Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Η αντιμετώπιση της χιονοκαταιγίδας και η ταλαιπωρία των κατοίκων της Αττικής ήταν ένα σημείο καμπής. Oπως ενόχλησαν και διάφορα άλλα ζητήματα. Από το βίντεο για τα «αγέννητα παιδιά» που είχε εγκρίνει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής για να προβληθεί σε σχολεία έως τη θεώρηση πως οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητα -του κ. Σκυλακάκη- και τις «συνομιλίες» στελεχών με υπόδικο τηλεπαρουσιαστή.

ΤΟ κύριο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι πως δεν έχει αντίπαλο. Για πρώτη φορά στα χρονικά της Mεταπολίτευσης, ύστερα από 31 μήνες στην εξουσία, μια κυβέρνηση προηγείται με διψήφιο αριθμό μονάδων από την αξιωματική αντιπολίτευση.

ΑΥΤΟ το γεγονός προφανώς δημιουργεί φαινόμενα χαλαρότητας, αλλά και ζητήματα αλαζονείας.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ στελέχη μιλάνε πολύ περισσότερο από όσο πρέπει. Και δεν πρόκειται τόσο για τη χρονική έκθεση στον δημόσιο λόγο της τηλεόρασης ή εκδηλώσεων. Κυρίως πρόκειται για αυτά που λένε ή κάνουν.

ΜΠΟΡΕΙ ο κ. Σκυλακάκης να έχει δίκιο σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., αλλά το θέμα είναι και το πώς εκφράζει πολιτικά τους αριθμούς και τα στοιχεία.

ΤΟ πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Πέρσι, η χώρα πέρασε έναν ολόκληρο χειμώνα με lockdown. Κι ένα σωρό υπουργοί έλεγαν από το πρωί έως το βράδυ ότι όλα θα άνοιγαν την… ερχόμενη Δευτέρα. Το γαϊτανάκι δηλώσεων είχε ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο. Τελικά, πέρασαν πολλές Δευτέρες. Στην πραγματικότητα, όμως, το lockdown τελείωσε τον Μάιο!

ΤΟ γεγονός πως η κυβέρνηση δεν έχει αντίπαλο δεν σημαίνει ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε υπουργός να λέει ό,τι του κατέβει. Γιατί ο πραγματικός αντίπαλος της κυβέρνησης είναι ο εαυτός της.

ΤΟΥΣ πολίτες δεν τους νοιάζει τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν οι τραμπουκισμοί του Πολάκη. Οι πολίτες περιμένουν πολλά περισσότερα και στην ουσία αλλά και στην «εικόνα» από την κυβέρνηση.

ΕΔΩ, βέβαια, υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο,τι κι αν πει ο Πολάκης και οποιοσδήποτε άλλος από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο προκλητικό και εκτός πραγματικότητας και να είναι, δεν πρόκειται να κουνηθεί φύλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, βρίσκεται σε αποδρομή. Στις εκλογές πήρε 31,5% και τώρα βολοδέρνει κάπου λίγο πάνω από το 20%, ενώ τον πλησιάζει απειλητικά πλέον το ΠΑΣΟΚ.

ΔΕΝ είναι η λύση, όμως, να κυνηγάει ο πρωθυπουργός και να μαζεύει την πολυγλωσσία ή την απερισκεψία κάποιων υπουργών. Τα κυβερνητικά στελέχη οφείλουν να μετράνε τα λόγια τους, τις κινήσεις τους, τις αποφάσεις τους. Να βλέπουν τι υπογράφουν. Να γνωρίζουν τι καταθέτουν στη Βουλή. Να ξέρουν τι λένε. Και αν δεν ξέρουν κάτι, να μη λένε τίποτα.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το πότε θα στηθούν οι κάλπες, το ζητούμενο είναι η κυβέρνηση να μπορεί να παράγει έργο, να υλοποιεί μεταρρυθμίσεις, να δίνει όλες τις δυνάμεις της στην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Και όχι να ασχολείται όλη η χώρα με πολιτικές ή παραπολιτικές συμπεριφορές που δεν συνάδουν με την Ελλάδα του 2022.

Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου