Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Ισως να μην υπάρχει άλλη απαρχή πολέμου στην παγκόσμια Iστορία που να προκάλεσε τόσο γρήγορες και τόσο εντυπωσιακές αλλαγές στους γεωπολιτικούς σχηματισμούς όσο ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Ο συσσωρευμένος θυμός και η απληστία του Ρώσου προέδρου, η υποτίμηση του αντιπάλου και η υπερτίμηση των δυνατοτήτων του λειτούργησαν συνδυαστικά σαν ένας βίαιος σεισμός που μετακίνησε τις παγκόσμιες πλάκες και έφερε εγγύτερα περιοχές που τις χώριζε πολιτική και πολιτισμική άβυσσος.

Μια αποστροφή του Πούτιν για τη Φινλανδία και τη Σουηδία κατάφερε να ξυπνήσει τους εν υπνώσει Βίκινγκς, μια απειλή του για ενεργειακή πείνα κατάφερε να βάλει στην ίδια πρόταση τις λέξεις ΗΠΑ και Βενεζουέλα χωρίς να ακολουθούνται από τη λέξη σύγκρουση. Μέχρι και ο Ερντογάν αναγκάστηκε να βάλει νερό στο κρασί της ματαιοδοξίας του.

Τα γεγονότα δείχνουν πως η ηγεσία της Ρωσίας δεν περίμενε τόσο ισχυρή αντίσταση από τον ουκρανικό λαό. Ο περίπατος στο Κίεβο έχει μετατραπεί σε μια σκληρή αναμέτρηση, την οποία δεν περίμενε η ρωσική πολεμική μηχανή. Αντιστοίχως, δεν περίμενε τη συσπείρωση της Ευρώπης.

Οι σύμβουλοι του Πούτιν έβλεπαν τις Βρυξέλλες ως ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό που δεν μπορούσε να αποφασίσει ούτε καν για την αλλαγή ώρας και ως ένα πολιτικό συνασπισμό στον οποίο δεν καταδέχθηκε να μείνει ούτε ο Μπόρις Τζόνσον. Εβλεπαν την Ε.Ε. ως μια Ενωση χωρίς ισχυρή ηγεσία και κοινό βηματισμό, που την απασχολούσαν μόνο τα επιτόκια και τα χρέη του Νότου. Εν μέρει είχαν δίκιο.

Ομως, ήταν αρκετή η εισβολή σε ένα ανεξάρτητο ευρωπαϊκό κράτος και η επίθεση στο δημοκρατικό ιδεώδες για να ξαναβρεί η οκνηρή Ευρώπη την ηπειρωτική της συνείδηση και να μετατραπεί σε αυτό που ήταν πάντα. Μια δύναμη ισχύος, αποτελούμενη από τη δύναμη πολλών και διαφορετικών λαών.

Είμαστε στον 21ο αιώνα, βέβαια, και αυτό σημαίνει πως οι πόλεμοι δεν γίνονται μόνο με τανκς και ρουκέτες. Για την ώρα, η Ευρώπη εξαπολύει εναντίον της Ρωσίας τα όπλα της αγοράς επιχειρώντας μια πολιτική, διπλωματική, εμπορική, επιχειρηματική, κοινωνική και πολιτιστική πολιορκία. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την έκταση και την έκβαση αυτού του πολέμου, μπορεί, όμως, να κρίνει πώς πήγε η αρχή του.