι εξαιρετικά φτωχό στα τεχνουργήματα και αντίγραφα που διαθέτει προς πώληση.
ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ για λίγο πώς λειτουργούν και τι παρέχουν τα μουσεία στο εξωτερικό. Η σύγκριση αναπόφευκτα σε κάνει να μιζεριάζεις. Το πρόβλημα δεν είναι ούτε η κυβέρνηση ούτε το Μνημόνιο. Μπορεί την ευθύνη να τη φέρει το υπουργείο Πολιτισμού, αλλά και πάλι μικρή σημασία έχει. Μπορεί το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και οι αρχαιοφύλακες να βρίσκονται σε κόντρα για διάφορα ζητήματα με τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, και πάλι μικρή σημασία έχει.
ΑΥΤΟ που έχει σημασία είναι πως οι υπηρεσίες προς τους επισκέπτες είναι ανύπαρκτες. Εδώ και πολλά χρόνια όλο υποτίθεται ότι ξεκινάει η εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου στα μουσεία και πάντοτε μένει στα χαρτιά. Εδώ και λίγα χρόνια με το ζόρι ξεκίνησε η εφαρμογή ωραρίου 8 το πρωί με 8 το βράδυ, αλλά και πάλι όχι σε όλους τους χώρους. Τα πωλητήρια υποτίθεται ότι βρίσκονται σε φάση αναδιοργάνωσης, αλλά τελικά παραμένουν παρηκμασμένα.
ΑΝΤΙ το κράτος να βγάζει χρήματα, πολλά χρήματα, μένει κολλημένο δεκαετίες πίσω. Κανείς δεν δείχνει να θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τον πρωτοφανή αρχαιολογικό πλούτο που διαθέτουμε. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να λειτουργούν όλα όπως θα έπρεπε. Εχουμε βρει την εύκολη λύση: τα ρίχνουμε όλα στους τοκογλύφους δανειστές και στα Μνημόνια. Κάπως έτσι, αν συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αυτή λογική, σε λίγο θα υπογράψουμε και πέμπτο και έκτο και πολλά ακόμα Μνημόνια. Εντάξει, δεν μπορούμε να μεγαλουργήσουμε όπως οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Αλλά να μην μπορούμε να διαχειριστούμε ούτε όσα μας άφησαν κληρονομιά;
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου